Hiçbirşey yolunda değil.Altüst... Duvarlarım yıkık, camlarım paramparça Eski bir patika özlemim Çamlar devrilmiş,yol uçurum Çamurla karışık yağmur,damla damla toprakta Ellerimde boş bir sıcaklık Çıplak ayaklar bilinmez yollarda Üşüten ne çıplaklık, ne yağmur Üşüten sensizlik.
Boşluğun en yalın adi,
sensizlik…
sensizliğin diğer yarısı,
ben…
sürgünlere vurmuş bir yürek,
bir süvari cehennem yolcusu…
ve senden geriye,
bin süvari ezmiş suskun dillerim …
........................
Evina Berfin
sensizlikle oluşmuş hastalığıma senin bile çare olamayacağını anladım..gerçekten bi daha hiçbir şey artık eskisi gibi olmadı...
SEN SENSİZLİĞİ NERDEN BİLECEKSİN SEN HİÇ SENSİZ KALMADINKİ
Bir garip hüzün çöker insana
El ayak çekilince
Tek başına kalırsın dünyada
Ttraf sessizleşince
İnan bu ev alışamadı
Hiçbir zaman sensizliğe
Şimdi sensizlik oturuyor
Kalkıp gittiğin yerde
Yalnızlığa elbet alışır bedenim
Yalnızlıkla belki de başa çıkabilirim
Çok zor gelse bile yaşar öğrenirim
Sensizlik benim canımı acıtan
Bir derin korku düşer ruhuma
Duvarlar seslenince
Karanlık oyun oynar aklıma
Gölgeler dans edince
İnan bana alışamadım
Hiçbir zaman sensizliğe
Şimdi sensizlik dolaşıyor
Çıkıp gittiğin bu evde
gözlerimde sensizlikten gayrı nem kaldı...
sessizlik sensizliği ezbere bilir
sensizlik her şeyi bilir..
sensizlikten kalan en acı gerçeğim hiçliğim...
sensizlikle flört etmeyi sen değil,sensizlik bilir
özlemin tek adı, ya da; ben mi biz mi diyebilmek düşüncelerinde....
senle olamamaktır sensizlik
Dar geliyor dar geliyor
İçim içime dar geliyor
Senden ayrı senden uzak
Olmak bana zor geliyor...
İnan bana alışamadım hiç bir zaman sensizliğe..Şimdi sensizlik oturuyor kalkıp gittiğin yerde...SENİ çok ÖzLeDiM:((
Gittin, bir acı tebessüm gibi dudağımdasın.
Göz yaşlarımı gizlerken ısırdığım dudağımın yarasında
Kan olup akıyor sensizlik…
Gittin, ne alışabildim ne uyuya bildim
Sabahın erken saatlerinde seni düşünüyor
Gecenin ilerliyen saatlerinde üşüyorum…
Gittin, bu gecede bir keman sesiyle alev aldı küllerim
Nasıl teselli olur kahrolası yüreğim….
Dön, sensiz üç gün ömrümden üç yıl aldı
Bir yıl daha dayanamam ne olursun dön…
yalnızlığa elbet alışır bedenim
yanlızlıkla belki de başa çıkabilirim
çok zor gelse bile yaşar öğrenirim
SENSİZLİKtir canımı acıtan
Hiçbirşey yolunda değil.Altüst...
Duvarlarım yıkık, camlarım paramparça
Eski bir patika özlemim
Çamlar devrilmiş,yol uçurum
Çamurla karışık yağmur,damla damla toprakta
Ellerimde boş bir sıcaklık
Çıplak ayaklar bilinmez yollarda
Üşüten ne çıplaklık, ne yağmur
Üşüten sensizlik.
Sensizlik bir zamanlar korkunun ve yalnızlığın adıydı...
Sensizlik şimdi özgür bir beden ve ruh, önümde duran sonsuz saadet.