Sagopa Kajmer-] Evliyâyi-Rap-] Allahi Anlatir her bir dizesinde... Yeni Albümü Beyâbân cok güzel, herkese Tavsiye ederim...
Kaf-Kef-]Kaf daginin Kefeni...
Sago'nun bir kac güzel sözü:
Hosuma gitmedi Hayata kattiklari bu sert aroma, düzelmek icin basvurdugum her tedavinin sonu koma! !
'Beyâban, Bârân'in yasi gözümün, özü bednâm salmis, hüzünümün yüzü gülsün, Ahvâlim suskun, dokunan bana mendil tutsun...! ! ! '
Basta tertemiz sudur yaradilis,gün geçtikçe karmakarisir durgun sular,ani bulanır; ilk baslarda suya bakarsan,ayı ve güneşi saf görürsün; sonra güneş gider,ay kalır üzülürsün!
sagoyu peygamber olarak gören hayranları yüzünden bi şeyh'lik durumu ortaya çıktı........hiç hoşlaşmadım..... ama istisnalar kaideyi bozmaz beni eğlendirmeye hâla devam ediyor....
'SALLANIRSA DA YIKILMAZ TAHTIM, TABULARIMI KENDİM YAZDIM...'
kesinlikle kimseye özenmeden, çalıp çırpmadan efendi gibi kendi çabasıyla ortaya birşeyler çıkartmaya çalışan bir müzisyen. sahtiyan gibi onun da yazdığı sözlerden boş bir adam olmadığı, okuma kültürüne ve hayal etme yeteneğine sahip olduğu anlaşılır. çok da melodik küfür eder kanımca.
Denedim olmadı, çabalarımın sonu nihayete varamadı ben hüsrana komşuyum, yolları gözler meczubum uykum kaçtı, iflasın eşiğine battı, bu suçsuz gözlerime hesabım ağırdır, vardır şerrim de velâkin kalanım hayırdır.
Ben bilirdim düşündüğümü yapmayı Seni dışarı çıkarıp evinden, dar sokakta boğmayı Bir gece ansızın ya da açık denize atmayı Ben bilirim ardından da kendi kafama sıkmayı
(bunu yazarken 2 kez düşünmeden yazabiliyorum) Türkiyenin en iiy sözlerini yazan adam
bikaç küçük örnek:
Aynalarda Bugulu Yüzümü Göremez Oldum, Ve Iyimserlik Mateminde Sari Gül Tuttum. Hayallerim Yok Oldu Koydugum, Yerde Yoktu Hiçbiri, Tek Yabanci Bendim Evde, Ve Bir Yalanci Mumdu,Dogan Günes. Solan Gülümdü, Talan Sonuydu, Kalan Resimdi Bir Vesikalik Gülen Çocuktum Yüzüme Bakarak Agladim, Yüzlesirken Kendimle Hiçkiriklarimla Savasir Oldum Ertelendim Yarina. Reddedildim, Gideni Yolcu Etti Gözlerim Ve Gelene Meraba Dedi Bu Kimsesiz Dilim, Ortalarda Gezinen Oldu, Dilenci Ellerim, Bu Son Demiydi Sonbaharin Son Yapraginda Son Gülümsemekki Nefesi Son Çekisti Içime Sonbahardi. Güz Agirdi Gün Üzeri Bir Tebessüm Etti Yüz, Sakli Kaldi Her Düsende Kirilan Onca Göçebe His, Biz Dünden Olma Yarina Varma Garibeyiz.
