Bizim Çocuklarımız… Kaldırımları kefen yapan bizim çocuklarımızdır, her gece ölümün koynunda kıvrılan ve hayata dair düşler gören yine bizim çocuklarımız, Hayatını bir boya sandığına sığdıran, geleceğine kâğıt mendillerle ulaşmaya çalışan, Delik ayakkabılarına bakınca Anne özlemini gideren yine bizim çocuklarımız. Yani koca koca binaları ve loş ışıklı caddeleri olan bu koca şehrin sırtında bir kambur gibi yaşayan bizim çocuklarımız. Aslında uzak değiller bize, her gün yoğun iş koşuşturmasında, ya da hayat telaşıyla geçerken önlerinden, göz ucuyla süzdüğümüz olmuştur onları, hiç kimsenin üzerine alınmadığı sosyal bir yara olan ve her geçen gün daha da kanayan çocuklarımızdır onlar. Ayakkabımızı boyatarak, ya da bir mendil alarak rahatlattığımızı sandığımız vicdanlarımız değil onlar, Onlar; belki de bizim çocuklarımızla aynı ismi taşıyan, aynı boyda olan, aynı nefesi alıp veren fakat sokağın emzirdiği çocuklardır onlar. Küçücük hayallerinden başka bir gelecek kaygıları taşımazlar, ölümün her an gölgesinde yürüdüklerinin farkında bile değillerdir onlar, yani ortopedik yataklarımıza uzak yaşayan bu memleketin evlatlarıdır onlar. Kimi zaman dev ekranlarımızdan seyrederiz onları, bir kolluk kuvvetinin kolları arasında, sürekli abi, abi diyerek yakınma konuşmaları vardır onların, bizim dilimize uzak, kara gözlerinde hep sürpriz bir korku nerden geleceği belli olmayan, çöp bidonlarının yakınında, lüks lokantaların yemek buğusunda ya da bankamatiklerin kucağında yaşayan bizim çocuklarımızdır onlar. Bir anadan, bir babadan doğan, fakat her şefkati ana, baba kabullenen çocuklarımız onlar. Kısacası zamanla bir mendil aldığımız olmuştur onlardan, ya da ayakkabılarımızı boyattığımız olmuştur, Trafik ışıklarında lüks arabamızın camından hiç mi üç beş kuruş uzatmadık onlara? Peki ya hiç ellerinizi uzatmayı denediniz mi onlara? Ya da paranın bile satın alamadığı bir gelecek vermeyi denediniz mi? ? ?
Onları görmezden geldiimizde görünmez olucaklarını düşündüğümüz, kimsenin başa çıkamadığı hayatla küçük bedenleriyle başa çıkmaya çalışan, neler yaşadıklarını tahmin bile edemeyeceğimiz çocuklarlar..başta devlet hepimiz sorumluyuz onlardan.
Sokak çocukları umudunu yıtırmıs nerden geldıgını ve nereye gıdecegını bıkemeyen gecelerı yatacagı yerı sınırsız olan gunduzlerı ınsanlardan uzakta bı careyasayan anne ve babalarının sorumsuzca yaptıkları yanlısları ceken cocuklar.Aslında bızım cocuklarımız onlar bu vatana kım bılır nıce yardımlrı olacak kısıler yeter kı bı umut yeterkı bı yardım elı uzatılsın kendı akranlarını ozenle ızleyen ve keske benımde bır annem bır babam olsada benı de boyle sıcak eller sarsa dıyen o ınıcık yureklerdır sokak cocukları.umutları hernekadar yıkılmıs olsada onlar elını uzatack ınsan beklıyo ne olur bı yrdımda sız bulunun onlar bızım evlatlarımız yarı ac yarı cıplak gezınen buldugu ıle yetınen o garıbanları hıc dusundunuzmu yuzlerınde bır tebessum gormek ıcın ne olur bıyardımdada sız bulunun.YAPMADIKLARI VE ISTEMEDIKLERI BI HAYATTA MUCADELE VEREN BU COCUKLARIMIZI SAKIN HOR GORMEYIN DOSTLAR
ÇOCUKLARIN KENDİLERİ HAKKINDA karınları açtır, hırsızlık yaparlar, fahişe olmaktan başka seçenekleri yoktur, kontrol edilemez şekilde yıkıcıdırlar, sevgi gibi bir duygu hissetme yeteneklerinin tümünü kaybetmişlerdir, oyun oynamayı bilmezler, ahlaki değerleri yoktur, uyuşturucu bağımlısıdırlar, AIDS hastasıdırlar (insanların bazı ön yargılarıdır)
SOKAK ÇOCUĞU İMAJ onlar geceyi sokakta herhangi bir yerde geçirirler. geç saatlere kadar uyumazlar, sokaktan geçenlere; terkedilmiş, evsiz, serseri, hırsız ya da suçlu gibi görünürler. GELECEKLERİ HAKKINDA aileleri onları terketmiştir, cinsel tacizden dolayı evden kaçmışlardır, aileleri parçlandığı için sokağa düşmüşlerdir, aileleri yoksulluktan dolayı parçalanmıştır, babaları geçimsiz alkoliklerdir, aile reisinin anne olduğu ailelerden gelmişlerdir, aileleri ile hiç bir temasları YOKTUR
sokak çocukları,gerçek evleri ailelerin yanı olmaktan çok sokak olan (kelimenin en geniş anlamıyla: yani boş konutlar, boş araziler vs) . sorumlu yetişkinlerden herhangi bir kouma denetleme ve yönlendirme olmayan çocuklardır.
