Kültür Sanat Edebiyat Şiir

İçimde damıttığım kekre acısını yudumlayacağım, dilime yaya yaya yeniden ve son kez...

Hoşçakal GENÇLİĞİM...

Bundan sonra senin FELAKETlerini çekmeyeceğim..

Ne yazık kanıverdin... TEK zannettin kendini derdini çekerken bir gizemin...

İkinci kez düşerken yere..Üç olursa aptalsın bunu anladın nihayet...

Artık BÜYÜME vakti geldi...

Bundan sonra uyandırıp ruhunun ERKEK tarafını, elinden tutup bir KADIN gibi yürüyeceksin..............

gitme vakti geldiğinde yolcu durmaz...
...yalnız içteki yolcu birtürlü gitmek bilmez....

yazgımın şeklidir..
yaprak yaprak dökmektir
bir yılda birikenleri..
zayıf bir esintiye teslim olup sürüklenmektir..

kaldırımlarda yürümektir konuşmadan.
ve yürümektir yolu azaltmadan..
serin rüzgarı içene çekerek,
ezilen yaprakların sesini dinlemektir.
yeşilden kızıla,kızıldan sarıya tüm renkleri
huzur içinde seyretmektir.
görevlerini tamamlamış börtü böceğin
sessizliğe gidişlerini bilmektir sonbahar..

benim mevsimimdir,
benim sevdiğim tek mevsim.
sonbaharda doğmuşum,
sarı yapraklar içinde kaybolmak isterim.....

İlk pek yakın durmazsınız...kendinizden uzak sanırsınız..
zamanla yaklaşır tadına bakar sonra tiryakisi olursunuz.. sonra dozunu arttırır daha da müptelası olursunuz.. kanınıza karışır.. artık her şeyden ayırıp ruhunuzu ona teslim edersiniz..nihayetinde yüreğinizi emanet edeceğiniz başka güvenilir kapı bilmek istemezsiniz.. yaş ilerledikçe de artık gözünüz ondan başkasını görmez olur.
Bir de bakmışsınız ki koyununuzda beslediğiniz yalnızlığınızla çoluk çocuğa karışmışsınız.. artık sizde cesaret edemezsiniz bu yuvayı yıkmaya.. onu da yanınıza alır ölür gidersiniz.. arkanızdan bencil olduğunuz söylenir.. ama siz her şeyinizi yalnızlıkla paylaşmışsınızdır kimse bilmez...(hasan bu sana :)