Kültür Sanat Edebiyat Şiir

bana boş bir dünya verin ağlıcak

sessizce farket her şeyi,sessizce seyret alemi,
ressamı ve resimlerini

ama farkın farkındayım diye avaz avaz bağırma!
yoksa alırlar senden o gözleri

insanı her şeye rağmen dimdik ayakta tutan insanlarla yakın ikişkisi değil,kendisiyle ve Rabbiyle kurduğu özel frekanstır.insan bu sayede aradığı gerçek dosta ulaşmış olur ve hayatı boyuncada insanları Onunla buluşturmaya çalışır.işte hizmet budur.

hayat insanı öyle zorluyo ki,sen neyi seçersen seç yine yaşayacağın şey kaderindir,ben karar verdim de,önüne sunulmuş iki tabaktan birini seçtim de,hayır öyle olmadı hayat hep kaderde yazılandı,

ben çok şeye karar verdim hayatta
güzelliklere,beraberliklere,idealist fikirlere,yükselmeye bir çok şeye
karar verdim,bu kadar
hayat benim karar verdiklerim değildi ki,kaderimde olması gerekenlerdi

en kötüsü şu olurdu başkalarının senin adına karar vermesi,insanı hiçliğe düşüren durum,

Kimse duymadan ölmeliyim,
Ağzımın kenarında bir parça kan bulunmalı,
Beni tanımayanlar
'mutlak birini seviyordu demeliler'
Tanıyanlarsa
'zavallı' demeli 'çok sefalet çekti'
fakat hakiki sebep bunlardan hiçbirisi olmamalı.

İki kalp arsındaki en gizli konuşmanın bile paralelinde Allah vardır. O aşka o kadar çok değer verir ki iki karıncanın aşk fısıltılarını bile dinler.

Garip bir dünyası var Nietzsche'nin,Hayatı sorgulamaya sondan başlamış, gerçek ve acı itirafları var,çıktığı yol yanlışta olsa çıkarımlar bazen doğru,
O kadar gerçeğe bakmışki insan bunları duymak istemiyor,ürküyor
ağır basan duygular onu hem realiteye hem mantığa itmiş,
-Gerçeğin ne kadarına dayanabilirim?
bütün gerçeği bildiğini sanıyor ama NİETSZCHE yanlış,Tanrısız yaşam hayal ediyor ama bu hayalden öteye geçemiyor.
Kendini Tanrının kollarına bırakanlara -zavallı sadece kendini avutuyor diyor ama o şimdi anladı ki yıllarca avunan kendisi olmuş.
-Birinin kendini başka bir insana açması ihanetin kapılarını açar ve ihanet insanı çok rahatsız eder der,kendini bir kez Rabbine açmamış insan peki kime ihanet eder?
Nietzsche hep ben hep ben dedi ama kendi beninde bir Rab olduğunu görmedi,
Ümit kötülüklerin en kötüsüdür çünkü işkenceyi uzatır dedi,kendine yazık etti,Tanrıyı öldürdü ama şimdi baki kalanı gördü,boşuna söylenmedi,

Tanrı öldü

nietzsche

NIETZSCHE ÖLDÜ

TANRI

daima sessiz olan üç şey:

DÜŞÜNCE,KADER VE MEZAR

ÖZGÜR OLAMAZ,İPİNİ TUTANLAR VAR,

KANDIRDILAR ONU...

Ateşi gururla yukarı süzülür,Dibine ışık varmeye tenezzül etmez,
Kibri arttıkça kendi erimektedir farkına varmaz.Ateşinin küçüldüğünü görünce aşağı süzülür,Ama geç olmuş yanıp tükenmiştir mum,Cız bız sesleriyle kendi erittiği havuzda boğulur ve söner