Kültür Sanat Edebiyat Şiir

  • tanrı16.05.2003 - 22:45

    tanrı yoktur Allah'tan başka

  • ruh16.05.2003 - 22:44

    Tanrımız ruhlarımızı yarattığında: 'Sizi kim yarattı' demiştir; ruhlarımız 'tabii kli sen' diyerek secde etmişlerdir.. Bu olaya 'kalû bela' denir..

  • hayat16.05.2003 - 22:42

    asıl hayatımıza gitmeden önce (cennet-cehennemdeki hayat) bu dünyada ne yapabilirsek kar.. Ruhumuzun Tanrı'ya ulaşması yanında, bu memleket için, bu dünya için neler yapabiliriz; güzelleştirmek için nasıl kavgaya tutuşabiliriz, onu önce teoride sonra pratikte halletmeli..

  • yaz16.05.2003 - 22:39

    yaz-mak hayatımın en önemli olayı...

  • dünya16.05.2003 - 22:38

    dünya yuvarlaktır döner..

    ha ben bunu buraya yazdım ne faydası var elaleme.. Hiiiç! .. laf olsun kap dolsun...

  • hitler16.05.2003 - 22:36

    adolf hitler çok kötü bir insan ama takdir edilecek yegane noktası: Tüm dünyaya tek başına meydan okudu.. Yaptıkları yanlıştı, o başka...

  • mustafa kemal atatürk16.05.2003 - 22:34

    Bu memleket için en doğru, dosdoğru yol Atatürk'ün açtığı yoldur: Kemalizm.. Ne yazık kı artık Atatürkçü'yüm dediğinde ne güzel kaçıyorsun diyorlar... Hey gidi Kuvayi Milliye şehitleri bakın sizin eserinize neler yapıyorlar? !

  • mustafa kemal atatürk16.05.2003 - 22:34

    Bu memleket için en doğru, dosdoğru yol Atatürk'ün açtığı oldur: Kemalizm.. Ne yazık kı artık Atatürkçüy'üm dediğinde ne güzel kaçıyorsun diyorlar... Hey gidi Kuvayi Milliye şehitleri bakın sizin eserinize neler yapıyorlar? !

  • osmanlı16.05.2003 - 22:30

    Şu sıralar Istanbul'da afişleri var: 'Hoşgörü İmparatorluğu' aklıma ne geldi? Acaba Osmanlı Ermenileri Osmanlı Vatandaşı diye savaş alanı dışına çıkartırken yani onları korurken hiç aklına gelir miydi acep soykırımla suçlsanacağı? ! Eğer Osmanlı soykırımcı bir memleket olsa idi bugün balkanlar hep Türk olurdu! .. Ne slavı ne romeni de kalmazdı..

  • nazım hikmet16.05.2003 - 22:10

    DÜNYANIN EN TUHAF MAHLUKU

    Akrep gibisin kardeşim,
    korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
    Serçe gibisin kardeşim,
    serçenin telaşı içindesin.
    Midye gibisin kardeşim,
    midye gibi kapalı, rahat.
    Ve sönmüş bir yanardağ ağzı gibi korkunçsun, kardeşim.
    Bir değil,
    beş değil,
    yüz milyonlarlasın maalesef.
    Koyun gibisin kardeşim,
    gocuklu celep kaldırınca sopasını
    sürüye katılıverirsin hemen
    ve âdeta mağrur, koşarsın salhaneye.
    Dünyanın en tuhaf mahlukusun yani,
    hani şu derya içre olup
    deryayı bilmiyen balıktan da tuhaf.
    Ve bu dünyada, bu zulüm
    senin sayende.
    Ve açsak, yorgunsak, alkan içindeysek eğer
    ve hâlâ şarabımızı vermek için üzüm gibi eziliyorsak
    kabahat senin,
    — demeğe de dilim varmıyor ama —
    kabahatın çoğu senin, canım kardeşim!
    1947