tünelin sonundaki ışık terimi Aya Yıldız tarafından 06.12.2006 tarihinde eklendi
ki kaçak ve ışık hüzmesine, kapandı kapı… eşikte yalnız ikisi ikiziyle, diz dize dizelerde… fısıldaşarak, yalın ayak baş kabak, kapladı serap yüzünü, çölleşen kalbini, kederli kum tanelerinden sakınarak…, açtı kafesini tutsak; kırptı kanatlarını, sığındı yorgun hurma ağacına, uyudu kaçak, oruçlu kollarında…, vuruldu kilit, kenetlendi göz, sustu şiir; kalın bordo perde çekildi kat kat…,denize saçıldı altın pullu balıklar, kuytuya ağardı gün…, kapandı kapı…, eşikte yalnız; kızıl saçlı kanayan diz/e…, kalbinde, dilsiz ışık hüzmesi...,ah;
Tünelin ucunda görünen ışık, (umut değil)üzerinize doğru gelen trenin farı olabilir. W.Whatley:))
yitirilmemişe doğan en parlak güneşden aksedenler...
pamuğun etkisi :))
Uykusundan uyanmış küçük bir çocuğun yarım kalmış rüyası...Sonu olmayan yollar gibi imkansız....Servetler heba edilipde alınmayan mutluluk...
Bazen hafızamızın bir oyunu olabiliyor...
Mecâlim kalmadı yürümeye..Bir el atın ey yoldan geçenler; beni karanlıkta bırakıp; nereye?
tren o tren :)
kimi zaman kayboluyor....
La città delle donne...
karşı yönden yük kamyonu olabiliyor, bazen..Hani karanlıktan kurtulduk! ışık gözüktü nâralarısonu olabiliyor insanın; bâzen..
ki kaçak ve
ışık hüzmesine,
kapandı
kapı…
eşikte
yalnız
ikisi
ikiziyle,
diz dize
dizelerde…
fısıldaşarak,
yalın ayak baş kabak,
kapladı
serap
yüzünü,
çölleşen
kalbini,
kederli
kum
tanelerinden
sakınarak…,
açtı
kafesini
tutsak;
kırptı
kanatlarını,
sığındı
yorgun
hurma
ağacına,
uyudu
kaçak,
oruçlu
kollarında…,
vuruldu
kilit,
kenetlendi
göz,
sustu
şiir;
kalın
bordo
perde
çekildi
kat kat…,
denize
saçıldı
altın
pullu
balıklar,
kuytuya
ağardı
gün…,
kapandı
kapı…,
eşikte
yalnız;
kızıl
saçlı
kanayan
diz/e…,
kalbinde,
dilsiz
ışık
hüzmesi...,
ah;
Tünelin ucunda görünen ışık, (umut değil)üzerinize doğru gelen trenin farı olabilir.
W.Whatley
:))
yitirilmemişe doğan en parlak güneşden aksedenler...
pamuğun etkisi :))
Uykusundan uyanmış küçük bir çocuğun yarım kalmış rüyası...Sonu olmayan yollar gibi imkansız....Servetler heba edilipde alınmayan mutluluk...
Bazen hafızamızın bir oyunu olabiliyor...
Mecâlim kalmadı yürümeye..
Bir el atın ey yoldan geçenler; beni karanlıkta bırakıp; nereye?
tren o tren :)
kimi zaman kayboluyor....
La città delle donne...
karşı yönden yük kamyonu olabiliyor, bazen..
Hani karanlıktan kurtulduk! ışık gözüktü nâraları
sonu olabiliyor insanın; bâzen..