Kültür Sanat Edebiyat Şiir

  • turuncu29.10.2001 - 21:28

    Başkaldırının çocuksu, sevinçli, inatçı rengi. Soldurulursa hastalığın rengi sarıya dönüşen, öyle bile dikkat çeken. Portakalın güneşten çaldığı ışığın, ışığın ise geceye verdiği son ümidin rengi, en sevdiğim...

  • özlem29.10.2001 - 21:24

    Geceleri gündüzü, gündüzleri geceyi beklemek... Sonsuz bir sabırla, cesareti beklemek ve bir esareti özgürlüğe dönüştürmeyi istemek.

  • kaf dağı19.10.2001 - 17:50

    ulaşılması gereken yer, hatta aşılması! nirvana... kim kendine ulaşabildi ki, başka dağlara ulaşsın? kafdağı, kişinin önce kendi dağı.

  • korku17.10.2001 - 10:50

    Korku, birşeylerin veya birilerinin, bazen kendimizin çevresine örülmüş bir duvardır. İçinden çıkılmaz ve içine girilmez kılmak için, böylece uzakta tutmak için anlaşılmazı.

  • hasret12.10.2001 - 02:17

    Hasret, gidilen yol dönüldüğü zman duyulan şeydir.

  • gece12.10.2001 - 02:15

    Aydınlıktır gece, insanın kendi içine ışıldayan bir pırıltı.

  • anne12.10.2001 - 02:13

    Annem, beni doğuran... Benim doğuramayacağım... Beni hala rahminde taşıyan, benim bu dünyada taşıyamayacağım. Başımın üzerinde taşımalıyım, anne olmadan, taşıyamayacağım.

  • deli12.10.2001 - 02:09

    Deli aslında gerçekten akıllı olup, yaptığımız yanlışları bize kabul edemeyeceğimiz şekilde gösterendir. Çünkü... Deli konuşmaz, yapar!

  • aşk12.10.2001 - 01:38

    Aşk yaşamdır, doğmak, büyümek ve sonra ölmeden yeniden doğmaktır...