Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Şimdi edebiyat yapmayı beceremm söyleyim.bogaza karşı oturmuş sigaramı içiyorum ve bir insanı piskopa yapan eyilim nedir bilinmez herkesde farklı düşünceler olabilir.
Ben silahı severim acı çekilmesini görmek ve kan görmeyi seven biriyim ama bu zamana kadar kendimden başka hiç bir canlıya eziyet etmemişimdir.Ama beni bu hale gertiren bir his ve bir hayattır.His sevgidir, sevgiyi ve sevdigimi yitirmemektir benim için
haytt dedim yaşantıda ise sevdim insanın beni sebebsizce bırakıp gitmesidir.Sevdgime zarar veremem zaten ama onsuz onun yaşadıgı dünyada nasıl yaşanır ki? her yerde hatıraları bana acı çektirmekte hatıralar bazen gözümde canlanır ve ben üçüncü bir şahıs olarak izlemekteyim.Dün oturdugumuz bankankın 5-6 metre arkasından banka baktım ben baktım ama bankta ben ve o vardı.Buda beynin içine yedekledigi görüntüler ve hatıraların akılda kalmasından kim nasıl unuta bilirki sevdigini bunları beyninden silip atsın 3 şahıs oldum dakikadan beri kalbim kanıyor.Daha ilk gün dayanamadım acılara onsuzluga çünkü hayatımda onsuz ve ondan sonrası için planlar kurmamıştım ben ve dayanamadım gittim kırdım permatigi vurdum jileti bilegime kan kan beni rahatlattı belli bir süre belli bir süre sonra kanımı emmeye başladım.Kanda demir tadı vardır aklınızda bulunsun bir insan kendi kanını emermi igne batsa belki ama kendi kestigi bilegindeki kanı ben bunu dün gece yaptım beli bir süre sonra bayıldım durumum iyi şuan ama acı çekmeyi kaldıramıyorum sevdigimden uzak durmayı seviyorum halen daha onu ama hata diyemiyorum bir umudum ve planım var umarım olur..şuan bilegim bandajlı çektigim sıkıntıyı kırklıgı kimseyle konuşamadıgımdan kendime zarar vererek rahatlıya biliyorum her mutsuzlukta bir bir kesik, kan emme bunlar normal mi sizce bence degil ama kimseye zarar vermemek için kendi hayatımdan ve gelecegimi mahvettim ben vücudumda 150 den fazla kesik var. Ama inanın benim psikopatlıgım kimseye degil yanlızlıga sevdigim gidince böyle oluyor.onsuz yaşayamıyorum. ve bu sizce ne psikopatlıkmı? ? ?