Kültür Sanat Edebiyat Şiir

İstanbul Dünyanın üç önemli merkezinden birisi. İstanbul, Mekke ve Kudüs. Başka İstanbul yok.İstanbuh Şah-ı Şehrindir.Ben İstanbul'a aşığım. Ayrı kaldığım zamanlarda sorunlarını bile özlüyorum. Demişya şair: İstanbul'u sevmeyen gönül aşkı neyler diye.

Zulüm ile hükmeden abad olunmaz. Ben bunu bilirim. İnsanları ancak sevgi ve inançlarından zorla vazgeçiremezsiniz. Zorla, baskı ile işkenceyle iyi bir şeyler yapılacaksa yapılmasın daha iyi. Bizim atalarımızın farkı işte burada ortaya çıkıyor. Gittikleri hiç bir yere zulüm götürmediler. O yüzden büyüdüler, büyüdüler ama ihanete uğradılar. Bende kontrolsüz sevgi ve hoşgörüden çekinirim bu konuda her zaman.
Zulüm ile bir şeyler yapan ister hitler olsun, ister Veli olsun tükenmeye mecburdur.

Üç şey deyince benim aklıma dünyada ki hayatmza dair üç güzel şey geliyor hep.
SEVMEK
PAYLAŞMAK
AFFETMEK

Bence aşkın ilk soluğu, mantığın son soluğudur. Aşk çok milletler yıkmış, çok büyük kaleler devirmiş. ykılmaz tabuları yıkmış, dize gelmeyenleri dize getirmiş öyle bir büyük güçtür ki onunla kimse başa çıkamaz. Aşk olmazsa bir insan başka bir insanın kahrını niye çeksin ki.

Ölüm bence en soğuk gerçektir. Hatta tek gerçek. 2*2= 4 değildir. Bu sistemi başlatanlar 5 de diyebilirdi. Ama ölümün bir formülü yoktur.

Polat Alemdar bence aşırı bir Türk Milliyetçisi. Bütünü korumak için parçaların feda edilebileceği çizgisinde. Saygılı, beyfendi ama aynı zamanda acımasız. Herkes hem katil olup hemde Polat Alemdar gibi iyi niyetli olamaz.Onu taklit edenlerde zaten erken ölür. Çünkü normal hayatta dekor ve müzik yoktur.