Kralin elleri nasir ve yelleri soguk günün ve belleri kirik dünün ve gözleri donuk çocuk ve selleri yikar evim, duvarlarim buruk içim ve pilleri bitik kalplerin yönleri kayip ara. Yillatilmis senelerin nöbetçileri degil miyiz? Gardiyan da bendim, hakimin de kendisi ve hapse teslim edilen huzurun girtlagini ben kestim, katil oldum sirretinden müebbetim hürriyete! ...Bu kül tablasi kaçinci kez yatti sigara altina? , söyle her nefeste kaç adim yanastim tahtima? Neferin nefesi manevi ve her maneviyatta cesareti sakladin ve cebine tiktin. Bikiktin, halden anlamazlar ordusuyla ayni yere tikiktin ah! ... Sancilarina karsi sen yikiktin, hep bakiktin akibetine dürbünle, sürgüne kakiktin, analiz her bedende ayri ruhtu,sen kayiptin! ... Evvelindir mahremin ve örtü örttüm üstüne ve Tanri, sanri çekti gözüne bir kalemde gelecek ekti. Körpe kalbim zorba düstü, torba doldu bin yalanla kin üsüstü, din bozuldu, hin doluydu tin hududu bin biçakla harp yasandi, sin gömüldü in içine, yarami tuzla sivadi her melek ve bin (sagopa) çile, gözümün içine igneler batirdi bu felek. Analiz ettim her günahta bir kelek, not aldim (red) not edildi, özrü diledim reddedildi, yasadim yanildim resmedildi, günahin payini buldum.
Yarını olmayan dünlere yazılmış her şiir ve şair olmuş her fikir ki kaleme düşmüş her sözü. Hep karanlık anlatıldı şarkılarda günyüzü. Yalpalayan ömürler aşikar hüzün görüntüsü. Yalnızlıkla sevişir oldun, karanlık hep zifir ve gökyüzünde güneşin doğum sancılarını bekledin. Doğmamış çocuktu doğacak, her ışık hazin sihir ki; hediye olacak her yarın manevi hazinedir, vasiyetimdir, cümlelerimin her kelimesi sahi asi, Sagopa yorgun tek tabanca 26 arifesi. Kimler önüne geçebilir zamanın akışının, cümlelerimin noktalarına kaç zamanda ulaşırım. Yaşarım iskeletler diyarında bir et parçasıyım. Varımı yoktan aldım. Daldım çoktan derin uykuma vardım, beklemekle geçti yıllarım ve kar beyazdı saçlarım, karamsar yazdı rhyme'larım ve tarumardı sabrım,harbi yaşadım benliğimle çok savaştım yazdım olmadı ve kaçtım, rap uzattı elini çekti kulağımı. 'yaz' dedi! Emir bir farzdır. Farzın adresinde sen ikamet halinde, bu Tanrı'dan bir arzdır. Öylesine güç oldu, böylesine bir gidişi resmetmek, kalemi makina yaptım, her çizikte kareler aldım, sundum önüne Yaradanın ve bekledim cevabını, hep cevapsız kaldı çağrım, bağırdım! ...
Asıl adı Yunus Özyavuz Olan Sagopa Kajmer,Kuheylan,Kafkef,Silahsız kuvvet,Rapin Evliyası mahlaslı Rap Sanatcısı Mic Check Mahlasını Dj mahlasıdır Türkiyenin en eski ve en iyi Disk Jokeylerinden biridir.
Sen kendine özge bana uzak yaşadın Düşledin düşlendin, gizledin gizlendin Ya sabırlar çektin Sabretmeyi öğrendin koştun ulaşamadın sana vardığımda çok değiştim tanıyamadın sen kendine özgesin bana çok uzak sen kendine sevdalı bana yasak
sen kendine özgesin içindeki dünyanın ışıklarıyla sarhoş sen kendine özgesin senden sonrası boş kendinle yaşarsın sana hayat hoş benim acılarım bende kaynar buhar olup bana yağar sen hangi yöne yönelsem içimde en büyük aşkla ilerlesem hep ters yöne gidensin ne zaman sana baksam kendi aynanda sın
özlemlerim özgem benim sen kendine özge kal içinde taşıdıkların bende gel gücün yeterse al
