Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Sarıkamış Harkatı

Kara kışta Sarıkamış’ta
Bir emirle sürdüler bizi cepheye
Çoğumuz oyun oynayacak yaşta
Fırsatımız olmadı büyümeye
Ama bu kimin umurunda

Ne olurdu bizde yaşasaydık
Çoluk çocuğa karışsaydık
Ayaklarımıza bari potin alsaydık
Osmanlı için düşman mı yok
Ölmek için vakit çok

Kar susamıştı sanki kana
Akan kanlar onu doyurmadı
Damarlarımızdakini de istedi
Onu da yavaş yavaş aldı
Kıvrılınca Mehmetler siperde bir yana
Yatan bir daha kalkamadı

Askerlerimiz birer birer donuyordu
Ordumuz göz göre göre yok oluyordu
Ak saçlı analar oğulsuz kalıyordu
Taze gelinlerin ise yüreği kavruluyordu
Allah’ım bu ne iştir bir nesil eriyordu
Ama kimse görmek istemiyordu

Ölmek belki de şans oldu
Kalanların çoğu esir oldu
Yıllarca işkence gördü
Çoğu kaçarken Hazar’da boğuldu
Ya da Moskof’’da muhacir oldu
Peki saraydaki Enver’e ne oldu?

Saray öldüğümüzü sakladı
Konuşulmayı bile yasakladı
Biz utanılacak ne yaptık
Emirleri uyguladık
Öl dediler vatan için öldük
Daha ne yapaydık

Şehit sayısında bile anlaşamadılar
Sanki teker teker saydılar
Sonuçtan ders çıkaramayan zavallılar
Olan Vahşete harekat dediler
Bize yazık ettiler
Osmanlıyı yok ettiler

Daglar Özuguc