© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
aslında böyle bir tabir yok sadece malum külhanbeyliği iyileştirme çalışmaları sonucu ortaya çıkmış
et yemiyorlar anladık hayvanlar canlı ya bitkiler onlar canlı değil mi
ayrımcılığa son eşitlik isteriz
MEKTUP 2
Sen benden ne ayrısın, ne gayrı...
Ama feryatlarım neye?
Gidişin bir türlü harap ediyor beni, gelişin
bir türlü...
Fakat bu iki harabe arasındaki canı gör! ...
Senin için 'geliyor' dediler; aklım gitti.
Gelirsin, aklım gider; gidersin, aklım gider..
Açık söyle sen akıl düşmanı mısın? ...
Toprağa düşen tohum gibi
ben de ayaklarına düşüyorum...
Bu aşk ne zaman başak verecek?
Sen; ' Sen ne olursan ol, bana ne? ' diyorsun...
Ben; 'Ne olursan ol bana gel! ...'diyorum...
Hangimiz haklıyız? ..Söyle..
Artık bu iş böyle gitmez. Artık bu ateş
Böyle tütmez. Dumanım kesildi, serapa
Kör oldum..Anla...
Akşam oluyor, güneş batmak üzere...
Aşk uzun bir geceye benzer.Sabah ayıklar içindir.
Biz ki sarhoşuz.
Gel! ...Uzun gecelere bürünelim...
Osman Yüksel Serdengeçti
GELSEN DE BİR GELMESEN DE
Artık olan oldu bize
Gelsen de bir gelmesen de
Gelemeyiz biz yüz yüze
Gelsen de bir gelmesen de
Hep kendini çektin naza
Yok bahara yahut yaza
Bıktım gayrı yaza yaza
Gelsen de bir gelmesen de
Bir candır bu bir andır bu
Giden gelmez bir handır bu
Dağ taş değil insandır bu
Gelsen de bir gelmesen de
Göreceğim bir boş kafes
Ceset kalmış çıkmış nefes
Nerde o can nerde o ses
Gelsen de bir gelmesen de
Osman Yüksel Serdengeçti
BU ZAMANIN ELİNDE
Akan su bulanıksa akar akar durulur
İki bacak bir çekmez olur yorulur
Ecel bir samyeli gibi eser hepsini alır
Ne sevilen bir sevgili ne seven yürek kalır
Herşey birgün hatıradır yaşıyanlar dilinde
Herşey erir erimeyen bu zamanın elinde
Osman Yüksel Serdengeçti
BEN UFKUN ÇOCUĞUYUM
Ufuk uçsuz bucaksız gerilmiş bir kanattır.
Nazar dokunuverir onun güzelliğine,
Bilmem hiç rastlanır mı yeryüzünde dengine?
Bakarsın belki bugün kararıverir ufuk,
Bakarsın belki yarın ağarıverir ufuk
Ufuk derin bir aşkla yanıp tutuşur bazan,
Bazan bir bıçak olur yürekleri zedeler,
Bazan bir hasret olur neler bekletir neler!
Demin çatkın bir kaştı, şimdi gülen bir yüzdür.
Bakarsın bir yetimdir, bakarsın bir öksüzdür.
Birgün beni öp diye yalvaran bir dudaktır,
Birgün zehir kaynağı kurulmuş bir tuzaktır.
Bahtımla kara bahtı ayıran çizgidir o!
Dertleri günahları silen bir silgidir o!
Kalemlere, dillere gelmeyen bir eserdir,
Bakarsın bir batıştır, bakarsın bir zaferdir.
Ufuk benim her şeyim can yoldaşımdır ufuk,
Sevgimdir, sevgilimdir, öz kardeşimdir ufuk.
Ben de zaman elinde hem batı hem doğuyum,
Beni ufuk doğurdu ben ufkun çocuğuyum.
