© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Dört bir yandan bastıran kara bulutların kuşatmasında kalır ansızın. Onların içinden bu şehrin kadim dostu ‘kış’ çıkagelir puslar içinde. Sivas, paltosunun yakasını kaldırıp ağzında sönmeye yüz tutmuş sigarası, elleri ceplerinde karşılar onu. Sonra gidip oturur bir dağ başına ve bu kadim dostun kendinde hüküm sürmesini izler. Karın dansı başlar Sivas’ın gözlerinde. Sessiz sessiz, usulca yağar günlerce kar; sessiz sessiz usulca izler günlerce onu.
kara tren uzakta kaybolurken gözden, sonbahar mevsimi en güzel yüzünü gösterir. Olabildiğine mavi, olabildiğine berraktır gökyüzü. Uçurtmalar kaplar Sivas semalarını o vakit. Şahin yuvasından kalkar gibi. Havada başıboş uçuşan pamuklar gibi gezinirler keyfince. Kimi zaman çocuk çığlıkları doldurur sokak aralarını kimi zaman geçmişe duyulan özleme münhasır iç çekmeler, yanık memleket türküleri...
Sonbaharda saçları üç numara traş edilmiş köylü çocukları gibidir. Yüzü çatlamış, tırnak araları kirli, masum bakışlı, rengi ayaz yanığıdır. Sarıdan koyuya çalan kavruk bir tendir, nasırlı ellerindeki.
yaşamak hep böyledir
su biter seller durmaz...
Vazoda kurumuş çiçek gibisin, sudan medet umuyorsun.
uyan artık uyan
uyan dostum uyan
uyan artık uyan karanlık uykundan...
sadece renkler vardı, sonra kayboldu onlar da.
Daha içelim hey, daha içelim hey hey...
Karanlıklar içinde bir ışık var....
Ellerin benimle canım ne davası var?