© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
kadınlar mantık evliliği istemez aşk evliliği ister çünkü hiç bir mantıklı tarafları yoktur işte mantıksızı istemek aşktır düşünemez yemek yiyemez hale gelirsin zaten düşünsen ayılırsın. aşkta kadınlar mutlu erkekler mutsuzdur mantıkta kadınlar mutsuz erkekler mutludur mutlu olmasa bile en azından karnı toktur evi temizdir akşam evinde dir yani benim aklıma gelen şimdilik bunlar:)
aşk ayrılık vaktinde bilinen , bilindiğinde sonsuzluktan ayrılığımızı ifşa eden hakikatin dışı bal içi zehir olan tuzağı...aşk mutlu etmez hiçbir zaman insan için gereksiz bir çabadır hayatın anlamını başarılı evliliklerde aramaya devam aşk gereksiz...
Tartı
Ürkek iki göz, üstünde yırtık elbisesi vardı,
Önünde dünya namına tek sermayesi, tartı...
Bilmem, hiç umursamaz geçer giderdim hep,
Gözlerine bakmaya etmeseydim cesaret, durmaya yok hiç sebep.
Önünde dikildim mi, dibine mi geçtim, yerin,
Bilemedim, utandım ve sadece tart dedim.
Garipti oysa, karşımdaki ekmeğe muhtaç bir fakir,
Bense yediklerimi tarttırıyordum, göbeğim zahir.
Diyebilmeliydim, bunlar değil fakir, belki arsız,
Avuturdum, ve o günü kapatırdım zararsız.
Diyemedim, sadece tart dedim, o da tarttı,
Vicdandı tartan, o benim vicdanımı tarttı.
Ne kadar dedim,gönlünden ne koparsa,
Deme evlat, ya benim gönlüm koptuysa.
Ömer Mirza 2
Tartı
Ürkek iki göz, üstünde yırtık elbisesi vardı,
Önünde dünya namına tek sermayesi, tartı...
Bilmem, hiç umursamaz geçer giderdim hep,
Gözlerine bakmaya etmeseydim cesaret, durmaya yok hiç sebep.
Önünde dikildim mi, dibine mi geçtim, yerin,
Bilemedim, utandım ve sadece tart dedim.
Garipti oysa, karşımdaki ekmeğe muhtaç bir fakir,
Bense yediklerimi tarttırıyordum, göbeğim zahir.
Diyebilmeliydim, bunlar değil fakir, belki arsız,
Avuturdum, ve o günü kapatırdım zararsız.
Diyemedim, sadece tart dedim, o da tarttı,
Vicdandı tartan, o benim vicdanımı tarttı.
Ne kadar dedim,gönlünden ne koparsa,
Deme evlat, ya benim gönlüm koptuysa.
Ömer Mirza 2