© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Kardelen
Talan ediyordu hayatımı kış,
Ansızın karşıma çıktı kardelen.
Gözlerinde bir çift hüzünlü bakış,
Gizlice gönlüme aktı kardelen.
Yine öyle ince, hassas, duygulu,
Gidecekti bir gün, ayrıydı yolu.
Eğilip önüne, ürkek, korkulu;
Dünyamı başıma yıktı kardelen.
Onun ümitleri altın tasında,
Benimse yüreğim kendi yasında.
Lapa lapa yağan kar arasında,
Sedeften tacını taktı kardelen.
Ayşe Korkmaz
Kaçsam bırakıp senden uzak yollara gitsem
Kalbim yanıyor ismini her kimden işitsem
Derdinle ufuklarda sönen gün gibi bitsem
Kalbim yanıyor ismini her kimden işitsem
Ayrılık
Duygularım irademi aşıyor;
Daha fazla düşünceme seslenme.
Gönlüm aşkın sefasını yaşıyor;
Ayrılığı hatırlayıp hislenme.
Her güzel şey kuru yaprak misali,
Uçuverir, bir sonbahar yelinde.
Gerçeğe dön, tüketince hayali;
Acılara çizgi çekmek elinde.
Sersemletir insanı o fırtına;
Ve ardından deniz yine durulur.
Dalgaları yükler bazen sırtına;
Dünyan bir çift göz üstüne kurulur.
Gözler gider, kederinden bitersin;
Umutların sürüklenir karaya.
Günler geçer, sen kendine yetersin;
Sıradağlar girse bile araya.
Ayşe Korkmaz
Mutluluk
Bir mucizedir yaşam
Hıçkırık kadar gerçek
Gözyaşı gibi duru
Mutluluksa bir kuştur
Dere tepe dinlemez
Sevgiden geçer yolu
Ayşe Korkmaz
Uçsuz bucaksız bir yalnızlıktır yazmak...
'Son noktayı koyarken, yazarın başı düşmüştü bile. Öykü karakterleri yeniden etrafını sardılar. Saatlerce şarkı söyleyip dans ettiler. Büyüleyici bakışları, parlayan yüzleriyle, yazarın uçsuz bucaksız karanlığına göz kırpan, ateş böceklerine benziyorlardı.'
Ayşe Korkmaz, Yalnızlığın Resmi, 2008
(Bir Düşe Bağlanmak adlı kitabından)
Özgürlük
Edebi, edepsizden öğrendik,
Şerefi, şerefsizden.
Deniz kokulu martı,
Ne anlar özgürlükten?
Kanatları bulut tozuna bulanmış,
Ayakları, katmer katmer yakamoz…
Bir eli yağda, bir eli balda…
Özgürlüğü öteki kuş anlatsın.
F tipi kafesinin penceresinden,
Gökyüzüne bakan…
Paslı kanatlarıyla, düşünde yıldız toplar.
Rüzgârı kovalar, yorgun ayakları.
Hep onun suçudur, yağmur, dolu, kar…
Güneşe kurulmuş merdiven bulursunuz;
Altından o çıkar.
Tek bir martı soluğu uğruna,
Koskoca ömrü harcar.
Ayşe Korkmaz