© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
"Sen gözlerimde bir renk, kulaklarımda bir ses
Ve içimde bir nefes olarak kalacaksın"
Kadın bunu dinlerken açtı gözlerini. Birden ayırdına vardı. Boşuna beklemişti. Vazgeçiş bir sondu. Kimin vazgeçtiğinin önemi yoktu. Saçlarını kısacık kestirmek için çıktı evden. Bir kez daha doğrulmak için düştüğü yere gitti önce. Son'du. Kabullendi. Ve bitti. "İçimde bir nefes olarak kalacaksın"
Bana ayrılan sürenin sonuna geldim.
Kendine istediğin gibi bak.
Yediğiniz çirkinliklerin sorumluluğundan ve utancından kaçmak için kendinize yeni doğrular yaratmaya çalışıyorsunuz. Buna baya baya inaniyorsunuz bir de. O iş hiç öyle değil. Şizofreni ve kötü kalplilik arasında ince bi çizgi var sanırım.
Hayatıma asma bir kat yaptım!
Ne büyük bir yanılgıyım bu şehrin ortasında,
Kendimi gammazladım yoksa çıldıracaktım.
Döküldü bu gece, yağmur gözlerine, eline, yüzüne
Al, ısıt, elleri çok soğuk, kapat göğsüne...
Okumaktan başka yapılacak işim, gidecek tek yerim yoktu, çünkü çevremde saygıya layık, beni kendine çekebilecek bir meşguliyet bulamıyordum.
Matematiği kuvvetli değildi, fakat çıkarlarını hesaplamasını iyi bilirdi.
Her zamanki masada otururken, daha önce de karşılaştığım yaşlı çift. Mutsuz ama umutla beklerken gösterdiğiniz 'gerçek' için teşekkür ederim. Mut verdiniz bana.
“Dinle bak. Bir; barı açıyorum. İki; Ayla ile aramı düzeltiyorum. Üç; babamı da yanıma alıyorum, olay bitmiştir.”
"Dışarı, dedim, ey küçük harfli hayal
Son hevesini de yitirmeden, dışarı."