Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Nihan Aydın
Nihan Aydın

YALNIZ KENDİNSİN KENDİNİN ARASINDA, YALNIZ; KENDİN KENDİNİN ARASINDAYSA..

  • tabu14.10.2006 - 23:42

    zorla oyuna çekildim
    ancak çok eğlendim bu gece
    tabi ezici bir farkla yendik
    hehe:D

  • giden rumuzlar14.10.2006 - 23:41

    gitmiş gibiyim
    ama sadece gibiyim...
    nefes alıp vermeye devam etmekteyim..

  • uyku05.10.2006 - 09:55

    sıcacık yatağımdan saati 6 kez erteledikten sonra binbir zorlukla çıktım. pür telaş yola koyuldum, çünkü gecikiyordum. sınfta diğer grubun elemanları vardı. öndeki arkadaş gel gel yaptı. gidip oturdum. ama benim dersim bu diildi ki.. hocalar ders mi değişti vs die düşünürken etrafımdakilere sordum. onlar programın aynı olduğunu sölediler.
    herhalde yanlış sınıf die çıktım dışarı..
    programa tekrar baktığımda acı gerçekle yüzleştim.
    ühüüüüü
    bir saat erken gelmiştim:(

  • Hide and Seek04.10.2006 - 16:34

    filmin sonunda küçük kızın çizdiği resme bayılmıştım.
    doğrusu tam isabetti :))

  • kız kurusu04.10.2006 - 16:05

    sylvia plath in bi şiiri var..

  • antoloji.com28.09.2006 - 01:49

    artık
    daha az
    olmayan zamanları
    yaşıyorum...

  • suskunluk28.09.2006 - 01:46

    mecburi suskunluğu kar tanelerinin
    :(

  • zaman22.09.2006 - 21:18

    zamanlar..
    varı yoğu belirsiz..
    kısıtlı zamanlar yaşıyoruz
    tutsak tutan
    hükmeden
    kısıtlı zamanlar
    kısıtlı varoluşlar
    kısıtlı yokoluşlar..

  • mafya21.09.2006 - 11:46

    film oluruz
    karemiz kıvrık ucundan
    nabız gibi atsa da
    netlik
    seçilmez akışından
    bir eski
    sevdik
    bir eski tanıdık gibi
    geçmişe kilitlenir
    geçmişe esaretli
    film oluruz
    kare kare değil
    kenarı belirsiz yamuk cisimlerden
    perdeye sığamayacak kadar dolu oluruz
    taşarız
    anı denen
    zifiri renklilikten.

  • neron20.09.2006 - 22:53

    küller kalır ardımda
    yangın olur düşler düşükler düşüşler
    cenazelerin tütünü tüter
    tütsü tütsü
    sis oluruz duman oluruz üstünde
    ey ulaşılmaz dokunulmaz şehirlerim
    bu kadar yokken
    ne kadar da benimle iç içe
    dış dışasın
    farkında değilsin ama
    ne zamn gezsem hangi sokağında
    ışıkların parıldarken samanyolumsu binalarında
    kül kokarsın
    avuç avuç
    gönül kafa
    zerre zerre
    her karışında