Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Hiç kimse sevdama senin kadar yakışmadı ve sevdam hiç kimseyi senin kadar yaşatmadı.......

SEN GİDERKEN.....

Yenildim vazgeçtim beni sevmenden
Kalp kırık, yoruldum gitmelerinden
Sevmedin belki beni çok yürekten
Bil yeter ben üzüldüm sen giderken

Ah ölürmüydün beni biraz daha sevsen
Mevsimsiz solmadım sararmadım mı ben tutmadın ellerimden
Ben düşerken
Kaçmadın mı gitmedin mi sen

Ah olmadım mı yanında sen çok yalnızken
Sarmadım mı seni kimseler sarmazken
İstedin vermedim mi her şeyimi
En derinden sevmedim mi ben

Gitsen de silsen de beni kalbinden
Yer etsen kendine yeni aşklarda
Tek gerçek dönmem ki verdiğim sözden
Tek aşksın hep duracak baş ucumda


* sanırım herşeyi bu şarkı anlatıyor........

' bir böcek sevdi bir kırçiçeğini,
uzun zaman uçmadı dalından,
kırçiçeğide almıştı aynı hazzı bu aşktan.
dedi ki:beni de götür kanatlarında...
böcek:kopartırsam solarsın,yarına çıkamazsın.
ama ayrılmak da istemedi.
bir günlük ömrü kana kana yaşamalıydı kırçiçeği,
razıydı bir günlük ömre.
'kopart beni' dedi.'bir gün de kalsa ömrüm,seninle olayım,seninle solayım'.......

Ey! ! ! gökyüzünde gezen avare bulut! açmayı bekleyen bu tomurcuk gül,bir damla suyuna muhtaç.....

AFFET...
Göz kırptığım renkten,kulak verdiğim sesten,affet! senden habersiz aldığım her nefesten.......

Ben çakıl taşıyım; küçük
Ben kaldırım taşıyım; yorgun
Ben sabır taşıyım; pare pare
Ve ben!
Ah! mezar taşıyım; ne çare....

gözleri uzaklıklar değil,bazen de göze alamadığımız yakınlıklar ağlatır.....

insan özünün tüm yaşanmışlıklarına rağmen en saf,en temiz ifadesidir.tıpkı yeni doğan bir bebeğin gözyaşları gibi........

'avucunda unutma küçüğüm,öldürdüğün çiçekleri'

' hiç kimse paylaşmaz, bir ölünün kaybolmuş sevinçlerini....hiç kimse....