Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Deli benden akıllı çıktı iyimi

Delirmeseydim az kalsın
Delirecektim dedi deli
Saç sakal birbirine karışmış
Ucube biri
Deli benden akıllı çıktı iyimi,
Dinleyin şimdi
Merhaba dedim
Hoş geldin Adem dedi
Dedim benim adım Adem değil
Hepimizin adı Adem evladım
Diğeri eklenti paketi
Biraz koru kendini
Er kişiysen Adem olur Adam
Dedi söze devam etti
Delirmeseydim delirecektim dedin
Dedim sözümü kesti
Benimde uzaklarda bir hayatım
Anam babam kardeşim
Belki eşim ve çocuklarım vardı
Sildim kafamdan hepsini
Sildim ki adım oldu deli
Deli olmasam delirecektim belki
Öyle sildim ki
Neden sildiğimi bile unuttum
Nasıl başardın unutmayı dedim
Sesli düşünerek
Önce kaçtım yalın ayak
Baldır çıplak
Uzaklaştım her şeyden ve herkesten
Önce şüphe duydum
olaylardan ve insanlardan
Şüphe inkarın merdiveni,
inkar şeytanın eldiveni
Olanları yaşadığımdan şüphe ettim
Acaba öylemiydi
Yaşadım da mı hatırlıyorum
Yoksa birinin yaşantılarımıydı hatırladıklarım
Olayları bana bağlayan
Bağlar kesildi
Kesilince yaşantılar silindi
Devirdiğim çamlar, başıma gelenler
Mekanlarla birlikte birer, birer
Sonra insanlardan şüphelendim
O siluet anam mıydı babam mıydı
Yoksa başka birimi
Sonra siluetler silindi birer, birer
silinen kişilerle beraber
Şüphe silindiri sildi
Bana ait ne varsa
bildi ve sildi
Silmeseydi delirecektim belki
Delirmeseydim az kalsın
Delirecektim dedi deli
Saç sakal birbirine karışmış
Ucube biri
Deli benden akıllı çıktı iyimi

Hüseyin Çetin (İsmailoğlu

BABIALİ YANIYOR DEDİLER

Sığınmadım sizin gibi kartellerin saçaklarına
Sıktım kurşunu Fransız’ın İngiliz’in bacaklarına
Düşmanım ezelden beri Müstemleke ocaklarına
Babıali yanıyor dediler, dönüp ardıma bakmadım

Millet kıvranırken girmem sizin gibi çardaklara
Dayanmaz benim soyum işgalciyle iş tutan alçaklara
Merhametsiz değilim ama acımam sizin gibi kaltaklara
Babıali yanıyor dediler, dönüp ardıma bakmadım

Hüseyin çetin ismailoğlu

AİDİYET

Aidiyet ne güzel bir duygu
Misal ben derim
Önce Müslüman sonra Türküm diye
Uyluğum değil uyruğum Türk
Burası bin yıldır Türkiye
Buraya ait olduğunu hisseden
Kimseyi çağırırlar Türk diye
Bu coğrafya asılardır bir mücadele verdi
Mücadeleyi veren Haçlı seferlerine dur diyen
Müslüman ahaliye biz değil onlar dedi
Türkiye de Türkler yaşar diye
Tarihleri edebiyatları filmleri
Kendilerini tanımladıkları yerleri
Bizim karşımız barbar dedikleri
Çocuklarını korkuttukları
Öcü yerine Türk’üz ötekiyiz biz
Onlar ait olduğu yerin farkında
Farkında olmayan biziz

Muştu pek sevmiştim seni
Ne güzel müjdeydin bize
Pekte tutmuştum seni
Çorap markası yerine
Sen ağır ağabeylerin
diline düşmeden önce
İstemem Küfrün kucağında
verilen muştuyu
Ocağın buralarda
Tekrar yer tut muştu
Dön müjde yerini tutmuştu
Eskiden eskiden muştu
Peygamber sana ne sormuştu
Heybene ne koymuştu
Bana ondan haber ver
Beklediğim o muştu
Bırak bırak o Bushtu
Gel bizim buralardan
Bir şeyler oku
Oku muştu oku
Dinliyorum seni
Ve müjdeni
Dedim ya sen gideli
Müjdeye döndüm geri

İyiliği emretmek kötülüğü men etmek

Hani şiarımız ‘Emri bil-maruf
Neh-yi anil münkerdi’
Ne oldu şimdi, saltanat ağır mı geldi
Adam kayırma, değil miydi münker
Makam iltiması, oldu marufu ekber