Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Birayla şaraptan başka alkoılün tadını bilmiyorum. Rakı, viski...vs hiç içmedim yani. Aman kalsın zaten. İçtiğim bira da hayatım boyunca toplasan 5 şişe, şarap da bir yudum...
Ve ben şunu düşünürüm hep: Hani yasak olan şeylerin hep bir albenisi vardır ya! Acaba alkol dinimizce haram olmasaydı, insanlar alkol tüketmeye gene de bu kadar meraklı olur muydu? Benim kendi içimde verdiğim cevap: Hayır. Sizin cevabınızı bilemem tabi.

Sosyalizmi savunan arkadaşların temel söyleminin EŞİTLİK olduğunu görüyorum. Öncelikle şunun ayırdında olmalıyız ki arkadaşlar; eşitlik, her koşulda adalet demek değildir. En basitinden bir örnek vereyim:
Bir öğretmenin yaptığı sınavdan tüm öğrencilere, kağıtlarını okumaksızın, aynı notu verdiğini düşünelim. Öğretmen, sınıfta eşitliği bu şekilde sağlamış oldu. Peki daha çok çalışan, daha fazlasını HAKEDEN bir öğrencinin, hiç çalışmamış ve daha azını HAKEDEN biriyle aynı notu alması sizce adil mi? Tabiki hayır.
Söylemek istediğim şey, aslında tabiatın bize hergün haykırdığıdır: Bir toplum içinde elbette ki sınıf farklılıkları olacaktır. Elbette kimisi zengin, kimisi fakir olacaktır. Bizim esas tartışmamız gereken, adalatin ne ölçüde sağlanabildiğidir.
Ben, insan ürünü olan hiçbir ideolojinin, mükemmeli tek başına yakalayamayacağına inanırım. Ben derim ki, gelin, bu anlamsız tartışmaların bir adım önüne geçip, artık tüm dünya insanlarının tek bir ülke vatandaşı gibi yaşamaya başladığı dünyada, sömürüyü ne şekilde önleyebiliriz, herkese hakkı olanı ne şekilde verebiliriz; bunları tartışalım.
"Pis kapitalistler, Yaşasın Sosyalizm, Kahrolsun Kapitalizm" söylemlerini ŞİMDİLİK savunabilen arkadaşlar: İleride hayat denilen oyunla daha içli dışlı olduğunuzda, evinize, çocuklarınıza ekmek götürebilme kaygısı iyiden iyiye sardığında sizi, olur da bir garibin hakkını yersiniz daha rahat yaşayabilmek için... O zaman, şimdi söylediğiniz bu laflar hiç mi vicdanınızı kanatmayacak, hiç mi yüzünüz kızarmayacak? Tarih, böyle örneklerle dolu. Herkese, özü sözü bir bir yaşam dileğimle...

Türkiye, üzülerek söylüyorum ki, artık insanların beyin ve kişilik kalitesinden çok, etnik ve dini kimliklerine, giyim ve kuşamlarına prim verildiği bir ülke haline geldi. Kimse başka sebep aramasın. Şu anda olmamız gereken kalitede ve gelişmişlikte bir ülke değilsek, bunun en önemli nedeni budur bence... Bırakalım artık insanlar inançlarını istediği gibi rahat ve özgür yaşayabilsinler. Aleviymiş, sünniymiş, ateistmiş... Bizi ilgilendiren bu değil, insanların beyin ve kişilik kalitesi olsun artık. Herşeyden önce bu topraklarda birbirine saygılı ve tahammülü yüksek bireyler olarak yaşamayı öğrenmemiz gerek.