© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Yağmur bana Nurullah Genç in o muhteşem şiirini hatırlatıyor...
Zamandan zaman çalabildiğimiz zamanlarda yaşıyoruz işte...
Yaşamak nedir ki can neye yarar
Hayatta emelin var olmayınca
Yuva ne demektir ev neye yarar
Evde güler yüzlü yar olmayınca...
Dinlen dinlen kaç kardeşim.Yasal olanı bile adamın canını yakıyor zaten...
Bir rüzgarın önünde kaçağım,kuralsızım...
Önce şiirde sevdim kavgayı
Özgürlüğü kelime kelime şiirde
Mısra mısra sevdim yaşamayı
Öfkeyi de sevincide
Ne varsa bulduğum
Tüm yitirdiklerim şiirde
Mutluluk mu sade
Sürgün de var,hapiste...
Sen dudaklarımda bir sözcük
Sen içimde bir sıcaklık
Aldığım nefeste
Sustuğum kelimede
Ve binlerce ölüm zincirinde
Sen
Adını koyamadığım bir şeysin...
Sabır yüzünü ekşitmeden acıyı yudum yudum içebilmektir...
Hangi söz onu daha iyi anlatabilir ki...
Yağmur, gülşenimize sensiz baldıran düştü
Düşmanlik içimizde, dostluklar yaban düştü
Yenilgi, ilmek ilmek düğümlendi tarihe
Her sayfaya talihsiz binlerce kurban düştü
Sensiz kaldırımlara nice güzel can düştü
Yarılan göğsümüzden umutlar bican düştü
Yağmur, kaybettik bütün hazinesini ceddin
En son avucumuzdan inci ve mercan düştü
Sarardı yeşil yaprak, dal koptu, fidan düştü
Baykuşa çifte yalı; bülbüle zindan düştü
Katil sinekler deldi hicabın perdesini
İstiklal boşluğunda arılar nadan düştü
Sensizlik depremiyle hancı düştü, han düştü
Mazluma sürgün evi, zalime cihan düştü
Sana meftun ve hayran, sana ram olanlara
Bir bela tünelinde ağır imtihan düştü
Haritanın en beyaz noktasına kan düştü
Kırıldı adaletin kılıcı, kalkan düştü
Mahkumlar yargılıyor, hakimler mahkum şimdi
Hakların temeline sanki bir volkan düştü
Sensiz tutunduğumuz dallardan yılan düştü
İlkin karardı yollar, sonra heyelan düştü
Güvenilen dağlara kar yağdı birer birer
Sensizlik diyarından püsküllü yalan düştü
Şehirler kabus dolu, köylere duman düştü
Tersine döndü her şey sanki, asuman düştü
Kırık bir kayık kaldı elimizde, hayali
Hazindir ki; dertleri asmaya umman düştü
Sensiz ufuklarıma yalancı bir tan düştü
Sensiz kıtalar boyu uzayan vatan düştü
Bir kölelik ruhuna mahkum olunca gönül
Yüzyıllardır dorukta bekleyen sultan düştü
Tavanı çöktü aşkın, duvarlar üryan düştü
Toplumun gündemine koyu bir isyan düştü
İniltiler geliyor doğudan ve batıdan
Sensizlikten bozulan dengeye ziyan düştü
Yağmur, sayrılığıma seninle derman düştü
Beynimin merkezine ölümsüz ferman düştü
Silindi hayalimden bütün efsunu ömrün
Bir dönüm noktasında aklıma Rahman düştü
Kardeşler arasına heyhat, su-i zan düştü
Zedelendi sağduyu, körleşen iz'an düştü
Şarkısıyla yaşadık yıllar yılı baharın
İnsanlık bahçemize sensizlik hazan düştü
Dünya kainat'tan kopup gelirken
İnsan mıyım hayvan mıyım? ben neyim?
Adem ile Havva vücut bulurken
Melek miyim? Şeytan mıyım? Ben neyim?