Her şeyin başladığına inandığımızda ve o günün geldiğine inandığımızda beklenmedik bir şeyin gerçekleşmesi duvara toslamak gibidir. Geriye baktığınızda o kadar emek o kadar çaba en ufak bir şeyle paramparça olmuş. Bunun adına hayal kırıklığı diyolar ama bence hayalin bittiği tükendiği andır ve sonrası var tabiki .Bu hayalinizin ya da beklentinizin gerçekleşmemesinin içinizde açtığı derin yaralar. Asla sarılamayacak acısını her zaman hissedeceğiniz arad bir kendini gündeme getiricek yaraların acısı. Aslında siz bunu hiç haketmiyordunuz.Peki ne olduda bu noktaya gelindi. Nerde yanlış yaptım ben diye sorular başlıyor devamında.belki de en başındaydı suç onu istemekti hata; ama bunu bilemezdiniz ki bu ağır yıkıcı darbeyi yaşamadan. İlla bunun öğrenilmesi için bu yaraların açılması mı gerekiyormuş diye sorunca galiba öyleymiş cevabı yankılanıyor kulaklarda.Yanlış ta olsa öyleymiş. Bazı şeyler her zaman elimizde olmuyor.Bazen duygu rüzgarı alıp götürüyor .Oradan oraya savuruyor.ancak bizi bir yerlere fırlattığında o rüzgarın akışından kurtuluyoruz. Acı bir şekilde öğreniliyor gerçek olan şeyler. Ellerimiz kanamaya başlıyor üstümüz paramparça olmuş durumda. Oysa o fırtınaya hiç kapılmammalıydık dimi. Ama olan olmuş oluyor artık en son elimizde kalan ise her gün onunla biraz daha yok olşumuzu seyretmek.
Ölüm günümde tabutum yürüyüp gitmeye basladi mi, bende bu cihanin gami var, dünyadan ayriligima tasalaniyorum sanma; bu çesit süpheye düsme. Bana aglama, yazik yazik deme. seytanin tuzagina düsersem iste hayiflanmanin sirasi o zamandir. Cenazemi görünce ayrilik ayrilik deme. O vakit benim bulusma ve görüsme zamanimdir. Beni kabre indirip birakinca, sakin elveda elveda deme; zira mezar cennetler toplulugunun perdesidir. Batmayi gördün ya, dogmayi da seyret. Günese ve aya batmadan ne ziyan geliyor ki? Sana batmak görünür, ama o, dogmaktir. Mezar hapis gibi görünür ama o, canin kurtulusudur. Hangi tohum yere ekildi de bitmedi? Ne diye insan tohumunda süpheye düsüyorsun? Hangi kova kuyu ya salindi da dolu dolu çikmadi? Can Yusuf'u ne diye kuyuda feryad etsin? Bu tarafta agzini yumdun mu, o tarafta aç. Zira senin hayuhuyun mekansizlik aleminin fezasindadir.' 'Kardes, mezarima defsiz gelme; çünkü Allah meclisinde gamli durmak yarasmaz. Hak Teala beni ask sarabindan yaratmistir. Ölsem,çürüsem bile, benim yine o askim.' Ölümümüzden sonra mezarimizi yerde aramayiniz. Bizim mezarimiz ariflerin gönlündedir.
'Kul, hayır ve şerriyle, tatlı ve acısıyla kadere inanmadıkça imanın halavetini bulamaz.'
(hadis)
Her şeyin başladığına inandığımızda ve o günün geldiğine inandığımızda beklenmedik bir şeyin gerçekleşmesi duvara toslamak gibidir.
Geriye baktığınızda o kadar emek o kadar çaba en ufak bir şeyle paramparça olmuş.
Bunun adına hayal kırıklığı diyolar ama bence hayalin bittiği tükendiği andır ve sonrası var tabiki
.Bu hayalinizin ya da beklentinizin gerçekleşmemesinin içinizde açtığı derin yaralar.