salincakta sallanmadim parka gitmedim seker almadim ne oyuncagim oldu ne ucurtmam oldu yeni papuclarim ne bayramligim ben cocuk olmadim ekmek caldim firindan katik buldum cöplükten polis kostu pesimden hirsiz polis oynadim ben sokak kiziyim bana iyi davranmayin tütün buldum yerlerden gittim yattim birinlen dayak yedim abimden korkum yoktur itlerden ben sokak kiziyim bana acimayin ben okullu olmadim ben renkli boyalarim kalemim olmadi ne önlük giydim ne yavru kurt oldum ne basögretmenim ne kitabim oldu ben cocuk olmadim .
Bir elinde bali, belindede emaneti, Hayata atılmışlar bunlar daha çocuklar, Açın gözlerinizi beyler bayanlar, Geleceğimiz bizim bunlar, Geçmişini bilmeyen geleceğini düşünmez, Bu zaman için yaşayan geleceği göremez, Bir yardım eli uzat onlara, Döner bir gün mutlaka sana! ! ! TÜRKÇE RAP/ SOKAK ÇOCUKLARI
Bizim Çocuklarımız…
Kaldırımları kefen yapan bizim çocuklarımızdır, her gece ölümün koynunda kıvrılan ve hayata dair düşler gören yine bizim çocuklarımız, Hayatını bir boya sandığına sığdıran, geleceğine kâğıt mendillerle ulaşmaya çalışan, Delik ayakkabılarına bakınca Anne özlemini gideren yine bizim çocuklarımız. Yani koca koca binaları ve loş ışıklı caddeleri olan bu koca şehrin sırtında bir kambur gibi yaşayan bizim çocuklarımız.
Aslında uzak değiller bize, her gün yoğun iş koşuşturmasında, ya da hayat telaşıyla geçerken önlerinden, göz ucuyla süzdüğümüz olmuştur onları, hiç kimsenin üzerine alınmadığı sosyal bir yara olan ve her geçen gün daha da kanayan çocuklarımızdır onlar. Ayakkabımızı boyatarak, ya da bir mendil alarak rahatlattığımızı sandığımız vicdanlarımız değil onlar, Onlar; belki de bizim çocuklarımızla aynı ismi taşıyan, aynı boyda olan, aynı nefesi alıp veren fakat sokağın emzirdiği çocuklardır onlar. Küçücük hayallerinden başka bir gelecek kaygıları taşımazlar, ölümün her an gölgesinde yürüdüklerinin farkında bile değillerdir onlar, yani ortopedik yataklarımıza uzak yaşayan bu memleketin evlatlarıdır onlar. Kimi zaman dev ekranlarımızdan seyrederiz onları, bir kolluk kuvvetinin kolları arasında, sürekli abi, abi diyerek yakınma konuşmaları vardır onların, bizim dilimize uzak, kara gözlerinde hep sürpriz bir korku nerden geleceği belli olmayan, çöp bidonlarının yakınında, lüks lokantaların yemek buğusunda ya da bankamatiklerin kucağında yaşayan bizim çocuklarımızdır onlar.
Bir anadan, bir babadan doğan, fakat her şefkati ana, baba kabullenen çocuklarımız onlar. Kısacası zamanla bir mendil aldığımız olmuştur onlardan, ya da ayakkabılarımızı boyattığımız olmuştur, Trafik ışıklarında lüks arabamızın camından hiç mi üç beş kuruş uzatmadık onlara? Peki ya hiç ellerinizi uzatmayı denediniz mi onlara? Ya da paranın bile satın alamadığı bir gelecek vermeyi denediniz mi? ? ?
Sokak çocuklarından...sadece...... devlet.......hükümet.......sivil toplum örgütleri...vb.....hiçbir kurum sorumlu olamaz.......
Sokak çocuklarının sorumluluğu halktır......Çünkü geniş düşünüldüğünde onları sokağa düşüren halktır.....kurtaracak olan da halk olmalıdır.....