sen kendine özgesin özgeliğin sende kalsın bensiz işe yaramaz yalın böyle vurdum duymaz bilmem daha nasıl yaşarsın
o kadar yalnızsın ki içimdeki sen bile sana küs hadi daha fazlasını ver bu yüreğe bunca acı az gelir sence hadi daha çok acıt sancıt hadi daha fazlasını tanıt
bu senmiydin böyle çabuk terkeder miydin sevmek var unutmak asla derdin sen kendine özgesin sen öldüren yaşatansın kendi içinde sancıtansın tek kelimeyle özgesin herşeye herşey olan hiçbir şeye
kendine özge düşlerinle yersiz zamansız hislerinle daldın hayatıma en derine bak boyunu aştı nehrim kendine özge hislerinle çıkamazssın ki su yüzüne taşır sürükler sevdam senide alır boğar gülemezssin ki yer yüzünde cesetsin her daim içimde
sorma nehrimin kaynağı nefretim nefretin kaynağı sevgim sen kendine özgesin özgeliğinle gömüleceksin aşk bahçelerimin sevgi tarlalarımın tam ortasında kabrin nefretim bir papatya kokusu yaralarım rengi kinim sen kendine özgesin hiç vazgeçmeyecek sin bilirim canın cehhenneme ruhun cennete sevgin bana armağan diyecek olsamda amannn! ! ! sen kendine özgesin kendine hediye kendine armağan
bak piç ettin şiiri sözler tükendi kalem usandı seni yazmaktan anam ağladı
biliyorum farkındayım ne anlattıysam kafan almadı sana değil duvar anlatsam şimdi iki kez anlardı anlatacaklarımı az da olsa tınlardı
ne oldu kızdın birden hiç eser kalmadı özgeliğinden biraz çabuk oku daha çok uzun hikayem sana kısa hikayeler yazdım anlamadın al birde uzun olsun dedim ama pardon bak yine canını yaktım
şimdi sen hiç konuşmaz vicdan azabı çekerim sanırsın aslında beni en iyi sen tanırsın umrumda degil şehvetin servetin seni zengin kılacak sevgim değil nefretim
kendine özge duvarlarınla bak kendini hapsettin sonunda ben çoktan alıştım karanlığa sen yaşa birbaşına korkakça daha çok şeyler kusacaktım amma tadında kalsın olmasın çorba evet biraz iğrenç oldu ama güzel şeylerde yazdım sana onların hatrına sığınırım affına yok daha bitmedi ama hemen oh çekip rahatlama affına sığındım ama sana muhatacım sanma
ah kıyamam bak yine üzüldün rahat ol hemen kasma ne olur ya surat asma hep gülerdin ya hadi gene çığlık atsana kahkahaların la kanatsana
amacım ezmek değil seni yok yakışıyor gülmek sana çokta güzelsin hani dinle tekrarlıyorum sen kendine özgesin bana özlem dilimden sökülüp gelir her kelimem ne yazdım pekte önemsemem
ha gelelim konun ana temasına sen anlamazssın gelmez aklına demen gereken bu onun acizliği tamam acizim ühü ühü ama benim acizliğimse yazılan senin ezikliğin olan sensin kendine özge olan kendi içinde bile yalnız kalan ha bende pek masum sayılmam üzdüm seni senelerce üzüntünü gizledin sevinç gösterilerinle incittim kırdım çok yordum bana koşarken senden kaçtım şimdi hakkım değil elbet seni senden istemek bu sefer gerçekten affet hadi yüreğine zahemet
bak çıkıyorum hayatından az kaldı biraz sabret içimizdeki birkaç damla yak hadi yine katlet nefret etmene az kaldı hadi az daha gayret
bak yazdıkça yazılıyorum sana sevgin soguk duyğular korkak sanmaki bayılıyorum buna bir rüyaydın dikkat et ayılıyorum ama
dünyam döndükçe zalim sende bende döneceksin kalbime dikilip dilimde cözüleceksin bir beden fazla geldin tenimde küçüleceksin
