şairler yalancıdır bir o kadar da aptal. herkes hayatı yaşarken hayat şairleri yaşar. yazdıkları gibi olmak zorundalar ve olurlar. yazdıkları gi bi de ' erken büyür ecelsiz ölürler...'
bir şair adamın göçünden bahsedeceğim bu gece nedir ailesine...
Aslında her gün geçerken evin yakınındaki mezarlığın önünden,gözlerimi kapatır o yönden esen rüzgara anlık kendimi bırakışlar yaşarım...salıvermeler..çözülmeler...
Bilirim ve alıştırırım gitmelere...
Şiirlerini okuduğum bu şair de gidince tekrar açtım şiirlerini..sarıldım deli gibi o çok sevdiğim satırlarına...sanki satırları da ölüyormuşcasına...
Onda sevdiğim; derin bir gümbürtüyle çağlayan gibi gelip şiirlerindeki ifadelerin/duyguların/anlamların kelime kelime bendeki yerine güm güm oturuşlarıydı...
(di'li geçmiş zaman neden kullandım ki şimdi?) Ölümüyle değişti mi bu? elbette hayır... Risalelerine gözlerim değdi...Sanki bana özel bırakılmış mektuplar gibi okurken gözlerim doldu....Farkettim bir kez daha ki o zaten her dem ölüm-hayat -aşk üçgeninde gelip giden bir şairdi....
yaşamanın her gün azar azar ölmek olduğunu bana fısıldayan şair...
bu sene gidenlerin arasında sende varsın demek...
buraya yazmaya başlarken hangi satırlarını getireyim de insanlara göstereyim seni anlatırken ardından diye düşünüyordum ve seçtiklerim vardı....
ama yok...hangisini seçsem seçmediğim 'öteki' olacaktı...bu haksızlığı yapamazdım...Sadece gidişine uygun dizeleriyle perdeyi kapatacağım....
her şiir yazana şair demem hele günümüzde şiir yazanlara nadiren şair derim...
gercek şair hakikaten ii şiir yazar ne bilim bi necip fazıl ya da bi nazım hikmet,ahmed arif gibi...
yazdıkları şiirler o kadar iyi ki..anca cok fazla bi duygu yoğunluğuna girilirse böyle güzel şiirler ortaya koyabilirler...şair demek kahır ceken demektir...kahır ceken de az yaşar kanımca...
https://pin.it/6lBlENL
şairler yalancıdır bir o kadar da aptal.
herkes hayatı yaşarken hayat şairleri yaşar.
yazdıkları gibi olmak zorundalar ve olurlar. yazdıkları gi
bi de ' erken büyür ecelsiz ölürler...'
her şair biraz yalancıdır
her yalancı biraz ölü
...
ve birgün dahi yaşamadan ölen bebekler
şair bizden erken öldü diyecekler...
...
Ölür,elleri ölür kalem tutan,dilleri ölür şiir okuyan.Kalpleri ölür şu hayatla şavaşan.
Ölmeyen şiirlerin şairleri ölür.
Öylemiymiş?
Oysa ben şiirlerine ilham olsun diye erken öldürdüklerini düşünüyordum! ..
Yanılmışım
kötü şiir yazan şairleri öldürüyorlar el altından sanırım :)
bir şair adamın göçünden bahsedeceğim bu gece nedir ailesine...
Aslında her gün geçerken evin yakınındaki mezarlığın önünden,gözlerimi kapatır o yönden esen rüzgara anlık kendimi bırakışlar yaşarım...salıvermeler..çözülmeler...
Bilirim ve alıştırırım gitmelere...
Şiirlerini okuduğum bu şair de gidince tekrar açtım şiirlerini..sarıldım deli gibi o çok sevdiğim satırlarına...sanki satırları da ölüyormuşcasına...
Onda sevdiğim; derin bir gümbürtüyle çağlayan gibi gelip şiirlerindeki ifadelerin/duyguların/anlamların kelime kelime bendeki yerine güm güm oturuşlarıydı...
(di'li geçmiş zaman neden kullandım ki şimdi?) Ölümüyle değişti mi bu? elbette hayır...
Risalelerine gözlerim değdi...Sanki bana özel bırakılmış mektuplar gibi okurken gözlerim doldu....Farkettim bir kez daha ki o zaten her dem ölüm-hayat -aşk üçgeninde gelip giden bir şairdi....
yaşamanın her gün azar azar ölmek olduğunu bana fısıldayan şair...
bu sene gidenlerin arasında sende varsın demek...
buraya yazmaya başlarken hangi satırlarını getireyim de insanlara göstereyim seni anlatırken ardından diye düşünüyordum ve seçtiklerim vardı....
ama yok...hangisini seçsem seçmediğim 'öteki' olacaktı...bu haksızlığı yapamazdım...Sadece gidişine uygun dizeleriyle perdeyi kapatacağım....
''Biliyorum yaklaşıyoruz her an...
Biliyorum oruçlu doğar insan,
Ölümün iftar sofrasına..''
Erdem Beyazıt
Rahmet O'na....
hayatı bu kadar derin ve anlamlı yaşamayı kaldıramıyorlar galiba
her şiir yazana şair demem hele günümüzde şiir yazanlara nadiren şair derim...
gercek şair hakikaten ii şiir yazar ne bilim bi necip fazıl ya da bi nazım hikmet,ahmed arif gibi...
yazdıkları şiirler o kadar iyi ki..anca cok fazla bi duygu yoğunluğuna girilirse böyle güzel şiirler ortaya koyabilirler...şair demek kahır ceken demektir...kahır ceken de az yaşar kanımca...
En erkeni de Orhan Veli olsa gerek. Bu benim yaramdır. Kırkını doldurmadan ölmesi... çok büyük kayıp. Gerçekten.