Doğu Karadeniz yöresine ait kelime. Muhtemelen eski Rumca. Okunurken p ve s harflerine özellikle vurgu yapılır kelimenin ilk harfi olan a da kalın okunur. Karadeniz yöresine ait çoğu kelime gibi okunuşu yazılışından daha heybetlidir. Tembeller için; 'aposkalları geri kaldı' deyimi vardır. Örnek kullanımlar; 'aposkalım bitti' 'aposkalını bitir' 'kaç aposkal kaldı' 'son aposkal' 'yeni aposkal'
Biraz felsefi bakarsak, Karadenizin çalışkan insanlarına göre 'aposkal yok çayluk var' Bu görüşteki insanlar önlerindeki aposkalları işi olarak görmez. Arazinin bütününü aposkal olarak görürler. Tembeller için olay daha farklıdır. Tembellere aposkal bile çok gelir. Aposkalın daha küçük birimi sayabileceğimiz 'kaful' (çay ya da fındık ağacı demeti, aposkallar böyle onlarcasından oluşur) ile hesap ederler yaptıkları işi. Yeni nesilin de öğrendiği ve kullandığı güçlü bir kültür öğesi kelimedir.
Biraz da yapısal özelliklerinden bahsedelim: Aposkallar birden fazla kafuldan oluşur. Ama çok az kaful aposkal oluşturmaz. Aposkallar da geniş arazileri oluştururlar. Bazı büyük çaylıklarda yüzlerce aposkal vardır mesela.
Of-Çaykara-Hayrat yöresinde 'kötü, çirkin' anlamlarında kullanıldığına şahit oldum. Annanem çok kullanır. Ben de eğlence olsun diye bazen 'hızan konuşma' derim. :) Yaşlılar kötü tadı olan yiyeceklere de 'hızan tadı var' derler. (bildiğimiz h ile değil boğazdan gelen h sesiyle, balgam çıkarır gibi olan) Kızanla hiç bir bağlantısı yok burada. Ki buralarda kızan kelimesinin anlamı bile bilinmez. Trabzon ya da Rizede kullanımına şahit olmadım.
Komple çaydanlık için de kullanılır. Hatta hep o şekilde kullanılır.
Doğu Karadeniz yöresine ait kelime. Muhtemelen eski Rumca.
Okunurken p ve s harflerine özellikle vurgu yapılır kelimenin ilk harfi olan a da kalın okunur. Karadeniz yöresine ait çoğu kelime gibi okunuşu yazılışından daha heybetlidir.
Tembeller için; 'aposkalları geri kaldı' deyimi vardır.
Örnek kullanımlar;
'aposkalım bitti'
'aposkalını bitir'
'kaç aposkal kaldı'
'son aposkal'
'yeni aposkal'
Biraz felsefi bakarsak, Karadenizin çalışkan insanlarına göre 'aposkal yok çayluk var' Bu görüşteki insanlar önlerindeki aposkalları işi olarak görmez. Arazinin bütününü aposkal olarak görürler. Tembeller için olay daha farklıdır. Tembellere aposkal bile çok gelir. Aposkalın daha küçük birimi sayabileceğimiz 'kaful' (çay ya da fındık ağacı demeti, aposkallar böyle onlarcasından oluşur) ile hesap ederler yaptıkları işi.
Yeni nesilin de öğrendiği ve kullandığı güçlü bir kültür öğesi kelimedir.
Biraz da yapısal özelliklerinden bahsedelim:
Aposkallar birden fazla kafuldan oluşur. Ama çok az kaful aposkal oluşturmaz.
Aposkallar da geniş arazileri oluştururlar. Bazı büyük çaylıklarda yüzlerce aposkal vardır mesela.
Of-Çaykara-Hayrat yöresinde 'kötü, çirkin' anlamlarında kullanıldığına şahit oldum. Annanem çok kullanır. Ben de eğlence olsun diye bazen 'hızan konuşma' derim. :)
Yaşlılar kötü tadı olan yiyeceklere de 'hızan tadı var' derler. (bildiğimiz h ile değil boğazdan gelen h sesiyle, balgam çıkarır gibi olan)
Kızanla hiç bir bağlantısı yok burada. Ki buralarda kızan kelimesinin anlamı bile bilinmez. Trabzon ya da Rizede kullanımına şahit olmadım.