Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Kapitalist kültürün, kendi yanılsamalarına kapitalist bir çözüm aracı.
Biraz sert oldu galiba.
; =)

Hiç içmedim bilyorum.
;))

Çelik testereyle kestim suları
Yıkayıp duvara astım suları...
Düşümde düşüme girdim dün gece..

efsane çocuk maryleen
;)))))

Karanlik sözler yaziyorum hayatim hakkinda
öyle yoruldum ki yoruldum dünyayi tanimaktan
saçlarim çok yoruldu gençlik uykularimda
acilar çekebilecek yasa geldigim zaman
aciyla ugrasacak yerlerimi yok ettim.
Ve simdi birçok sayfasini atlayarak bitirdigim kitabin
basindan baslayabilirim.

Serin karanlığıma bir çingene düşerdi
gökyüzüne birikirdi hazineleri kışın
dağların dağlarda birikirdi gölgeleri
ürkütülmüş gölgeler kapımda çoğaldıkça
yüreğime o tedirgin çocuklarda düşerdi
kar yürürdü gözlerime tüyden ayaklarıyla

kar yürürdü çünkü kar
o temiz eldiveni gökyüzünün
tüfengimin ıssızlığını büyütürdü
bir dönülmez kaçışa uzanırdı çocuklar
ve o üzünç bitkisi çocuklarda ölürdü

artık üşümek çince bir çiçektir oralarda
yolcuların taşıyamadığı bir çiçektir
çünkü kardan yorulunca biz sıcak sulara
inip sepet öreriz ve 'gecenin
uzun ağzı sulardı saksıları'
ve hala ay dağınık saçlara benzer oralarda
serçelerin ayaklarına bağladığı karanlık
kimseyi çağıramaz kendi adıyla.

Uçsuz bucaksız gözyaşları.
Dünyanın tımarlanmış ruhlara teslim edildiği günlere ait.
Uçsuz bucaksız gözyaşları.
Bir nehrin bir yüzyıla benzediği zamanlardan.
Yaşadıklarının hepsi göçmen kuşlara
bütün sevdiklerini
çocukların hepsine paylaştıran bir dostumun
gözlerini karartacak kadar
uçsuz bucaksız gözyaşları

yaşamın anlamı.! ! ! ! ! ! ! !

Sevgiden aşktan bahsedenler, yandım yıkıldım edebiyatı yapanlar öyle bol keseden atmayın.

Dönün kendinize bakim, kimlerin sewğilerini, yakınlaşmalarını hangi saçma bahanelerle harcadınız haa.

;))

Hadi bizde felsefi takılalım..

Bence kafdağı "insanın kendisi"dir. "herkes kendisinin kafdağıdır"
;)))