Asla sarılamayacak acısını her zaman hissedeceğiniz arad bir kendini gündeme getiricek yaraların acısı.
Aslında siz bunu hiç haketmiyordunuz.Peki ne olduda bu noktaya gelindi.
Nerde yanlış yaptım ben diye sorular başlıyor devamında.belki de en başındaydı suç onu istemekti hata; ama bunu bilemezdiniz ki bu ağır yıkıcı darbeyi yaşamadan.
İlla bunun öğrenilmesi için bu yaraların açılması mı gerekiyormuş diye sorunca galiba öyleymiş cevabı yankılanıyor kulaklarda.Yanlış ta olsa öyleymiş.
Bazı şeyler her zaman elimizde olmuyor.Bazen duygu rüzgarı alıp götürüyor
.Oradan oraya savuruyor.ancak bizi bir yerlere fırlattığında o rüzgarın akışından kurtuluyoruz.
Acı bir şekilde öğreniliyor gerçek olan şeyler.
Ellerimiz kanamaya başlıyor üstümüz paramparça olmuş durumda.
Oysa o fırtınaya hiç kapılmammalıydık dimi.
Ama olan olmuş oluyor artık en son elimizde kalan ise her gün onunla biraz daha yok olşumuzu seyretmek.
Çıkar sağlamak, sömürmek.
İyi niyetin kötüye kullanılmasıdır.
Çoğunlukla duygular istismar edilir çünkü en korumasız olan duygularımızdır.
Karşı tarafa besledigimiz güzel duyguları. kendi çıkarı doğrultusunda kulanmasıdır.
Ne kadar izin verirseniz o kadar istismar edilir ve sömürülürsünüz....
yaşarken göremediklerimizii bi an gözden geçirmek.
sonrada bol bol hata görmekkkkkkkkk.
çocukken büyük bir sevinçle bekledigimiz ve eglendigimiz gün.
özlüyorum:(
İnsanların istediklerine sahıp olması için ödedigi bedel.
Her nekadar günümüzde paraya verilen degere kızsamda insanların fiyatını öğrenmek acıda olsa güzel.
tahamül edemedigim tek şey.
Hz Mevlana'nın Ölüm Hakkındaki Sözleri
Ölüm günümde tabutum yürüyüp gitmeye basladi mi, bende bu cihanin gami var,
dünyadan ayriligima tasalaniyorum sanma; bu çesit süpheye düsme.
Bana aglama, yazik yazik deme. seytanin tuzagina düsersem
iste hayiflanmanin sirasi o zamandir.
Cenazemi görünce ayrilik ayrilik deme.
O vakit benim bulusma ve görüsme zamanimdir.
Beni kabre indirip birakinca, sakin elveda elveda deme;
zira mezar cennetler toplulugunun perdesidir.
Batmayi gördün ya, dogmayi da seyret.
Günese ve aya batmadan ne ziyan geliyor ki?
Sana batmak görünür, ama o, dogmaktir.
Mezar hapis gibi görünür ama o, canin kurtulusudur.
Hangi tohum yere ekildi de bitmedi?
Ne diye insan tohumunda süpheye düsüyorsun?
Hangi kova kuyu ya salindi da dolu dolu çikmadi?
Can Yusuf'u ne diye kuyuda feryad etsin?
Bu tarafta agzini yumdun mu, o tarafta aç.
Zira senin hayuhuyun mekansizlik aleminin fezasindadir.'
'Kardes, mezarima defsiz gelme;
çünkü Allah meclisinde gamli durmak yarasmaz.
Hak Teala beni ask sarabindan yaratmistir.
Ölsem,çürüsem bile, benim yine o askim.'
Ölümümüzden sonra mezarimizi yerde aramayiniz.
Bizim mezarimiz ariflerin gönlündedir.
insanlıgın bittigi ve sadece paranın önemli oldugu satılık bedenler.
Bu geceye Kadir gecesi denilmesi şeref ve kıymetinden dolayıdır.