Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Leonard Cohen'in sesi buharı tüten sıcacık bir fincan sahlebin geniz yakıcılığı gibidir; bir yudumu bile öyle tarifsiz bir tat, öyle dingin bir koku bırakır ki boğazınızda, bağlanıverirsiniz.

Kaliteli müziğe ve anlamlı şarkı sözlerine ender rastlayabildiğimiz çağımızda gerçektem müzik yapan nadir 'dolu' insanlardandır.

Tüm komunistlere George Orwell'in 'Hayvan çiftliği' adlı romanını şiddetle tavsiye etmek gerekir ki ne kadar zavallı bir vaziyette olduklarını ve kendileriyle nasıl dalga geçildiğini görsünler...

' Biz yaratamayız, tek yaratıcı tanrıdır'.....
Böyle der özgür iradesini, yaşama sevgisini ve tüm gücünü kaybetmiş ufak insancıklar. İnsan kılığında gezinirken onlar, insanlığı dahi aşmak niyetindeyim ben! Yazık hepinize, ey ruh züğürtleri, yazıklar olsun sizlere ki siz kendi cinnetinizden yarattığınız bir varsayımdan korkar oldunuz!
Oysa değerlendirmek; yaratmaktır! ! !

İnsan olmanın birinci koşulu tanrılara inanmak boyunduruğundan kurtulmaktır...
Mutluluk: yalnız kendine inanmayı seçmiş olmanın seçkinliğindedir.
İnsan olabilmek ve hatta insanı aşmak isteyen herkese mutluluklar dilerim...

Hıristiyanlık denen oyunun hayata ve yeryüzüne isyan, sağlıklı genç bedene ve hür iradeye edilen bir küfür olduğunu düşünüyorum.
Nietzsche'nin bu konuyla ilgili çok hoşuma giden bir paragrafını yazıyorum:
' Yüreğim sızlıyor şu rahiplere; esirdirler bence onlar, damgalıdırlar. Kurtarıcı dedikleri onları zincire vurmuş_sahte değerler ve aldatıcı sözler zincirine. Ah biri onları kurtarıcılarından kurtarsa! '

Kader; kendi hür iradesine güvenmeyen zavallıların tek tesellisi,
gizemli görünmek isteyen tanrıların kulları üzerinde hakimiyet kurmalarının bir yolu,
tanrılarla ilgili her şeyde olduğu gibi asla açıklanamayacak ve üzerine birkaç dakika düşünüldüğünde saçmalığı fark edilebilecek bir kavram,
hala toy dünyalarından kurtulamamış kölelerin kendi kendilerini kandırdıkları bir aldatmaca, gülünç bir oyundur...

Hafifim artık, uçarım artık

Bir tanrı rakseder artık içimde_

Kendimi artık ben, kendi altımda görürüm....

Zerdüşt böyle diyordu...

yüreğim sızlıyor şu rahiplere_esirdirler bence onlar, damgalıdırlar. Kurtarıcı dedikleri onları zincire vurmuş_sahte değerler ve aldatıcı sözler zincirine.

Ah biri onları kurtarıcılarından kurtarsa!

Önünde senin küçük hissederler kendilerini ve görülmez bir hınçla parıl parıl yanar ana karşı bayağılıkları...

Evet dostum, komşunun tedirgin vicdanısın sen; çünkü sana layık değillerdir onlar. Onun için nefret ederler senden ve seve seve emmek isterler kanını. Komşuların senin zehirli sineklerin olacaklardır hep.

Kaç dostum, yalnızlığına_rüzgarın sert ve yaman estiği oraya_

SİNEKLİK OLMAK DEĞİLDİR SENİN NASİBİN! ! !

Ey yalnız kişi, kendine varan yolda yürürsün sen!

Kendi alevinle yakmaya hazır olmalısın kendini_önce kül olmadan nasıl 'yeni' olabilirsin ki?

Ey yalnız kişi, yaratıcının yolunda yürürsün sen!

Sevginle git yalnızlığına kardeşim, yaratmanla git. Kendinde öte yaratmak isteyeni severim ben ve yok olanı böylece...

Zerdüşt böyle diyordu