al sözlerimi çerçevelet felsefen olsun sana bu hasret
bak nabzım durdu tekliyor kalbim sağlıkçısın ya anlarsın dedim sen kırdın kalbimi söylesene varmı tedavim çare sende boşa koşturma bırak kalsın tıp ve bilim al kırıklarımı avcuna ya yaşar ya ölürüm bak kaybolmaktayım milim milim yinede anlamadıysan yuh sana yine başa döndük bak ama sen kendine özgesin bana çok uzak sen kendine sevdalı bana yasak
dilim döndükçe anlatıyorum seni sana açık kapı çık git artık üşütüyor rüzgarın perdeleri kapatsana gariptir felsefem anlayamazssın soguktur hücrelerim uyuyamazssın açık kapı çık git dedim kaçsan kaçsan kurtulamazssın
yüzüm gözüm toz içinde çok düşledim her biçimde doğru sandığım yollardaydım yine kayboldum aşk içinde
en uzunu oldu yazdığım dizelerin bak seni anlatır söylemlerim al çak beynine çivi gibi batar ama acıtmaz sözlerim hadi şimdi nakaratı söyleyelim
bak piç ettin şiiri sözler tükendi kalem usandı seni yazmaktan anam ağladı
düzenine uyduk dünyanın uyuduk uyandık sevdik sevildik kırdık kırıldık incinip incittik hep sonu ararken başa döndük dünya koca bir değirmen döndükçe ezildik
neyi nereye vardırdım konu içinde konuyu aradım sen sesli oku ben içten yazardım sen dıştan bak ben içten sarardım
sen kendine özge ve iki yüzlü bilmece sen değerini bilmedin sevme zamanı sevmedin şimdi sarardı başakları aşkın ziyan oldu hasatım görmedin senin mi kırıldı kalbin kör bile sezer sen sezmedin
Özgesin ama kendince Zalimsin bak içimde Gel kır kalbimi yine Ellerin ateş ömrüme Seninde kırılır çemberin İnan kendine bile kalmaz değerin Ne yana baksa beni görür gözlerin
elveda demeye varmıyor dillerim sessizce çıkıp gittim uyurken sen zannetme döner gelirim istersen zaten hep geceydi ömrümüz uyurken sen ben çaresiz ben uyurken sen çaresiz güneş doğmasın derken şafak söktü çaresiz
çok sıkıldım bak çok uzadı bozuldu aşkın tadı kalmadı her yolu denedim olmadı yürüdüm ama sana varmadı yoruldum hayat derman kalmadı bir çıraydı aşkın tutuştup yanmadı herşeyi göze aldım koştum sana yol bitti varıp uzattım elimi ama tutan olmadı döndüm geriye nasıl giderim diye nereye gidiyorsun diyen olmadı yalvardım ölüyorum bak diye tabutumu hazırladın elinle sende hiç saim kalmadı
bir duraktı ömrüm duran duraklayan bir anlık konaklayan anılarım çok yorğun son aracısın sen durağın bir daha uğramasın yolun
bak bozuldu kafiyem kalmadı imgem ister oku ister yırt at adına şiir denir mi bilmem birinci değil yirmibirinci sayfam kaptanıyım geminin ama yok ki tayfam sen yelkenisin rüzğarı sevdam sür sürükle farketmez koy ya da liman nereye varırsan var ben arkanda kalacam sen batsan bile ben boğulacam sen kendine özge yaşayacan ben nefreti taşıyacam
yine doldurdun sayfalarımı soldurdun yine yapraklarımı çektin kılıcı böldün ikiye hep yarım yaşadım aşklarımı gözlerim sana bakarken donup kaldı sevgimi nefret mi hadi çöz bakışlarımı
yine saçma sapan düşledim umut ettim hep seni istedim bir ara avucumdaydın ama bak yine elimi silkeledim şimdi en kestirmeler en uzun ne tarifi var nede sonu yolun ben koştukça sen yoruldun
bilmem hatayı nerde yaptım sen sevgi istedin ben sana taptım şimdi ruhum hasta aşkına ben bu acıyı senden kaptım
