Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Zahide, Öksüz kaldı..
Avşar obası yetim..
Sen gibi bir ozan daha görmeyecek bu topraklar.
Sazının emanetini aldığın Muharrem ustaya kavuştun, Toprağın bol, mekanın cennet olsun büyük usta..

Zaman içre bir yolcu, bozkırın hoyrat sesi Neşet..
Babası Muharrem ustadan devraldığı sazı ve kuru toprakların emaneti olan avazı ile bir ademoğlu..
Muharrem ustadan devraldığı emaneti mükemmel derecede korumuş. Kişiliği doğallığı ve dejenere olmadan bugünlere taşımıştır..

Her baba oğul gibi Neşet ile Muharrem usta da bazen farklı düşünür ve birbirin uyum sağlayamazlardı. Nitekim bazen de bu söze saza dökülür ve Ozan bir babanın oğluna, Ozan bir evladın babasına sitemi şöyle olurdu.

Temiz ruhlu, saf kalplisin şöhretsin
Hakkın vardır evlenmeye evladım
Mevlam sana yapanları kahretsin
Aslı belli değil alma dedim evladım

Dokunsalar nazif tene kir gelir
Bizden önce ceddimize ar gelir
Köle olmak şanımıza zor gelir
Aslı belli değil alma dedim evladım

Küsmedim Neşet'im kahrettim sana
Baban değil miydim sormadın bana
Olan olmuş yavrum ne deyim sana
Sen aklını yitirmişsin evladım

______________________________________

Yazımızı felek yazdı mevlâdan değil
Senin dediklerin evladan değil
Her hata suç bende leylâ'dan değil
Aslı bozuk deme gel şu insana

Seni beni kim getirdi cihana
Her oğulu doğurmuştur bir ana
Senin fikrin bozuk, dostluk bahane
Aslı bozuk deme gel şu insana

arap kadri ve tarzan rıfkı abilerimizin ruhu şâd olsun :) :)

her geçtiğimde bende derin izler kaldı.. o halen sapasağlam :)

ütopya ütopya :) :)

O gün bugün değil..

içim içime küsmüş çıkmak istiyor..