Kültür Sanat Edebiyat Şiir

vazgeçme lüksünü yaşadığım an kopmuşumdur ipi bağını çözdüğüm yalan hayattan...vazgeçmek için vazgeçilmek gerekir

hayatımın parmak adamı...elimdeki balık yüzlü alyansım...sen benim düşünce katogorimsin

ben sevmeliyim birini.biride sevmeli benim sevdiğim sevgi gibi...her fırsatı yaratn bir insandır
insanlar sevilmeli kusurlarıylada olsa
ben seviyorum her haliyle
çıplak vücuduylada olsa
dedim ya seviyorum gökkuşağını andıran
bin bir çeşit renk semasıyla

rüzgarın estiğini anlamak.....

sarı:güneşsiz hayat olmaz
kırmızı:kanımız olmadan beden ayakta durmaz

galatasaraylı bayrak dalgalanmadan rüzgar savrulmaz

sadece bir avuntu..vede giden bir sonbahar....düşen binbir misalli içerlenmiş duygular...ben benliğimi seviyorum yolcu durmadan yola devam de l

seni göremediğim için üzülmüştüm.
lakin nefesini geldiğimde hissettim
seni anımsamak böyle bir şeymiş galiba
yaşam seyirli rüzgar

kimi zaman an,kimi zaman dil tutulması
onu tanımak ve anlatmak
saatlerin bakışması
ve o karşımda
anlatmak ve anlaşılmak
bumu diyebilmeli gayesi
sessiz bir tebessüm ve göz altı duruş
herşeyden çekilmektir belkide
ben seni tanıdığım zaman
anladım
psikolog yaratığını

düşün teslimi,sessizliğin bir önceki resmiyeti..daha söz yerimdeyse ezel sensin mürekkepli kalemim