Kültür Sanat Edebiyat Şiir

ahmet kaya siz benim kime kızdığımı nerden bileceksiniz

kesinlikle katılıyorum arp yokuş bizde okumak sistemin dayattığı sınavları bir bir aşmak için okunur. bir konuyu kendi istediği için okuyan araştıran o kadar az insan kaldı ki. kendi kişisel araştırmalarını yapıp ona göre fikir edinen öyle az insan var ki. hepimiz ateşli partizanızdır en azından aktivistizdir bi r siyasi düşüncenin kaçımız türkiyede bu siyasi oluşumla ilgili bir iki kaynak taramıştır. bu oluşum hangi açıklardan uç verdi, ne badıirelerden geçti kim bilir. ama bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olunuverir hoooop.

okuyan insan kendi gündemini kendi belirleyen kişidir.

okumak ruhu özgürleştirir. bilinci özgürleştirir. prangalardan kurtulmuş bir beyin demektir okumak.

türkiye okuyacak. bu gün olmazsa yarın mutlaka.

biz okumazsak biz şeylerin altını sağlam değerlerimiz güçlü ahlakımız ve toplum bilincimizle doldurmazsak bizi siyasetin en günlük en sıradan haliyle boğacaklar, televizyon ve iletişim araçları bizi özgürleştiriyor sanırken esir almış durumda. hep bir tezim vardır ana haber bületni karşına kurulduğunuzda kontrol sizden yitmiştir. ama bir kitabı okumak için rahat koltuğunuza kurulduğunuzda daha o kitabı satın alır yada ödünç alırken seçerkenden itibaren yani seçim sizindir. okuduğunuz her kelimesiyle her cümlesiyle bilincinizi nasıl şakillendireceğiniz noktasında seçim sizindir. bizi okumak kurtaracak.

erdal eren in evden ayrılırken -son olduğunu bilmeksizin ve bu bakışlardan on beş gün sonra körpe bedeni asılacaktır- annesine odanın kapısından annesine attığı o son bakışlar ve bunu konu edinen sezen aksunun son bakışlar kaldı aklımızda şarkısı yüreğimi dağlar... evet acı bir hikaye. ama erdal ereni kandıran gözlerini kamaştıran ütopyadır asıl acı olan. erdal eren, deniz gezmiş , hüseyin inan ve daha nice başkaldıranlar, yasalarla başı derde girmiş olanlar bu çocuklara ne öğretilmişti, şeyh edebalinin insanı yaşat ki devlet yaşasın düsturunu bu çocukların beynine bunları sokanlar bilmezler miydi, bu çocukları henü yirmili yaşlarda sokaklara döken zihniyet sovyet rusyasının çarlık rejimini yıkıp sovyetlerbirliği ütopyasını gerçeklemek için on binlerce insanın bir gecede öldürüldüğünü bilmez miydi. bu on binler neye göre seçilmişti. kimin öleceğine kim karar veriyordu. bu çocuklar banka soyarken eşkıya olup yol keserken bunu reva gördükleri insanların da insan olduğu kendilerine nasıl olmuştu da unutturulmuştu hangi saiklerle.

günaydın serbest kürsüm. umarım her kes iyidir. acılara ve kayıplara rağmen hayat devam ediyor. biz yaşayanlar için. umarım nesrin şahin hanımefendi de bir an evvel toparlanıp aramıza döner.

allah rahmet etsin. ölüm her ne kadar kesin ve kaçınılmaz olsa da kabullenmek çok zor. rabbim mekanını cennet etsin. nurlar içinde yatsın. sevenlerinin yakınlarının başı sağ olsun sabırlar versin allahım.

aynen öyle.