Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Eski Türk Destanı'dır benim için. Ama şimdi yaşananlara bakılırsa ne suç varsa eskiden, kim işlemişse sorgusuz sualsiz bunlara yükleniyor, Vur abalıya oluyor, Beklemeli ve görmeli derim, Ben hukuka Adalete güvenmek istiyorum. Yoksa nasıl yaşanır.? Sabırlı olalım ve görelim. Hukukun doğru işletilmesi sonucunda suçlu iseler cezai-müeyyide neyse razı olacaklar. Ama haksız yere insanların karalanmasına da gönlüm razı değil. Sapla samanı ayırmak lazım. Karanbola gidilmez, iftira suçtur. İman ve vicdan taşıyanlar iftira etmezler. Etmemelidirler.Bizleri düne kadar PKK'den koruyan paşalar iftiraya uğramışsa çok ayıp.Aklımızı başımıza alıp düşünmeliyiz, vatan bölünüyor, millet bölünüyor, ulusu zayıflatmak isteyenler önce bölüp sonra yenmek ve yönetmek istiyor, bu oyunlara gelmemek lazım. Bunu geçmişte yaşadık, Akıllı olalım. Hala Gelişmekte olmamızın sebebi de bunlardır. Korkuyorlar bizden. Kuyruk acıları taa haçlı seferlerinde. Bunu anlıyalım artık.Bizi başkaları yönetmesin.Aklımız yok mu? .

Gibi, aslında benzetmedir mecazi benzetme dir, bana göre o şiirimde de anılarımın çok güzel olmadığını, o nedenle bir dizi kara boncuk gibi dizildiler usuma, ard arda sırayla dizilişleri ve hepsinin de kötü anılar olması, öyle bir şiir çıkardı ortaya. Dostlukların vefasız oluşu, hiç bir dostun çıkıp ta merhaba demeyişi, 20 yıl dost gibi görünmüşler, demek ki dost değilmişler.