Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Deli ve delilik...Kimseyi umursamayan,kendi hayatını yaşayan gerisini boşveren,ne yararı ne zararı olan,derttende sevinçtende kahkahalarla gülebilen biri...Sanırım herkez bir parça deli olmalı!

Dost...Bu kavrama olan inancımı yavaş yavaş yitirmeye başladım desem sanırım yanlış olmaz.Neden?Çünkü:bencillik,çıkar,fesatlık ve artniyet gibi bilimum kotu kavramların yasadıgı duygular gusellerı oldurmekte pekde gec kalmıyorlar.

Dost..İnsanların bundan algıladıgı şeyler çok değişik.Bence herkez kendi egosunu tatmin edebilen insana dost diyor.Yanlış!!Misal bir bardayım dost dedıgım bır ınsanla ve sarhos oldu sapıttı evıde yakın bara sızdı kaldı masada asla onu evıne goturup yardım etmem bu dostluk degıldır.Ben onu orda bırakırım bırakırım kı kendını bılen bır ınsan kendını kaybedınceye kadar ıcmez bugun bana guvenıp bu kadar ıcmıs olabılırsın ama her ınsanda ben degıldır.O zaman adabınla ıcmeyı ogreneceksın ya da benımle bır daha bole bır ortamda bulunmayacaksın.Dostluk işte budur!
İyilik yapıyım derken kötülük yapana dost demem ben.

Benim en iyi dostum aynı zamanda benim en buyuk düşmanımdır.Benim en iyi dostum bana 1 dkka once kahkalarla gulebılırken 1 dkka sonra avazı cıkabılecek kadar bagırabılen ınsandır.

Dostluk paylasımdır ama neyı ve neden paylastıgını bılerek yapılan paylasımlar..

Dostluk guvendır ama asla kendıne olan guvenden faslası olmamalıdır..

Kısaca benım en ıyı dostumda gene benım,benım en buyuk dusmanımda gene benım.O zaman ben kendımın en ıyı dostuyum:)

Kararlılık..Benim için önemli olan kararlarımın yanlıs ya da dogru olması bana ne getırecegı benden ne goturecegı degıldır tabıı kı karar vermıs olmak ıcınde karar vermem ama bence asıl onemlı olan bunu basarabılmektır.Yakın zamanda çevremde gördüğüm olayı örnek olarak vericem.Mesela uzun suredır bırı ılıskı yasıyorsunuz ve aldatıldınız sevgılınız tarafından.Bunu anladıgınız andan ıtıbaren ya da kendınıze ıspatladıgınız dıyelım asla ona donmıycem bu ılıskı bıtmıstır dıyorsunuz kendı capınızda ve 2 hafta sonra sadece 2 hafta sonra gerı donme gırısımlerınde bulunuyorsunuz.Hayır bu karar degıl demeyın buda karar ama 2 haftalık bır karar:).Anlatmaya calıstıgım sudur:Önemli olan neye karar verdıgımız degıl gercekten karar verebılecek olup olmadıgımız daha sonra ıse kendımızce bır sure en son olarakta uygulamaya gecırılmek uzere dusunulen dusuncenın karar olması ıste bu karardır kararlılık ıse 2 hafta once soledıgını 2 hafta sonra sılıp atmak degıl,soyledıgınle aldıgın kararla yasayabılmektır.

Karşılıksız aşk..Bana çağrıştırdığı ilk ve en önemli dusunce kabullenememe durumudur.

Yalnızlık..Herkesın her an yasadıgı ama sadece kendı basına kaldıkları zaman yasadıgını sandıgı anlar.Hayır yalnızlık anlardan olusmuyor,yalnızlık omurun ta kendısı.Hayatımız boyunca yalnızız.Aile,dost,sevgılı,es,cocuklar....Onlar cevremızde olanlar ama bız bu dunyaya yalnız gelmısız onlarla dogmadık ve onlarla olmıycez kuskusuz.Herkes sırası geldıgınde gıdecek ama toplu degıl tek tek...ve Kalanlar bır kac goz yasılı gunden sonra kaldıkları yerden devam edecekler bu kuralıdır dunyanın.Bız yanımızda bırılerı yokken ya da evde cıplak dolasırken kendımızı yalnız sanırız ya da bırı bızı anlamazsa dertlesecek bırını bulamazsak.Bence ıste bu bır omur boyu suren yalnızlıktır ama ınsan etrafındakı et kalabalıgından dolayı yalnız oldugunu anlamakta hep gec kalır ya da asla anlamak ıstemez..

Korku...bunun aklıma dusurdugu ılk duygu ayrılık korkusudur.Aslında bu korkunun derınlıklerındede hıssedılemeyen bır kendını bulamamak vardır.Dusunsenıze neden korkarız sevgılımızle ayrılmaktan.Aldatılmaktan korkarız,yalnız kalmaktan korkarız,ayrılmaktan korkarız vs... Bütün bunların temelınde halbu kı ınsanın ozguven eksıklıgı ve hayatını daıma bırseylerın ustune endexleme ıhtıyacı duymasıdır bana gore.Halbu kı bız kendı kendımıze yetebılmeyı ogrenebılsek,evet sevgıye muhtac oldugumuzu ama bu onemlı olanın X veya Y degılde sevgı oldugunu farkedebılsek hatta ve hatta kendımıze bırazda guvebılsek ıste o zaman korku kelımesı belkı hayatımızın lugatından kalkar.Halbu kı farkına varmayız ama ne kadar cok korkarsak o kadar cok karsılasırız korkularımızla ve bız bununla yuz yuze gelmeyı hıc goze alamadıgımız ıcın her seferınde degısık bır yıkım yaratır ustumuzde.Nıtekım bunu onlemekte ınsanın kendısının elınde....

Gül saflık temızlık ve narınlık anlamlarını tasır benım ıcın o asla koparılmaması gereken bır cıcek asla susturulmaması gereken bır cocugun gulusu asla kırılmaması gereken bır ıhtıyarın kalbı....o bence sevgının ta kendısı

Sevgi bana göre ölümsüz değildir dün ellerini tutup onun yanında ölebileceğimizi düşündüğümüz insanı 2 sene görmeyelim o 2 sene sonunda duyguların yavaş yavaş değişime ugradıgını farkedıyoruz eger ona olan hıslerı saplantı tutku halıne getırmıyorsak ama bırseylerınde akıp gıtmesıne engel olamıyorsak ve o ınsanla hayatımızda en deger verdıgımız en sevdıgımız ınsan arasında sevgı bahıs konusu olmak uzere karsılastırma yapıyorsak ıste bu sevgıdır...