Kültür Sanat Edebiyat Şiir

iyi olamadık, bari kötü olalım, dediler

dikilen her kumaş bol gelir bize

hoş geldin!
kesilmiş bir kol gibi
omuz başımızdaydı boşluğun...
hoş geldin!
ayrılık uzun sürdü.
özledik.
gözledik...
hoş geldin!
biz
bıraktığın gibiyiz.
ustalaştık biraz daha
taşı kırmakta,
dostu düşmandan ayırmakta...
hoş geldin.
yerin hazır.
hoş geldin.
dinleyip diyecek çok.
fakat uzun söze vaktimiz yok.
yürüyelim.....

o mu daha aktifti eskiden yoksa ben mi? ? ? ;)

ahanda buraya yazıyom öğrendiğim vakit öss i kazanacam....
heheh bilerek yaptım evreni kandırmak için.öğrenince kazanıcam dedim ya, öğreniyimde kazanıyım die....
herşeye burnunu sokarsa böyle çoluk çocuğun maskarası olur işte evren

bahsi geçen kitabı okuyup paranoyağa bağlayanlar oldu...söylediklerine göre babana bile güvenmiycekmişsin...peh peh pehhh

zavallı arkadaşımızın başına çökmüş, bir masa etrafında 7 kişi sıkışmış geometri çözerken-ki sınavdan bi saat önce- geçen bi muhabbet
svcn:birrr çk sıkıldım
pln:iki yerim çk dar:-s
bn:hadi hadi çk işimiz var

bir dönem şiir zevkime damgasını vurmuştur, alacakaranlıkta ki ülke.
ahmet erhan'ın ilk kitabı, onunla tanıştığım ilk kitap...

BUGÜN DE ÖLMEDİM ANNE



Yüreğimi bir kalkan bilip sokaklara çıktım
Kahvelerde oturdum çocuklarla konuştum
Sıkıldım, dertlendim,sevgilimle buluştum
Bu gün de ölmedim anne.

Kapalıydı kapılar,perdeler örtük
Silah sesleri uzakta boğuk boğuk
Bir yüzüm ayrılığa, bir yüzüm hayata dönük
Bu gün de ölmedim anne.

Üstüme bir silah doğruldu sandım
Rüzgar, beline dolandığında bir dalın
Korktum, güldüm, kendime kızdım
Bu gün de ölmedim anne.

Bana böylesi garip duygular
Bilmem niye gelir,nereye gider?
Döndüm işte; acı, yüreğimden beynime sızar
Bu gün de ölmedim anne.

elalem rumuzunu kaybetmiş, ne ki! !
ben kendimden bihaber