SADECE VAZGEÇMEYİ BİLDİM Ne hesabını veremeyeceğim bir günüm oldu ne de vicdanımı...lekeleyen bir geçmişim. Ne hissettiysem onu s...öyledim, onu yaşadım Yaşadığım bir tek andan bile pişmanlık duymadım... Asla keşkelerim olmadı... Hiçbir zaman kendimle vicdan mahkemesi yapmak zorunda kalmadım... Karşıma bazen gerçek yüzler, bazen sahteler çıktı ama olsun ben yine sadece hislerimle yaşadım.. Asla sevmediğim birine seni seviyorum demedim, ya da asla birini severken karşılığını beklemedim Dostluğuma değer biçmedim, sevgime ise hiçbir zaman sınır çizmedim... Sevdiysem sonuna kadar gittim, bitirdiysem öldürse de hasreti geriye dönmedim. Bazen çok kırıldım, bazen belki de kırdım... Ama hata insana mahsustur dedim.. Affettim, af diledim.. Kimileri birden fazla kırdılar kalbimi ama ben onları yinede affettim.. Onlar belki beni saflıkla yargıladılar. Belki de içten içe sinsice güldüler... Ama asıl unuttukları şuydu... Ben aldanmadım... Aldanan her zaman kendileri oldular ama bunu anlayamadılar... Bir insan kaybının ne olduğu bilemedikleri için... Kaybetmek onlar için bir alışkanlık haline geldiği için...... Oysa ben hiç insan kaybetmedim... Sadece zamanı geldiğinde vazgeçmeyi bildim o kadar.......
SADECE VAZGEÇMEYİ BİLDİM
Ne hesabını veremeyeceğim bir günüm oldu
ne de vicdanımı...lekeleyen bir geçmişim.
Ne hissettiysem onu s...öyledim, onu yaşadım
Yaşadığım bir tek andan bile pişmanlık duymadım...
Asla keşkelerim olmadı...
Hiçbir zaman kendimle vicdan mahkemesi yapmak zorunda kalmadım...
Karşıma bazen gerçek yüzler,
bazen sahteler çıktı ama olsun
ben yine sadece hislerimle yaşadım..
Asla sevmediğim birine seni seviyorum demedim,
ya da asla birini severken karşılığını beklemedim
Dostluğuma değer biçmedim,
sevgime ise hiçbir zaman sınır çizmedim...
Sevdiysem sonuna kadar gittim,
bitirdiysem öldürse de hasreti geriye dönmedim.
Bazen çok kırıldım, bazen belki de kırdım...
Ama hata insana mahsustur dedim..
Affettim, af diledim..
Kimileri birden fazla kırdılar kalbimi
ama ben onları yinede affettim..
Onlar belki beni saflıkla yargıladılar.
Belki de içten içe sinsice güldüler...
Ama asıl unuttukları şuydu...
Ben aldanmadım...
Aldanan her zaman kendileri oldular
ama bunu anlayamadılar...
Bir insan kaybının ne olduğu bilemedikleri için...
Kaybetmek onlar için bir alışkanlık haline geldiği için......
Oysa ben hiç insan kaybetmedim...
Sadece zamanı geldiğinde
vazgeçmeyi bildim o kadar.......
CAN YÜCEL
Suskunluk yaranın kanamasıdır.. Suskunluk dününü öldürmenin yasıdır.. Suskunluk İnsanım diyenlerin sahteliğine lal kalınmasıdır.
Hz.Mevlâna
Sen gittikten sonra yalnız kalacağım. 'Yalnız kalmaktan korkmuyorum da, ya canım ellerini tutmak isterse'..
[Can Yücel]
sen nasılsın :)))))))))))))))))))))))
Aşk, davaya benzer, cefa çekmek de şahide: Şahidin yoksa davayı kazanamazsın ki..
Dikenden gül bitiren, kışı da bahar haline döndürür. Selviyi hür bir halde yücelten, kederi de sevinç haline sokabilir.
Allah ile olduktan sonra ölüm de, ömür de hoştur..
İnsan gözdür, görüştür, gerisi ettir. İnsanın gözü neyi görüyorsa, değeri o kadardır.
Hz. Mevlana
kahvaltıda olmazsa olmazım :)
yemeklerde gerekli kesinilik ve vazgeçilmezim :)
şirinemi bana çok güzel balık ziyafetleri çekerdii :)
müslüman ve imanı olan herkesin yolu birdir.
bunu guruplar yok tarıkatlar sacmalık öğrenmek istiyosan kuranını oku kimsenin hocaya hacıya ihtiyacı yok
VE benim gördügüm kadar güzelsin.
VE benim sevdigim kadar degerlisin.
VE benim istedigim kadar benlesin...