© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
İran mitolojisinde yer alan, denize (suya) âşık bir su kuşu. “her gün gördüğüm bu uçsuz bucaksız deniz, bir gün kurursa, ben ne içerim?” diye düşünüp kenarından ayrılmadığı denizin tek damlasını dahi içmez; ta ki susuzluktan ölene dek. Susuzluktan kurumaya yüz tuttuğu anda bile, ihtiyacı olanın çok çok azını içip aza kanaat getirir, böylelikle çok olana da erişeceğini düşünür.
Her gün yakamozlarını dahi seyreylediği denizin adeta bekçiliğini yapar. her daim dertlidir. “ya biterse, ya kurursa” diye diye kendini yer bitirir. bu hâliyle de “gam kuşu” olarak anılır. sürekli dertlidir ve derdine çare bulamaz. bu bağlamda, divan edebiyatında âşık-sevgili ikilisini betimlemede kullanılan önemli öğelerinden biri oluverir: âşıka yüz verip vermeme arasında gidip gelen bir sevgili ve sevgisine istediği karşılığı bulamayan, her daim dertli olan ve bundan pek de şikayetçi görünmeyen bir âşık; butimar.
Babam içeri girdi.Ne iyi adamdı.Ne tatlı adamdı.Ne dost, ne arkadaş adamdı babam. S.F. Abasıyanık
Kendi kendimiz kadar kim paylaşır derdimizi? S.F. Abasıyanık
semtimiz klimalıdır...
Sabahattin Ali bavulunda yalnızca şiir değil, şarkı değil, kendi yolunda taşımıştır.
"Bize sözlerimizden çok,yüreğimizden anlayan gerek"