Kültür Sanat Edebiyat Şiir

örü körüne bağlandık herşeye.

bize gösterilen herşeye inandık.

ve savunucusu olduk inandıklarımızın haybeye.

oysa göründüğü gibi değildi hiçbirşey. istedikleri gibi gösteriyorlardı herşeyi.

ne çok sevmiştim ahmet kayayı o dönem. tüm kasetlerini almıştım ki ahmet kaya o talihsiz, zamansız açıklamayı yaptı.

keşke yapmasaydı. haklıydı davasında ama zamansız bir açıklamaydı. ve yanlış tanıttılar sonra bize ahmet kayayı.

oysa ne çok seviyordum ben ahmet kayayı. ve ne kadar ağlamıştım ahmet kayaya çatal fırlatanları gördüğümde.

o gece ahmet kayanın gözleri dolmuştu. duvara yaslanmıştı. ne yaptım ben diyordu belkide içinden. özgür olmayan ülkede özgürlük istemekte neyin nesiydi diyordu belkide. ama yinede dimdik durdu. yinede dikti televizyonun karşısında.

herkes ahmet kayayı eleştirirken bile çevremde ben hep onu korudum.

batıda doğmuş bir çocuğum. batı kültürüyle yetiştim. ama doğuda olanlarında az çok farkındayım. sezinliyorum bazı şeyleri

ama yinede kardeş olduğumuzu unutmamak lazım. kardeşimsiniz hepiniz. ahmet abimi çok sevmiştim. onun şarkılarıyla büyüdüm. ve onun dik duruşunu örnek aldım hep.

türk kürt diye ayırmayalım kardeşler insanları.

dik duranlarla dik durmayanlar olarak ayıralım.....