O muhteşem geceler yalnız sana mı uğrar. İşte kapı eşiğimde sardı saracak her yerimi gece. Beni de susturacak kendisi gibi. Ruhum ince bir çığlık atarken bedenim susacak. Sessizliğin içindeyokluğum bedenime girip girip çıkacak. Sarsılacağım gece bende ilerlerken kahve dudaklarımdan düşerken. 'Nesin....' 3.12.2014
Hiçbir şiir son mısrasında bitmez. Sözün Simurgu, sözcüklere değil, Kendi tüylerine bölünür çünkü, Rüyalara ve hayatlara dağılır Her gün, sabah akşam yeniden.
Senin, her şiirle daha büyük, Daha uzak ve sarhoş uçuşlar için Sözcüklerle tırmanmak istediğin En yüce doruklardan toz kaldırıyor O’nun kanadının rüzgârı çünkü;
Mısralarla ölçebilir misin, o zaman, Sen ey fukara ozan, Kanat genişliğini, onun?
Söz bitti sanılan yerde yol bitmiyor ki; Turna katarı, yaban kazları, kırlangıç sürüsü… Süzülürken bir vadiden, Uzak mı uzak bir başka vadiye, Tünüyorlar, bir gölün kıyısına, Yahut bir gönlün kıyısına, Kısa bir mola için;
Kısa bir mola için, sularla, ağaçlarla, Bört böcek yârenle toplu bir âyin için… Hepsi bu kadar ve seni yanıltan bu, “Şimdi dokundum en güzele, Şimdi dokundum en güzele! ” dedirterek Böyle açtıran yumduran Kanatçıklarını sana.
Yoksa yol biter mi hiç, biter mi yol? Bitiyorsa, yol denebilir mi ona? Biten şeylere var denebilir mi hiç!
İşte bunu aklında tutarsan sen de, Simurg’un peşinde, bak, gör, Senin de kalbinin her vuruşu Ayrı bir kuşun dilinde, Ayrı bir terennüm olmayı becerecektir, Ayrı bir aksi seda…
' beni öğrenmek istersen dağlara sor beni öğrenmek istersen güneşe sor onlar beni iyi bilirler beni öğrenmek istersen havaya sor beni beni öğrenmek istersen suya sor beni onlar beni iyi tanırlar onlar beni iyi bilirler hayatı öğrenmek istersen kendine bak
su gibi sade su gibi derin yaşıyorum hayatı ben kulağınla gör gözünle konuş ağzınla dinle...'
Muazzez Ersoy // Veda Busesi...
Muazzez Ersoy // Boş Kalan Çerçeve...
Muazzez Ersoy - Kırılsın Ellerim...
Atlas - Tuna Kiremitçi /// Bu Kaçıncı Sonbahar (Akustik Versiyon)
Işın Karaca // Zor yıllar...
O muhteşem geceler yalnız sana mı uğrar.
İşte kapı eşiğimde sardı saracak her yerimi gece.
Beni de susturacak kendisi gibi.
Ruhum ince bir çığlık atarken bedenim susacak.
Sessizliğin içindeyokluğum bedenime girip girip çıkacak.
Sarsılacağım gece bende ilerlerken kahve dudaklarımdan düşerken.
'Nesin....' 3.12.2014
.Sertab Erener // İstanbul Senin Olsun
' bülbülleri, sakaları bombalarla susturduktan sonra
hasbahçede hayallerin erişemeyeceği sessizlik başlar:
büyük hayaletin, ‘insanlığın’ sessizliği…
buzulların sessizliği,
buzdan ve külden meleklerin sessizliği.'
Cahit Koytak
Hiçbir şiir son mısrasında bitmez.
Sözün Simurgu, sözcüklere değil,
Kendi tüylerine bölünür çünkü,
Rüyalara ve hayatlara dağılır
Her gün, sabah akşam yeniden.
Senin, her şiirle daha büyük,
Daha uzak ve sarhoş uçuşlar için
Sözcüklerle tırmanmak istediğin
En yüce doruklardan toz kaldırıyor
O’nun kanadının rüzgârı çünkü;
Mısralarla ölçebilir misin, o zaman,
Sen ey fukara ozan,
Kanat genişliğini, onun?
Söz bitti sanılan yerde yol bitmiyor ki;
Turna katarı, yaban kazları, kırlangıç sürüsü…
Süzülürken bir vadiden,
Uzak mı uzak bir başka vadiye,
Tünüyorlar, bir gölün kıyısına,
Yahut bir gönlün kıyısına,
Kısa bir mola için;
Kısa bir mola için, sularla, ağaçlarla,
Bört böcek yârenle toplu bir âyin için…
Hepsi bu kadar ve seni yanıltan bu,
“Şimdi dokundum en güzele,
Şimdi dokundum en güzele! ” dedirterek
Böyle açtıran yumduran
Kanatçıklarını sana.
Yoksa yol biter mi hiç, biter mi yol?
Bitiyorsa, yol denebilir mi ona?
Biten şeylere var denebilir mi hiç!
İşte bunu aklında tutarsan sen de,
Simurg’un peşinde, bak, gör,
Senin de kalbinin her vuruşu
Ayrı bir kuşun dilinde,
Ayrı bir terennüm olmayı becerecektir,
Ayrı bir aksi seda…
Cahit Koytak / Simurg'un Peşinde
' beni öğrenmek istersen dağlara sor
beni öğrenmek istersen güneşe sor
onlar beni iyi bilirler
beni öğrenmek istersen
havaya sor beni
beni öğrenmek istersen
suya sor beni
onlar beni iyi tanırlar
onlar beni iyi bilirler
hayatı öğrenmek istersen
kendine bak
su gibi sade
su gibi derin yaşıyorum hayatı ben
kulağınla gör
gözünle konuş
ağzınla dinle...'