© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Her zamanki gibi zihnimde çalan bir şarkıyla uyandım.
Neyse ki ruhumun şarkı seçimleri bir harika oluyor :))
Bir de ne demek istediğini anlayabilsem şahane olacak :))
?si=a-1uYFb9aj6Kw3xy
"Ağlıyor Karadeniz Ağlasın Karadeniz"
?si=QjcQxwCecyONlUBt
"Çünkü geceler ne kadar sıcak olursa olsun, ayrılamamak donmak demektir.
Veda etmeliyim, çünkü gidememek, olduğu yerde taş kesilmek ve
devinimini yitirmiş bir toprağa çakılıp kalmak demektir."
Halil Cibran...Ermiş
“ O ağacın altında yüz yüze oturduk,
Gülümsedik ve konuştuk
Nefesimiz, gülüşlerimiz ve seslerimiz o ağaca nüfus etti.
Öylece kaldı
O ağacın altında gülüp konuşmamız çoktan unutulacak.
Ama her yıl ilkbaharda o ağaç…
Kahkahamızı, nefesimizi ve sesimizi hatırlayacak…
Tomurcuklar açacak.
Taze, yeşil ve yeni. “
Boş bir çayır
“ Hyecheon Gölü dalgalarına
Sulu sepken kar yağmaya başlamıştı.
Önceki gece yaşadıkları aşk anıları
Yalanmışçasına eriyip yok oluyordu.
Y, çayırda bıraktığı adamı düşündü
Bu anıları tamamen yok etmek için
Daha ne kadar acının sınırlarında
Dolaşması gerekiyordu. ?”
“Birini sevmenin anısı
Sulu sepken gibiyse,
Yanlış mevsimde gelerek eriyen
Kardan adam gibiyse
Pişman olmayı değil, sadece yok olmasını diliyorum.
Issız çayırda sadece bir düş kırıklığı kaldı.
Geçmişteki aşklar unutulmuşluğunu ötesinde kaybolur
Keşke ben de bu boş çayırı geçebilseydim.”
Anonim
Nisan'a Kaç Var -
Yazmadım seni daha,
Sevmeye ayırdım tüm zamanları,
Yazmaya bu yüzden vaktim olmadı.
Ben düşünmeye başlayınca seni
-Ki bu bir önceki düşünmenin sonundan çok öncedir
İnan ki dağlar, taşlar, inan ki bulutlar, yağmur ve kar
Toprakla su ve gökyüzü, güneş ay ve yıldızlar
Onlar da benimle birlikte
Ve onlar da benim kadar seni düşünürler...
Benim kadar diyemem ama
Yemin ederim onlar da seni özler.
Hep dalgınım bu günlerde
Saati cezveye koyup yumurta tutuyorum,
Bir gün takvime bakmasam yılı unutuyorum.
Aklım başıma gelmiyor, başıma çarpmadan dallar
Yolda yürürken dalıp dalıp gidiyorum.
Nisan'a kaç var diyorum saati sorarken.
Hiç böyle olmamıştım.
Bilenlere sordum; 'aşk bu' dediler!
Yıldız Kenter
Kim bir şairi kırsa
Şair gider uzun bir dizeyi kırar mesela
Bilirim kim dokunsa şiire
Eline bir kıymık saplanacak.
Bilirim kırılmış dizeleri tamir etmez zaman
Yorgunum oysa
Durmadan kendime bir tunç uyak aramaktan.
Sözler vardı içimde işe yaramayan
Sözlerle konuştum karanlıkla...
Önce söz yoktu kalbimin en doğusunda
Sözler...
Bir yağlı urgandı acıyı boğmaya yarayan.
Didem Madak (Ah’lar Ağacı)
Uyuyamadığım gecelerin sabahında
Gözaltlarımdan mor çocuklar doğardı
Mor çocuklarıma ninni söylerdi sabah ezanları
Fırtına ters çevrilen şemsiyelere benzerdi
Duaya açılan avuçlarım
Avuçlarıma kar yağardı
Kimi zaman tipi...
Kaç kere avuçlarımda mahsur kaldım.
Birkaç kış geçti Pollyanna
Ben hep mahzun kaldım...
Didem Madak
"Ben bir kitabın iki sayfası arasında değil, sevdiğim insanların arasında kurumuş bir çiçeğim...
Ne kokum kaldı nede rengim"
?si=9nIXOndZKdpQERKO
Ne kötüdür insanın aklıyla yüreği arasında çaresiz kalması.
Ne kötüdür zamanın bir an kadar yakın,
Bir asır kadar uzak olması.
Ve bilir misin?
Ne acıdır insanın bildiğini anlatamaması.
“Ben”, deyip susması…
“Sen”. deyip ağlamaklı olması…
La Tahzen Şiiri, Mevlâna Celâleddin