Belki de boyumun uzun olmasından kaynaklıydı... İlkokuldan tutun da ortaokula değin hep arka sıralara ötelendim. Lisede biraz ortalara kayabilsem de 'ön' yüzü görmedi bedenim o dönemler. Arkalarda kalmak, orada farkedilmeyi beklemek,bir züğürt tesellisidir kanımca. Normal şartlarda avantaj sayılan boy uzunluğu, ötelendiğiniz için dezavantaj haline gelmiştir, bu yüzden farkli bir atraksiyonunuz yoksa, silik bir karakter olma yolunda sağlam adımlar atılmaya başlarsınız bu sayede. benim için ilk ve ortaokul yılları bu manadadır, varlık göstermekte ciddi sıkıntılar yaşadığımı itiraf edebilirim. sonra lise ve dersane dönemlerinde bunu kırmak için çok şey yaptım. o dönemler yaptığım eylemlerin, bu manaya geldiğini ancak şimdi anlayabiliyorum. Kendimi göstermek için, şarkılar söylüyordum, insanları güldürüyordum, ben de varım, beni de sevin, ben de sizi eğlendirebilirim hem pişman olmayacaksınız beni severseniz naralarıydı bunlar. ... Çok sonraları, o dönemlerimi bilen bir arkadaşımla, şimdiki halim üzerine konuşurken, 'sen o şarkıları, sınıfta dikkat çekmek için söylüyordun değil mi? ' dediğinde, evet dedim, onlar benim, tanınmak için zamanında verdiğim çıplak pozlarımdı aslında :) , evet, o davranışlara illa bir tanım bulmak gerekirse; o silik -nedense aklıma Süleyman Kargı geliyor bu kelimeyle beraber- karakteri insanlığa sunmak için soyunmuştum. Şimdi ara ara o çıplak resimlerime bakıyorum da, komikmişim yaa, hem de acınası derecede çok komikkk...
Yer yer özenilen tiplerdir... Özellikle işyerlerinde, askerde ve benzeri yerlerde mümkün olduğunca silik olmalıdır öyleki kimse sizin orada olduğunuzu bile farketmesin paşa paşa sürenizi doldurun çekin gidin.....................Aksi takdirde uykuya hasret geceler sizleri bekler.......... Bi bildiğimiz varda söylüyoruz inanmayan kâle almasın ;)))
Belki de boyumun uzun olmasından kaynaklıydı...
İlkokuldan tutun da ortaokula değin hep arka sıralara ötelendim.
Lisede biraz ortalara kayabilsem de 'ön' yüzü görmedi bedenim o dönemler.
Arkalarda kalmak, orada farkedilmeyi beklemek,bir züğürt tesellisidir kanımca.
Normal şartlarda avantaj sayılan boy uzunluğu, ötelendiğiniz için dezavantaj haline gelmiştir, bu yüzden farkli bir atraksiyonunuz yoksa, silik bir karakter olma yolunda sağlam adımlar atılmaya başlarsınız bu sayede.
benim için ilk ve ortaokul yılları bu manadadır, varlık göstermekte ciddi sıkıntılar yaşadığımı itiraf edebilirim.
sonra lise ve dersane dönemlerinde bunu kırmak için çok şey yaptım.
o dönemler yaptığım eylemlerin, bu manaya geldiğini ancak şimdi anlayabiliyorum.
Kendimi göstermek için, şarkılar söylüyordum, insanları güldürüyordum, ben de varım, beni de sevin, ben de sizi eğlendirebilirim hem pişman olmayacaksınız beni severseniz naralarıydı bunlar.
...
Çok sonraları, o dönemlerimi bilen bir arkadaşımla, şimdiki halim üzerine konuşurken, 'sen o şarkıları, sınıfta dikkat çekmek için söylüyordun değil mi? ' dediğinde, evet dedim, onlar benim, tanınmak için zamanında verdiğim çıplak pozlarımdı aslında :) ,
evet, o davranışlara illa bir tanım bulmak gerekirse; o silik -nedense aklıma Süleyman Kargı geliyor bu kelimeyle beraber- karakteri insanlığa sunmak için soyunmuştum.
Şimdi ara ara o çıplak resimlerime bakıyorum da, komikmişim yaa, hem de acınası derecede çok komikkk...
Varla yok arasında daha çok yok olmayı tercih edenler...
Yokluğu yara, Varlığı deva olmayan...
Yer yer özenilen tiplerdir...
Özellikle işyerlerinde, askerde ve benzeri yerlerde mümkün olduğunca silik olmalıdır öyleki kimse sizin orada olduğunuzu bile farketmesin paşa paşa sürenizi doldurun çekin gidin.....................Aksi takdirde uykuya hasret geceler sizleri bekler.......... Bi bildiğimiz varda söylüyoruz inanmayan kâle almasın ;)))