Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Bir Küçük Dünyam Var İçimde Benim




Bir küçük dünyam var içimde benim
Mihnetim ziynetim bana kafidir
Görenler dar görür geniştir bana
Sohbetim ülfetim bana kafidir.

İstemem dünyanın saltanatını
Süslü giyimini Arap atını
Bilirsem Türklüğüm var kıymetini
Vatanım milletim bana kafidir.

İsterdim hayatta düşmanla savaş
Milletime kurban olaydı bu baş
Nasip değil imiş şehitlik kardaş
İmanım niyetim bana kafidir.

Dünya geniş olsun ister dar olsun
Yeter ki kalbimde iman var olsun
Her zaman milletim bahtiyar olsun
Rütbemle mesnedim bana kafidir.

İçimde beslerim bir büyük ordu
Çiğnesin düşmanı yükseltsin yurdu
Azmi zihniyeti Veysel'in derdi
İşte bu niyetim bana kafidir.



Aşık Veysel Şatıroğlu

Aci Veren Gözlerin
.
Karanlik odamdaki huzur parçalaniyor kalp atislarimla
Her soluk alisim bana seni hatirlatirken
Her soluk verisim gönderir beni acinin koynuna.
Ne kadar huzurluydum oysa sen yokken
Simdiyse mücadele ediyorum içime soktugun hastalikla
Yatagimda boguluyorum gözyaslarimla.
Korkularim, en sonunda beni yere yikiyor bu gece
Sesini duyuyorum her saniyemde
Gözlerini görüyorum gözlerimi kapattigimda
Ellerin ise bogazima sariliyor düslerimde.
Bugünün gelecegini bilmeme ragmen
Seni benden almamasi için yalvariyordum Tanri'ya.
Neden girdin ki hayatima?
Tastan daha soguktu kalbim
Hiçlikten daha bostu gözlerim.
Yikilmamaliydi karanligimin kralligi
Girmemeliydi virüslerin kanima
Unutmustum oysa bütün duygulari
Ne sevgi vardi, ne de onun acisi.
Simdiyse yikintilarin arasindan bana bakiyorsun
Ölmenin vakti geldi diyorsun.
Biliyorum korktugum gün, bu gün
Odamin içine sesi doluyor ölümün.
Hiçkiriklarim karisiyor güzelligine
Seni aniyorum simdi son bir kez daha
Birazdan öleceksin benim içimde
Ölümün sesi kutsayacak son bir kez daha
Gözlerimi kapatip ölüm ayinimi baslattigimda
Içime soktugun her seyi kusacagim yatagima.
Ama gözyaslarim sel oldu durmuyor
Içimi ise cehennemin atesleri yakiyor.
Hiçbir ayin bu kadar aci vermemisti oysa
Göz kapaklarim kapanmamak için yalvariyorlar ruhuma
Sabah göz kapaklarim tekrar açildiginda
Her sey bitmis, bedenim sevgiden arinmis olacak oysa.
Içimdeki karanlik ruh, agit yakiyor simdi arkandan
Gözyaslarim eslik ediyorlar karanliga.
Neden girdin ki hayatima?
Neden aci verdin bana?
Neden aci çektigimi bilmek bile aci veriyor bana
Olamaz, ben cidden sevmisim galiba.
.........
Sevgi sadece aci verir sevemem ben
Korkularim buna izin vermez.
Sevgi nedir bilemem ben
Kalbim içindeki seytani göremez.
Ama yarin mezarimdan kalktigimda
Her sey yine eskisi gibi olacak.
Hiç bir sey artik bana aci veremeyecek
Ne sevgin ne de beni ölüme terkedisin.
Içimdeki surlari tekrar insa etti gidisin
Simdi sadece ben varim.
Bütün sevgileri öldüren korkularim
Senin gözlerini de silecekti en sonunda
Görmeyecegim artik onlari, gözlerim kapandiginda.
Hiçbir sevginin izi yok artik içimde
Aile sevgimi bile kurban ettim ayinde
Tipki senin sevgine yaptigim gibi.
Sevgi mi, degil mi, onu da bilmiyorum ama
Ölmesi gerektigini biliyorum
Çünkü isigini sokuyordu karanlik ruhuma.
Senden bana kalan her seyi silecegim
Içime sevgiyle beraber soktugun korkulari özellikle
Belki de bu yüzden öldürdüm seni
Bana verdigin korkular yüzünden.
Artik hepiniz uzaksiniz benden
Hem sen, hem sevgin hem de korkularin
Sadece son izleriniz kaldi içimde.
Tirnaklarinla kalbime kazidigin harfleri silmek çok zor biliyorum
SImdiyse bütün yakarislarim degisti
Artik seni görmemek için yalvariyorum.
Dudaklarindan dökülenleri duymayacagim bu günden sonra
Senin için zincir vuracagim hayallerimin kapisina
Artik ne eline uzanacak ellerim
Ne de dudaklarim dudaklarina
Bütün hayalleri gömecegim mezarlarina.
........
Tek bir seyi öldürmeyi beceremedim ayinimde
Bana en çok aciyi veren o gözlerini
Ama onlari da oyacagim yerinden, bana inan
Sonra küllerini savuracagim göklere
O bir çift göz için son bir damla gözyasi dökecegim...
.
Poet Of The Darkness