"Aşk sizi çağırdığı zaman izleyin onu, yolu çetin, sarp olsa da.
Ve kanatları açıldığında, bırakın kendinizi, tüylerinin arasında saklı kılıç, sizi yaralasa da.
Ve sizinle konuştuğunda, ona inanın, kuzey rüzgarının bir bahçeyi harap edişi gibi, sesi tüm hayallerinizi darmadağın etse de.
Çünkü aşk sizi yücelttiği gibi, çarmıha da gerer. Sizi büyüttüğü ölçü de, budayabilir de.
En yükseklere uzanıp, Güneşle titreşen en hassas dallarınızı okşasa da, köklerinize de inecek, ve onları sarsacaktır, toprağa tutunmaya çalıştıklarında.
Mısır biçen dişliler gibi sizi kendine çeker; çıplak bırakana kadar döver, harmanlar; kabuklarınızı, çöplerinizi ayıklar, eler. bembeyaz olana kadar öğütür sizi; esnekleşene kadar yoğurur; Ve Tanrının İlahi sofrasına ekmek olasınız diye, sizi kendi kutsal ateşine savurur "
Telefondaki bir ses insanın bir ömrünü doldursa mı sevgiydi gerçekten, yoksa yeni sesler duymaya hiç yetmeyecek ömürlerin arayışları mı? Sevgi bir acıydı herhalde, bir kederdi, kâh hüzünle, kâh mutlulukla hatırlanan. Belki de sabırdı sevgi, affetmekti, gelecek günler adına. Sevgi sınanmaktı adl-i ilâhî'de ve sınavı geçmekti erce-sine. Sevgi bir tevbeydi, nasûh kisvesinde; bir dirilişti nefsi öldürerek. Sevgi bir iyi ad bırakmaktı fena yurdunda. "
Sahi, neydi sevgi? Sureti sîrete, arazı cevhere, bedeni ruha köle eylemek miydi sevgi? Sevgi bir iyilik miydi, şefkatli bir cümlecik mi? Neydi sevgi, dış mıydı, yoksa iç mi; zahir miydi, yahut bâtın mi; kalıp mıydı, ya ki can mı? Var olmak mı, varlıktan geçmek mi? Dünyaya gülmeye mi gelmiştik, ağlamaya mi; ölüyor muyuz, yoksa doğuyor mu? Sevgi neydi?!..
"Düzyazı şeklinde düşünen zihni bırak. Şiirle düşünen bir başka zihin türünü uyandır. Hece uzmanlığını bir kenara koy. Yaşam tarzın şarkılar olsun. Zihinden sezgiye geç. Kafadan kalbe. Çünkü kalp gizemlere daha yakındır."
"Ben sözcükleri sevmem… İnsan birini sevdi mi, yapabileceği en iyi şey onu göstermektir." Emile Zola
Bir amaca bağlanmayan ruh, yolunu kaybeder; çünkü her yerde olmak, hiçbir yerde olmamaktır." Montaigne
"Aşk sizi çağırdığı zaman izleyin onu, yolu çetin, sarp olsa da.
Ve kanatları açıldığında, bırakın kendinizi,
tüylerinin arasında saklı kılıç, sizi yaralasa da.
Ve sizinle konuştuğunda, ona inanın,
kuzey rüzgarının bir bahçeyi harap edişi gibi, sesi tüm hayallerinizi darmadağın etse de.
Çünkü aşk sizi yücelttiği gibi, çarmıha da gerer.
Sizi büyüttüğü ölçü de, budayabilir de.
En yükseklere uzanıp, Güneşle titreşen en hassas dallarınızı okşasa da,
köklerinize de inecek, ve onları sarsacaktır, toprağa tutunmaya çalıştıklarında.
Mısır biçen dişliler gibi sizi kendine çeker;
çıplak bırakana kadar döver, harmanlar;
kabuklarınızı, çöplerinizi ayıklar, eler.
bembeyaz olana kadar öğütür sizi;
esnekleşene kadar yoğurur;
Ve Tanrının İlahi sofrasına ekmek olasınız diye, sizi kendi kutsal ateşine savurur "
Halil Cibran
"Saçınızın ucu kırılsa kendine dert edecek adamları sevin.
Merhamet bir adama yakışan en güzel şeydir."
"Soralım ta içimize; neydi sevgi?
Telefondaki bir ses insanın bir ömrünü doldursa mı sevgiydi gerçekten, yoksa yeni sesler duymaya hiç yetmeyecek ömürlerin arayışları mı?
Sevgi bir acıydı herhalde, bir kederdi, kâh hüzünle, kâh mutlulukla hatırlanan. Belki de sabırdı sevgi, affetmekti, gelecek günler adına. Sevgi sınanmaktı adl-i ilâhî'de ve sınavı geçmekti erce-sine.
Sevgi bir tevbeydi, nasûh kisvesinde; bir dirilişti nefsi öldürerek. Sevgi bir iyi ad bırakmaktı fena yurdunda. "
Kitâb-Aşk Iskender Pala
Sahi, neydi sevgi?
Sureti sîrete, arazı cevhere, bedeni ruha köle eylemek miydi sevgi? Sevgi bir iyilik miydi, şefkatli bir cümlecik mi? Neydi sevgi, dış mıydı, yoksa iç mi; zahir miydi, yahut bâtın mi; kalıp mıydı, ya ki can mı? Var olmak mı, varlıktan geçmek mi? Dünyaya gülmeye mi gelmiştik, ağlamaya mi; ölüyor muyuz, yoksa doğuyor mu? Sevgi neydi?!..
Kitâb-Aşk Iskender Pala
"Aşk iğnesiyle dikilince bir dikiş, kıyamete kadar sökülmez imiş. Aşk ile insan, elbet güneşe benzer; ve aşksız gönül misal-i taşa benzer."
Kitâb-Aşk Iskender Pala
"Fazla sözcük yorgunluğa neden olur. İçteki gerçek öze odaklanmak daha iyidir."
Lao Tzu
"Elveda diyecek kadar cesursan,
hayat seni yeni bir merhaba ile ödüllendirir."
Paulo Coelho
"Düzyazı şeklinde düşünen zihni bırak. Şiirle düşünen bir başka zihin türünü uyandır. Hece uzmanlığını bir kenara koy. Yaşam tarzın şarkılar olsun. Zihinden sezgiye geç. Kafadan kalbe. Çünkü kalp gizemlere daha yakındır."