Onları görmezden geldiimizde görünmez olucaklarını düşündüğümüz, kimsenin başa çıkamadığı hayatla küçük bedenleriyle başa çıkmaya çalışan, neler yaşadıklarını tahmin bile edemeyeceğimiz çocuklarlar..başta devlet hepimiz sorumluyuz onlardan.
ee? buraya yazdımda hangisine faydam oldu:(((
Kimsenin yardım etmediği hatta İslam'a ters düşen bir düşünce sistemi dahilinde sadece kendini düşünüp,hor gördüğü zavallı insanlar
Sokak çocukları umudunu yıtırmıs nerden geldıgını ve nereye gıdecegını bıkemeyen gecelerı yatacagı yerı sınırsız olan gunduzlerı ınsanlardan uzakta bı careyasayan anne ve babalarının sorumsuzca yaptıkları yanlısları ceken cocuklar.Aslında bızım cocuklarımız onlar bu vatana kım bılır nıce yardımlrı olacak kısıler yeter kı bı umut yeterkı bı yardım elı uzatılsın kendı akranlarını ozenle ızleyen ve keske benımde bır annem bır babam olsada benı de boyle sıcak eller sarsa dıyen o ınıcık yureklerdır sokak cocukları.umutları hernekadar yıkılmıs olsada onlar elını uzatack ınsan beklıyo ne olur bı yrdımda sız bulunun onlar bızım evlatlarımız yarı ac yarı cıplak gezınen buldugu ıle yetınen o garıbanları hıc dusundunuzmu yuzlerınde bır tebessum gormek ıcın ne olur bıyardımdada sız bulunun.YAPMADIKLARI VE ISTEMEDIKLERI BI HAYATTA MUCADELE VEREN BU COCUKLARIMIZI SAKIN HOR GORMEYIN DOSTLAR
ÇOCUKLARIN KENDİLERİ HAKKINDA
karınları açtır, hırsızlık yaparlar, fahişe olmaktan başka seçenekleri yoktur, kontrol edilemez şekilde yıkıcıdırlar, sevgi gibi bir duygu hissetme yeteneklerinin tümünü kaybetmişlerdir, oyun oynamayı bilmezler, ahlaki değerleri yoktur, uyuşturucu bağımlısıdırlar, AIDS hastasıdırlar (insanların bazı ön yargılarıdır)
SOKAK ÇOCUĞU İMAJ
onlar geceyi sokakta herhangi bir yerde geçirirler. geç saatlere kadar uyumazlar, sokaktan geçenlere; terkedilmiş, evsiz, serseri, hırsız ya da suçlu gibi görünürler.
GELECEKLERİ HAKKINDA
aileleri onları terketmiştir, cinsel tacizden dolayı evden kaçmışlardır, aileleri parçlandığı için sokağa düşmüşlerdir, aileleri yoksulluktan dolayı parçalanmıştır, babaları geçimsiz alkoliklerdir, aile reisinin anne olduğu ailelerden gelmişlerdir, aileleri ile hiç bir temasları YOKTUR
sokak çocukları,gerçek evleri ailelerin yanı olmaktan çok sokak olan (kelimenin en geniş anlamıyla: yani boş konutlar, boş araziler vs) . sorumlu yetişkinlerden herhangi bir kouma denetleme ve yönlendirme olmayan çocuklardır.
Ben Sokak Kiziyim
salincakta sallanmadim parka gitmedim seker almadim ne oyuncagim oldu ne ucurtmam oldu yeni papuclarim ne bayramligim ben cocuk olmadim ekmek caldim firindan katik buldum cöplükten polis kostu pesimden hirsiz polis oynadim ben sokak kiziyim bana iyi davranmayin tütün buldum yerlerden gittim yattim birinlen dayak yedim abimden korkum yoktur itlerden ben sokak kiziyim bana acimayin ben okullu olmadim ben renkli boyalarim kalemim olmadi ne önlük giydim ne yavru kurt oldum ne basögretmenim ne kitabim oldu ben cocuk olmadim
.
AH ULEN SOKAK ÇOCUKLARI :)
KOVSAM GİTMESSİNİZ, GEL DESEM GELMESSİNİZ,
NE YATACAK YERİNİZ OLSUN İSTERSİNİZ,NEDE YALNIZ KALMAK
Bİ ELİNİZDE BALİ TORBASI Bİ ELİNİZDE İZMARİT NEREYE GİDİYONUZ OLUM MANYAKMISINIZ :)
Eğer İzmir'in arka sokaklarında gece yürürken bir sokak çocuğuna rastlar ve çocuğa bulaşırsanız ve çocuk size kafayı takarsa mahvoldunuz demektir. :)
martılar ki sokak çocuklarıdır denizin...
Can Yücel
Bir elinde bali, belindede emaneti,
Hayata atılmışlar bunlar daha çocuklar,
Açın gözlerinizi beyler bayanlar,
Geleceğimiz bizim bunlar,
Geçmişini bilmeyen geleceğini düşünmez,
Bu zaman için yaşayan geleceği göremez,
Bir yardım eli uzat onlara,
Döner bir gün mutlaka sana! ! !
TÜRKÇE RAP/ SOKAK ÇOCUKLARI