Kültür Sanat Edebiyat Şiir

ipek gömleğini bir daha taktırıp çizdirme sakın :))

anne olduktan sonra cok daha farklı kavrayabildigim bir kavram bu dört kelime. koşulsuz,şartsız vericilik. her şekülde, her şartta, her ortamda ilk önce 'o' alıyor yeri yani beni anne yapan varlık.. ve sayesinde kadın kimliğinden çok etrafına önce anne kimliğiyle girmemi saglıyor. anne kimliği ile bakmamı saglıyor. teşekkür ederim bana kattıkların için canım oğluşum..seni seviyorum..

Fikret Kızılok – Zaman Zaman

Bir gün olsun unutunca
Dışımda kalıyorsun
Oysa seni düşününce
İçime sığmıyorsun

Zaman zaman o zaman
Zaman zaman o zaman

Gözlerimi kapatınca
Yanımda oluyorsun
Seni öpsem,seni okşasam
Farkına varmıyorsun
Hergün akşam oluşunda
Kadehime doluyorsun
Yudum yudum, damla damla
Düşüncem oluyorsun
Sigaramın dumanında
Dudağıma konuyorsun
Her nefeste derin derin
İçime doluyorsun

Zaman zaman o zaman
Zaman zaman o zaman
:))

Gökyüzünü kaybetmiş bir kuş gibi/ üzgün yorgun vede kırgınım hayata/ iğne atsan yere düşmez tenhalarım var kalbimde/ Biz seninle bir salkımın iki aşık üzümüyken/ Başka şişelerden şarap olmuşuz/ Başka hayatlarda harap olmuşuz/ Biz seninle bir denizin iki aşık balıgı iken/ Başka sularda yüzüp durmuşuz/ Baska kıyılara vurmuşuz..

'Allahım, bana değiştirebileceğim şeyleri değiştirebilme gücü, değiştiremeyeceğim şeyleri kabullenme gücü ve bu ikisi arasındaki farkı algılayabilme sağduyusu ver'

Cocukluk, mutlu ama çabuk geçen bir masal..

yakınlarımda bulundurmam gereken varlık.

Gönlün gülleşmişse, o yeter bana.
Geldiğin yer gülüyorsa
Seni gören gönül eğer
Gülistana dönüyorsa
Ne mutlu sana…
Sen gül olmuşsan, gülden sana ne?
Bırak o kalsın dalında
Üstelik gülleşmiş gönlün dikeni de yoktur.
Ne batar, ne kanatır,
Hep cana can katar
Hep mutluluk ve huzur sunar..

bence bir geçiş kapısı.. ve herkesin kapısına konuyor kimseye torpil geçmiyor..

oğluşumu :)) ..bir dünya bırakınnnnn biss çocuklaraa göklerde yer açınn uçurtmalaraa :))