bu yaşıma geldim ve şunu öğrendim neye tutunursan tutun yalnızsın bir de üstüne koruma çabasına girmeye gerek yok diye düşünüyorum ama ben yalnız deilmiş gibi yapıp kendimi kandırıyom ve biraz da olsa beceriyom sanırsam :)
çocukken okuduğum en güzel kitap :) umutsuzluk anlarımda hep aklıma gelir çocukken aldıım bütün kitapları daaattım ama bi tek o kitabı veremedim bana bunları anımsattı
nietsrche insan nasıl taşlaşmalı sorusuna verdiği yanıt gibi yavaş yavaş sertleşmeli bi mücehver gibi ve sonunda sessiz ve sonsuzluğun sevincinde yatıp kalkmalı
Bütün ayraçları kaldırdın ama unuttuğun Bir şey vardı yine de, çiçekleri sulamadın Gökyüzü sarardı o zaman bulutlar kirlendi Ve ne kadar az konuşur olduk günboyu Birden ayrımsadık ki ayrılık orda başlıyor Tam da susuşların birbirine eklendiği yerde
Ezberlenecek hiçbir şey yok bu dünyada Kirletilmemiş bir bulut bile yok artık Böyle diyorsun her yolculuğa çıkışımda Yaşadığın kent de sana benziyor gitgide Ne zaman dönmeyi düşünsem yangın çıkıyor Ya da erteletiyorum biletimi son anda
Uzun bir sessizlik oluyorsun dağlara baksam Karşılıksız mektuplar kadar burkuluyor kalbin Yazdığım şiirler de canımı sıkıyor artık Fotoğraflarımı yırtıp atıyorum tek tek Ve ben bütün yapraklarımı döküyorken şimdi Eylül diyorsun, tam da orda başlıyor ayrılık
Üşüyünce ağlıyorsun yalnızım dememek için Uçaklar gemiler trenler çiziyorsun duvarlara Kendine bir deniz bul artık bir de rüzgâr Parçalanacağın bir uçurum bul bu dünyada Tek tutkun o kenti bırakıp gelmek olmalı Ve gelirken havaya uçurmak bindiğin otobüsü
Birden ayrımsadık ki ayrılık orda başlıyor Tam da çiçeklerin sulanmadığı yerde Konuşacak bir şeyler bulamıyorsak günboyu Derim ki ayrılık gündemdedir ne yapılsa Ve sen bütün ayraçları kaldırdığını sanmıştın Ama unutmuşsun yine de ayrılık ayracını
şimdi şöyle bir şey ki bir farkı yaratan var bir de farkı farkeden var bir de yapılanları görüp susan var farkedip! ! ! ! ! nefsine selam edip, bıdı bıdı bıdıbıdı......vs diye gider
benim sevgim kin ve nefrete dönüşmez ki hiç bir zaman
bu yaşıma geldim ve şunu öğrendim neye tutunursan tutun yalnızsın
bir de üstüne koruma çabasına girmeye gerek yok diye düşünüyorum
ama ben yalnız deilmiş gibi yapıp kendimi kandırıyom ve biraz da olsa beceriyom sanırsam :)
çocukken okuduğum en güzel kitap :)
umutsuzluk anlarımda hep aklıma gelir
çocukken aldıım bütün kitapları daaattım ama bi tek o kitabı veremedim bana bunları anımsattı
nietsrche
insan nasıl taşlaşmalı sorusuna verdiği yanıt gibi
yavaş yavaş sertleşmeli bi mücehver gibi
ve sonunda sessiz ve sonsuzluğun sevincinde yatıp kalkmalı
özledim 19 yaşımı...
özledim
Ayrılık Ayracı
Bütün ayraçları kaldırdın ama unuttuğun
Bir şey vardı yine de, çiçekleri sulamadın
Gökyüzü sarardı o zaman bulutlar kirlendi
Ve ne kadar az konuşur olduk günboyu
Birden ayrımsadık ki ayrılık orda başlıyor
Tam da susuşların birbirine eklendiği yerde
Ezberlenecek hiçbir şey yok bu dünyada
Kirletilmemiş bir bulut bile yok artık
Böyle diyorsun her yolculuğa çıkışımda
Yaşadığın kent de sana benziyor gitgide
Ne zaman dönmeyi düşünsem yangın çıkıyor
Ya da erteletiyorum biletimi son anda
Uzun bir sessizlik oluyorsun dağlara baksam
Karşılıksız mektuplar kadar burkuluyor kalbin
Yazdığım şiirler de canımı sıkıyor artık
Fotoğraflarımı yırtıp atıyorum tek tek
Ve ben bütün yapraklarımı döküyorken şimdi
Eylül diyorsun, tam da orda başlıyor ayrılık
Üşüyünce ağlıyorsun yalnızım dememek için
Uçaklar gemiler trenler çiziyorsun duvarlara
Kendine bir deniz bul artık bir de rüzgâr
Parçalanacağın bir uçurum bul bu dünyada
Tek tutkun o kenti bırakıp gelmek olmalı
Ve gelirken havaya uçurmak bindiğin otobüsü
Birden ayrımsadık ki ayrılık orda başlıyor
Tam da çiçeklerin sulanmadığı yerde
Konuşacak bir şeyler bulamıyorsak günboyu
Derim ki ayrılık gündemdedir ne yapılsa
Ve sen bütün ayraçları kaldırdığını sanmıştın
Ama unutmuşsun yine de ayrılık ayracını
ahmet telli
şimdi şöyle bir şey ki bir farkı yaratan var bir de farkı farkeden var
bir de yapılanları görüp susan var
farkedip! ! ! ! !
nefsine selam edip, bıdı bıdı bıdıbıdı......vs diye gider
ÇİNGENE BALADI
Çingeneye gittim geçen gün
Yalnız yaşayan çingeneye
Söyle bakalım çingene, dedim
Ne zaman geri dönecek sevdiğim
Gümüş,dedi çingene
Bir gümüş sıkıştır elime
Gelecek zamanlara uzanıp
Falını söyleyeyim senin
Bir gümüş fırlattım avucuna
Yalanlarına başladı çingene
Şimdi dinle beni dedi
Yakında dönecek sevgilin
Amma da yalan ha...
O günden beri bekliyorum
Hala dönmedi sevdiğim
Muhakkak bid şey olmalı
Beni unutması için
Nefret ediyorum yalancı çingeneden
Para almasını bilir sadece
Ve güzel yalanlar uydurur
Parayı sızdırabilmek için
Ama ben de çingene olsam
aynı şeyi yapardım
Langston Hughes
Ece Ayhan
Şiirler at yarışı mıdır ki yarıştırılsın! '