bak yine olan oldu baharda yapraklarım soldu san kavuşmak güzeldi ama gülmseyemedim gözlerim doldu sözlerim senin için dizilecek ne yaşadık herkes bilecek yazılanların yarısı değil hepsi gerçek sen ne yöne istersen o yöne al çek
bir zamanlar tutsaktın bana şimdi sahibim oldun sanma bırakıp giderim hiç düşünmem seni sevdiğime aldanma
Özgesin ama kendine Herşey döner dengine Ben giderim sen kal Lanet olsun sevgine
Hadi gücün yeterse durdur Bir daha yüreğimi soldur Benim aşkım içimde yaşar Bedenim aşkıma sur dur
bak bu yazılanlar sondur anlamayacak beyinsiz çoktur çözemediysen bir ip ucu senin için saim yoktur
neden sevdim ki anlamadım hep doğruyu söyledim saklamadım sende seviyordun yalanmış neden değiştin anlamadım sen duyacaklarını duydun alacaklarını çoktan aldın zafer senin oldu ama yalnız kaldın hep tek kişilikse zaferlerin hep tek kal buda bedduam olsun seninde baharın solsun gözlerin hep dolsun bir daha istersem kalbini yüreğin cehhennemim olsun
yandım yeterince alevlerdeyim anlatamam sana ne hallerdeyim göz nizam gerekir görmen için en yakınında yadellerdeyim
senin okuduğunu ben yaşarım yazılanlar hep senin başarın sen okuduğunu anlamasanda ben anladığımı yazarım daha beni öldüremedin ama daha derin kazılır mezarım
bak bir sayfaya daha başladım sana dair ne varsa hep taşladım omzuna değil başımı duvara yasladım kurumuştu gözlerim sayende yeniden yaşladım bak bıktırdın defol git artık bunca zaman seni düşünüp seni usladım yazık değilmi zamanımı çaldın sevincimi aldın artık gittim sen orda kaldın sen ışık sandın ama ben yandım inandığım tek gerçeğim kocaman bir yalandın farketmedim en kötü melek ben peri sandım sen şeytandın ben övünmüyorum yazdıklarımla sen övün ama çektiklerimle nede olsa sensin kendine özge aptalmış kendini akıllı sayan her bilge artık ismin yok AnToLoJiM de sevdan beynimdeki çıban piskolojimde ne zaman sıksam kanayacak öylece dursa bana batacak iyisimi al hançeri beynime çak bak bu dilden daha neler akacak gözlerim senden uzak ama arkandan bakacak döner sırtını gidersin hadi git şimdi söyle kim daha alçak hayat işte bu paslı kör bıçak
bak adına bir şiir daha yazdım nefretimi ne kadar kussam bir o kadar daha azdım binbir cümle vardı aklımda sana ağırmı geldi en sadesini yazdım kalbimde yaşananları dilime sardım sen zalim güneş ben eriyen kardım sıcaklığın değildi eriten o kadar soguktun ki ben kendi kendime yandım sen kendine özgesin ben seni ben sandım seviyorum ayrılmak yok dedin safmışım yalanlarına kandım
sevdim seni bu yüzden sancılandım hayatsın dedim en büyük anlamı yükledim hayat geride kaldın ben yol aldım şimdi seni yürüyorum adım adım tükeniyor yolun siliniyor adın aslında yokmuş ihtiyacım yeni anladım seni bu yaraya ilaç sandım
şimdi daha sağlam amaçlarım yerin yok artık boş kalsın yamaçlarım sensin galibi benim bitti savaşlarım yaralandığım yerden hayata tekrar başlarım kazandın özgeliğinle çare yok mecbur alkışlarım
dönüyor çarkı Dünya nın bak ağrıyor her yanım peşinden koştum bıkmadım ruhumda bile senin adın çok sevdim inanmadın ölüyorum ve akıyor kanım kelimelerin acısı dilden döküldüğü zaman yüreğimi sancıtır geçmişte yaşanılan kahramanısın hikayemin sana hesap sormaz anlatılan
