Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Ünlü düşünür Mevlana deyince aklıma ilk olarak gönül dili gelir.Günümüzde ancak,duyarlı insanların konuşabildiği bu dili evrenselliğe taşımış büyük alim.Aşkın mayasını,insanın doğasından yaşamın kucağına katabilmiş bir kabiliyet...

Hak etmek...Düşünelim...Kim neyi gerçekten hak ederek terfi edebilmiştir? Bunun yanıtını dürüstçe verebilirsek,hayata terfi etmişiz demektir.

Kendini inkar edendir.Var oluşunu yadsıyandır egoist.

Umut,bekleyiş değildir aslında...Beklemeden yanı başındaki var olana sarılmaktır.İnsan,gözlüklerini takarak içine ve yanı başındaki her şeye bakabilirse zaten umudu keşfetmiş demektir.

İnsan,vicdandır.

sessizliğin sesini...Çünkü,gerçek söz onu işitendedir.

İnsan,insan olmanın hakiki değerleriyle yaşar

Sevgi,uzun soluklu bir yoldur.Her nefes kilometresinde içinize çektiğiniz güzellikleri,var oluşunuzda özümseyerek yola devam edebilme yeteneğidir.Değerler bütünüdür sevgi.Yaşamın kişiye sunduğu bir armağandır.Ne yazık ki,günümüzde çabuk tüketilen bir külah dondurma gibi algılansa da,tadı özümüzdeki insülindir bence...