Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Mirii Mirann
Mirii Mirann

Dilin lâl, kalemin çaresiz kaldığı zamanlar...

  • serbest kürsü04.10.2020 - 00:11

    Sevmek insan yüreği kadardır,
    Küçükse büyüğünü taşıyamazsın...

  • serbest kürsü02.10.2020 - 22:39

    ‘’Bazı geceler zaman,
    Bir yerlerde takılıp kalır.
    Bazı şarkılar,
    Sadece böyle zamanda dinleyelim diye vardır..’’

  • serbest kürsü02.10.2020 - 10:20

    Önceden sosyal medya yoktu buralar hep tarlaydı...

  • serbest kürsü29.09.2020 - 17:27

    "Annesi ölene ’"öksüz" denir.
    Babası ölene "yetim" denir.
    Kocası ölene "dul" denir;
    Ama evladı ölene hiçbir şey denmez.
    Çünkü bu acıya isim bile konamaz."

    Nurullah Genç

  • serbest kürsü28.09.2020 - 11:34

    Hayır, umursamaz değilim. Sadece, her 'Sana değer veriyorum.' diyene inanmayacak kadar tecrübe sahibiyim!..

  • serbest kürsü27.09.2020 - 21:56

    1-Okuyan,araştıran,sorgulayan
    2-Herkese saygı gösteren
    3-Toplumu aydınlatan
    4-İleri görüşlü olan
    5-Önyargısız yaklaşan
    6-Herkesi dinleyen
    7-Çıkarcı olmayan
    8-Kutuplaşmayan
    9-Kendinden güçsüzü ezmeyen
    10-Başkalarının adına utanan

    Çevrenizde Bu Özellikleri Taşıyan İnsanlar Varsa Değerini İYİ BİLİN...

  • serbest kürsü23.09.2020 - 14:20

    Yüreği büyük insanlar,
    yalnızlığa sığabilirler "yalnızca"..!

  • serbest kürsü16.09.2020 - 11:08

    Yüreğine merhamet hırkası giydirmeyenin dilinde SEVGİ eğreti durur!
    Merhametle Kalın...

  • serbest kürsü15.09.2020 - 15:51

    “Külli âtin karîb! / Her gelecek yakındır!”

    Gözlerinin içine bakıp tek bir sözünü bekliyorum. ‘Kal’ desen yanı başında kalacağım. Ayrılık havasının bizi sarıp sarmaladığı ızdırap dolu günler yaşıyorum. Benden daha az acı çekiyorsun demem, diyemem. Savaştığın durumları anlamaya çalışıyorum. Bir hançer yarası gibi yüreğimde açılan yara kabuk bağlamayacak biliyorum.
    Seninle geçen zamanlarda hazan uğramadı gönül bahçeme. Baharın tüm renklerini yaşadım. Zaman durdu, mekân durdu, yaşam herkesten ve her şeyden bağımsız sadece sana ve bana, bize aitti. Elim kolum bağlı çaresizce seni izliyorum. Gidişinin ardından nasıl bir enkaza dönerim, hissedebiliyorum. Ancak hayat her zaman mutluluğu vaat etmiyor. Belki de bir rüya gördük ve şimdi uyanmamız gerekiyordu. Ayrı ayrı köşelerde tariflendiremediğimiz bir acıyı sonuna kadar yaşıyoruz. Sana zerre kadar kızamam, buna hakkımda yok. Ancak böyle severken ayrılık düşüncesinin beni nasıl tükettiğini gördüm. Şimdi sensiz geçecek bir ömre tahammülüm yok. Ama gitme diye diretemem bunu kabullendim. Sana zerre kadar kırgınlığım olmayacak. Ama sensizlik fikri beni tüketiyor. Göz göre göre bu aşkın bitişini izlemek bir cinayet. ‘Haksızlık bu’ diye bağıra çağıra ağlamak istiyorum.
    Ömrüm; senin hatıranla geçecek bir yaşama adım adım ilerliyor. Ayaklarım titriyor, adım atarsam uzaklaşacağım kokundan, sesinden, gülüşünden ayrı kalacağım. Nasıl dayanırım, nasıl alışırım bilmiyorum. Tek bildiğim senin huzurunun, tebessümünün benim mutluluğumdan daha önemli olduğu. İçim yanarak, gözyaşlarıyla, mutluluğun için dua ederek, uğurluyorum seni.

  • serbest kürsü12.09.2020 - 22:11

    Kötü kader diye birşey yoktur;
    21. yüzyıl vardır
    ve bu yüzyıl, yavrucuğum;
    bir kelebeği bile intihar ettirebilir.

    Jose Saramago