dönersem ALLAH canımı alsın gidiyorum bavullarım sende kalsın bir kaç anı bıraktım sana bakar bakar ağlarsın tutuşup alev olsan kendi payına yanarsın benim acım vız gelir sen ğene kendine kanarsın artık nasıl yaşarsan yaşa ömrün acılarımla donansın bıraktım herşeyi gidiyorum değer verdiğim tek kalansın
ben kerem sem nerdesin aslım yaşananlar gerçek sen yalansın bu Dünya çöplük misali içinde en kötü kokuyla yanansın ben vaz geçtim herşeyden seninde yolların tıkansın ben bu acıyla ölürsem cesedim göz yaşınla yıkansın biliyorum sen kendine özgesin aşkın için ölsem bile sen karanfiller takarsın ben kapılarımı kitledim aşka sen daha çok kapılar açarsın böyle devam edersen Özge bu kafayla daha çok yaşarsın çoğu şeyi kalbime gizledim dile döksem aklıma şaşarsın yitirdim mutluluğu gidiyorum peşimden gelme boşa koşarsın
elveda artık duy son sözümü okumak istemezssen yum kör gözünü al içimden sil tüm izini hep ben konuştum dinliyorum şimdi geç oldu ama ne söylersen boş ben gidiyorum sen istediğine koş
2005 te tanıştık şimdi 2007 hiç bişey olamadık iki yıl tükendi elveda demeye en doğru an artık boşa geçmesin zaman
ne yaptımki böyle soldurdun sen ciğerimi acıyla doldurdun nefes almaya vardı umudum acı çekmiyim diyemi öldürdün sana showmen demiyorum ama bak herkesi bize güldürdün
iyi başlayıp güzel bitemezmiydi aşkımız bize yetemezmiydi kırılıp ağlamaya müsait yüzümüz sence birgün gülemezmiydi o boşa çok konuşan dilin birgün olsun kal diyemezmiydi sana yalvardığımı sanma ne yani SAİM gidemezmiydi
Sagopa Kajmer-] Evliyâyi-Rap-] Allahi Anlatir her bir dizesinde...
Yeni Albümü Beyâbân cok güzel, herkese Tavsiye ederim...
Kaf-Kef-]Kaf daginin Kefeni...
Sago'nun bir kac güzel sözü:
Hosuma gitmedi Hayata kattiklari bu sert aroma, düzelmek icin basvurdugum her tedavinin sonu koma! !
'Beyâban, Bârân'in yasi gözümün, özü bednâm salmis, hüzünümün yüzü gülsün, Ahvâlim suskun, dokunan bana mendil tutsun...! ! ! '
Basta tertemiz sudur yaradilis,gün geçtikçe karmakarisir durgun sular,ani bulanır; ilk baslarda suya bakarsan,ayı ve güneşi saf görürsün; sonra güneş gider,ay kalır üzülürsün!
Düşmanın buzunda donmaktansa dostun güneşi yaksın içimi…
Rabbime hamd-ü senalar olsun,yazdırıyor ilham kalemi Elhamdülillah,yolundayım ne eyleyim alemi?
Çin ipeği Giysen Dahi senin değerin eşşek kılı gelecek hayranlarındansan aç önüne bir kahve falı...
Son pişmanlık sabaha varmaz bir karanlık...Nefsinin dişleri kalmamış seni dişlemekten, YAZIK! .
Iblis her gözün göremediği hain kelle, o kelleler kopmadan doğar olacaktır hile...
Hayat eli sopalı bir öğretmen, siyah sac ak defterle geldin, ak sac siyah defterle gidiyosun...
sürekli kendini tekrar eden kişi
yaklaş bana yanmazsın yansanda o senn içinde yangın şuan aklına düştüm aklın yolu birdir dedim yürüdümm..mewzum nedir anlarsın arzum sana yalwrsın şuan kndimi gördüm küçüldükçe küçüldüm eywahh ;) ;) ;) ...RAP'ten RABBEeee.. seni çok sewioumm sagoo ;) :)
sagoyu peygamber olarak gören hayranları yüzünden bi şeyh'lik durumu ortaya çıktı........hiç hoşlaşmadım.....
ama istisnalar kaideyi bozmaz beni eğlendirmeye hâla devam ediyor....
'SALLANIRSA DA YIKILMAZ TAHTIM, TABULARIMI KENDİM YAZDIM...'
ceza: ben RAP in ogluuum....