Osman Yüksel Serdengeçti
BULAMAZSIN
Bir kere inkâra düstün mü yavrum,
Kendini aşmaya yol bulamazsın.
Vehimler şüpheler bozar ruhunu,
Seni kaldıracak el bulamazsın...
Elbet dünya döner, bizde döneriz,
Bir müddet parıldar sonra söneriz...
Yükseklerden enginlere ineriz
Halinden anlayan dil bulamazsın.
Ömür akar gider yokluk gölüne
İnsanoğlu dümüş serap çölüne
Hayat benzer bir gecelik geline
Kendin gibi akan sel bulamazsın
Ektiğin tohumlar bir türlü bitmez
Müşkülü yenmeye bir ömür yetmez
Kuş olsan uçsan da yine kâr etmez
Arasan konacak dal bulamazsın...
Osman Yüksel Serdengeçti
BU GECE EN HÜZÜNLÜ ŞİİRİ YAZABİLİRİM
Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim
Şöyle diyebilirim; 'Gece yıldızlarla dolu'
Ve yıldızlar masmavi, titreşiyor uzakta
Şarkılarla dönüyor gökte gece rüzgarı
Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim
Sevdim ben onu, o da beni sevdi bir ara
Kollarıma aldım bu gece gibi kaç gece
Kaç defa öptüm onu sonsuz göğün altında
Sevdi beni o, ben de bir ara onu sevdim
O durgun, iri gözler sevilmez miydi ama?
Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim
Yokluğunu düşünüp, yitmesine yanmakla
Duyup geceyi, onsuz daha engin geceyi
Ota düşen çiy gibi düşmekte şiir cana
Ne çıkar sevgim onu alıkoyamadıysa?
Gece yıldız içinde, o yakın değil bana
Hepsi bu. Uzaklarda şarkı söylüyor biri
Yüreğim dayanmıyor yitmesine kolayca
Gözlerim arar onu, sanki yaklaşmak ister
Yüreğim arar onu, o yakın değil bana
Aynı gece ağartıyor aynı ağaçları
Bizler, ah, o zamanki bizler değiliz ama
Artık sevmiyorum ya nasıl, nasıl sevmiştim
Sesim arar rüzgarı, ulaşmak için ona
Ellere yar olur, öpmemden önceki gibi
O ses, ışıl ışıl ten ve sonsuz bakışlarla
Artık sevmiyorum ya, severim belki yine
Ne uzundur unutuş, ah ne kısadır ayrılık
Yüreğim dayanmıyor yitmesine kolayca
Böyle gecelerde kollarıma aldım çünkü
Belki bana verdiği son acıdır bu acı,
Belki son şiirdir, bu yazdığım şiir ona
Pablo Neruda
yarınlarını kurmak isteyen insanlar geçmişi unutmamalıdır geçmişi unutan kişiler veya milletler herzaman aynı durumlarla karşı karşıya kalacaktır bilin ve aktarın ki
gelecekteki nesillerimize yaşanabilir bir ülke bırakalım
ve özellikle öğretmenler herşeyi bilmeli
ulu önder gelecek nesili öğretmenlere emanet etti ve emanete sahip çıkın ey benim duyarsızlaşan öğretmenlerim
para tamam ama idealist olmazsanız bu mesleği olacaklara bırakın
Allah tarfından lanetlenmiş kavim israiloğulları kendilerini değiştirdikleri tevrata göre üstün ırk olarak tanıtırlar diğer insanları hayvan ve hizmetci olarak bellerler 2. dünya savaşında Hitler tarafından kıyıma uğradılar bunu sadece faşizme bağlayanlar şunu unuttu adolf da dahil olmak üzere almanların çogu fakirdir çocukluğundayemeye yemek bulamazken yahudilerin alman ve başka milletlerin kanlarını kuruttuğunu farketmiştir
ve bütün kötülüklerin sebebini yahudiler görmektedir.
günümüzde bir bakın bakalım altında israil olmayan bir pislik durum varmı