Yangından ilk kurtarılacak CAN gibi görünse deee.... Tebessümünü kaybetmiş can bi işe yaramıyacağındaaaann.... :)) Sadece yangından değil her yerden ve her şeyden ilk kurtarılacak olan tebessümdür.... :)))
benim adım tebessüm garip ama öyle sanırım babamın tek bir sözü yeter tebessümü anlatmaya 'doğduğun gün seni kucağıma werdiklerinde yumuk yumuk çirkin bişidin bu ne diye düşündüm içimden ama babalık iç güdüsü ya sarıldım sıkıca sana kokladım öptüm...iki gün snr ismini tam koycakken öyle bir tebessüm ettinki bana dayanamadım adını TEBESSÜM koydum...we yaptığım en doğru we engüzel şey sensin die düşündüm hala hayatım boyunca yapmayı başardığım en güzel en doğru we en tatlı en özel şeysin sen isminin bu denli üstüne oturucağı aklımın ucundan geçmezdi...'sanırım babama minnettarım çünkü böyle güzel bi ismi wermiş bana her nekadar ben sebeb olmuş olsamda
2 saniyelik tebessümünüzün hayata değer olduğunu biliyorum Ve bu yüzden her sabah herşeye rağmen inadına tebessüm ediyorum... ben insanlara diil hayata tebessüm ediyorum daha çok tavsiye ederim...
Gözlerim yaşarırdı acıkınca her seferinde... Gözlerimdeki damlaları gördüklerinde karnımı doyurma uğraşına kapılırlardı nedense... Avuçlarıma ekmek dilimleri, kekler, börekler sıkıştırırlardı... Teşekkür etmek hakkında herhangi bir fikrim, nezaketim yoktu o zamanlar... Sadece bazen, tebessüm ederdim... Evet, yüzündeki bu gülümseme için sana minnettarım... Sağolasın! .. Ama bilmelisin, yeterli bir vaat oluşturamaz bu bizim için...
Küçük kız, hüzünlü bir yabancıya gülümsedi.
Bu gülümseme adamın kendisini daha iyi hissetmesine sebep oldu.
Bu hava içinde yakın geçmişte kendisine yardım eden bir dosta teşekkür etmediğini hatırladı.
Hemen bir not yazdı, yolladı.
Arkadaşı bu teşekkürden o kadar keyiflendi ki, her öğlen yemek yediği lokantada garson kıza yüklü bir bahşiş bıraktı.
Garson kız ilk defa böyle bir bahşiş alıyordu.
Akşam eve giderken, kazandığı paranın bir parçasını her zaman köşe başında oturan fakir adamın şapkasına bıraktı.
Adam öyle ama öyle minnettar oldu ki.
İki gündür boğazından aşağı lokma geçmemişti.
Karnını ilk defa doyurduktan sonra, bir apartman bodrumundaki tek odasının yolunu ıslık çalarak tuttu.
Öyle neşeliydi ki, bir saçak altında titreşen köpek yavrusunu görünce, kucağına alıverdi.
Küçük köpek gecenin soğuğundan kurtulduğu için mutluydu.
Sıcak odada sabaha kadar koşuşturdu.
Gece yarısından sonra apartmanı dumanlar sardı.
Bir yangın başlıyordu.
Dumanı koklayan köpek öyle bir havlamaya başladı ki, önce fakir adam uyandı, sonra bütün apartman halkı.
Anneler, babalar dumandan boğulmak üzere olan yavrularını kucaklayıp, ölümden kurtardılar.
Bütün bunların hepsi, beş kuruşluk bile maliyeti olmayan bir TEBESSÜM'ün sonucuydu...
güneş batarken farkettim... sevdaların; gerçek boyunun gölgesinden küçük olduğunu...şaşmadım...güldüm geçtim sadece...
Yangından ilk kurtarılacak CAN gibi görünse deee.... Tebessümünü kaybetmiş can bi işe yaramıyacağındaaaann.... :)) Sadece yangından değil her yerden ve her şeyden ilk kurtarılacak olan tebessümdür.... :)))
örneğimiz belli...Peygamber efendimiz(s.a.v.) hep tebessüm halindeydi.
tebessümü sadakadır...mahrum etmemek gerek çevremizdekileri bi tebessümden. :)
benim adım tebessüm garip ama öyle sanırım babamın tek bir sözü yeter tebessümü anlatmaya 'doğduğun gün seni kucağıma werdiklerinde yumuk yumuk çirkin bişidin bu ne diye düşündüm içimden ama babalık iç güdüsü ya sarıldım sıkıca sana kokladım öptüm...iki gün snr ismini tam koycakken öyle bir tebessüm ettinki bana dayanamadım adını TEBESSÜM koydum...we yaptığım en doğru we engüzel şey sensin die düşündüm hala hayatım boyunca yapmayı başardığım en güzel en doğru we en tatlı en özel şeysin sen isminin bu denli üstüne oturucağı aklımın ucundan geçmezdi...'sanırım babama minnettarım çünkü böyle güzel bi ismi wermiş bana her nekadar ben sebeb olmuş olsamda
2 saniyelik tebessümünüzün hayata değer olduğunu biliyorum
Ve bu yüzden her sabah herşeye rağmen inadına tebessüm ediyorum...
ben insanlara diil hayata tebessüm ediyorum daha çok tavsiye ederim...
Bazen her şeye deydiğini bilmenizi isterim
Gittin, bir acı tebessüm gibi dudağımdasın.
Göz yaşlarımı gizlerken ısırdığım dudağımın yarasında
Kan olup akıyor sensizlik…
Gittin, ne alışabildim ne uyuya bildim
Sabahın erken saatlerinde seni düşünüyor
Gecenin ilerliyen saatlerinde üşüyorum…
Gittin, bu gecede bir keman sesiyle alev aldı küllerim
Nasıl teselli olur kahrolası yüreğim….
Dön, sensiz üç gün ömrümden üç yıl aldı
Bir yıl daha dayanamam ne olursun dön…
-bu gülümseme işlemini nasıl yapıyonuz ya?
-iki noktayı üst üste koy..koydun mu? hah..şimdi de kapa parantezi..
-açmadık ki nasıl kapatayım
-? ? ? ? ! ! ! ! ! ! ! ? ? ? ? ? :))))))) hey allaımmmmmmm...bırak kalsın tamammmmm :))) git kitap yaz sen :)
Pozitif onay
Sırıtmak
gülmekten çok daha özel ve zor bir yeti...
gü-lüm-se-ye-bil-mek....
Gözlerim yaşarırdı acıkınca her seferinde...
Gözlerimdeki damlaları gördüklerinde karnımı doyurma uğraşına kapılırlardı nedense...
Avuçlarıma ekmek dilimleri, kekler, börekler sıkıştırırlardı...
Teşekkür etmek hakkında herhangi bir fikrim, nezaketim yoktu o zamanlar...
Sadece bazen, tebessüm ederdim...
Evet, yüzündeki bu gülümseme için sana minnettarım...
Sağolasın! .. Ama bilmelisin, yeterli bir vaat oluşturamaz bu bizim için...
konuşmadan daha etkilidir çoğu zaman