SAGOPA: BENİM ÖYLE Bİ OGLUM YOOK :)))
TEK DAİMİ RAPSTAR SAGOPA KAJMER
mahlası kaf kef
sago bence harika bir yorumcu repçi.. tüm parçalarında anlam var. Dinlemekten büyük zevk alıyorum...
eskiden daha çok dinlerdim,artk pek dinlemiorm ama severim kendisini
istisnalar kaideyi bozmazlar..
güzel şarkı :))
tek kelimeyle RAPten RABBE giden yolda bir insan
bazen lazım :)
TÜRKİYENİN BİR NUMARALI RAP SANATÇISI GERÇEKLERİ ANLATAN GÜZEL SÖZLERİN SAHİBİ.
adamım benim ya
mükemmel liriklerin sahibi
sagopa kajmer rapçimiz güzel insan
nöbetteykende dinamiti ateşleyen adam
YUNUS ÖZYAVUZ
Dinlerken Sago Yine Yapmıs Diyeceksin...! ;)))
1 Numara...!
kesinlikle kimseye özenmeden, çalıp çırpmadan efendi gibi kendi çabasıyla ortaya birşeyler çıkartmaya çalışan bir müzisyen. sahtiyan gibi onun da yazdığı sözlerden boş bir adam olmadığı, okuma kültürüne ve hayal etme yeteneğine sahip olduğu anlaşılır. çok da melodik küfür eder kanımca.
:)
Denedim olmadı, çabalarımın sonu nihayete varamadı ben hüsrana komşuyum, yolları gözler meczubum uykum kaçtı, iflasın eşiğine battı, bu suçsuz gözlerime hesabım ağırdır, vardır şerrim de velâkin kalanım hayırdır.
Koş saraylarima bulabilirsen beni
Konuş ve dertleş eskisi gibi
Bul seni getir bana hediyem ol
Aklımın odaları senle doldu taştı
Ben bilirdim düşündüğümü yapmayı
Seni dışarı çıkarıp evinden, dar sokakta boğmayı
Bir gece ansızın ya da açık denize atmayı
Ben bilirim ardından da kendi kafama sıkmayı
(bunu yazarken 2 kez düşünmeden yazabiliyorum)
Türkiyenin en iiy sözlerini yazan adam
bikaç küçük örnek:
Aynalarda Bugulu Yüzümü Göremez Oldum, Ve Iyimserlik Mateminde Sari Gül Tuttum. Hayallerim Yok Oldu Koydugum, Yerde Yoktu Hiçbiri, Tek Yabanci Bendim Evde, Ve Bir Yalanci Mumdu,Dogan Günes. Solan Gülümdü, Talan Sonuydu, Kalan Resimdi Bir Vesikalik Gülen Çocuktum Yüzüme Bakarak Agladim, Yüzlesirken Kendimle Hiçkiriklarimla Savasir Oldum Ertelendim Yarina. Reddedildim, Gideni Yolcu Etti Gözlerim Ve Gelene Meraba Dedi Bu Kimsesiz Dilim, Ortalarda Gezinen Oldu, Dilenci Ellerim, Bu Son Demiydi Sonbaharin Son Yapraginda Son Gülümsemekki Nefesi Son Çekisti Içime Sonbahardi. Güz Agirdi Gün Üzeri Bir Tebessüm Etti Yüz, Sakli Kaldi Her Düsende Kirilan Onca Göçebe His, Biz Dünden Olma Yarina Varma Garibeyiz.
Kralin elleri nasir ve yelleri soguk günün ve belleri kirik dünün ve gözleri donuk çocuk ve selleri yikar evim, duvarlarim buruk içim ve pilleri bitik kalplerin yönleri kayip ara. Yillatilmis senelerin nöbetçileri degil miyiz? Gardiyan da bendim, hakimin de kendisi ve hapse teslim edilen huzurun girtlagini ben kestim, katil oldum sirretinden müebbetim hürriyete! ...Bu kül tablasi kaçinci kez yatti sigara altina? , söyle her nefeste kaç adim yanastim tahtima? Neferin nefesi manevi ve her maneviyatta cesareti sakladin ve cebine tiktin. Bikiktin, halden anlamazlar ordusuyla ayni yere tikiktin ah! ... Sancilarina karsi sen yikiktin, hep bakiktin akibetine dürbünle, sürgüne kakiktin, analiz her bedende ayri ruhtu,sen kayiptin! ... Evvelindir mahremin ve örtü örttüm üstüne ve Tanri, sanri çekti gözüne bir kalemde gelecek ekti. Körpe kalbim zorba düstü, torba doldu bin yalanla kin üsüstü, din bozuldu, hin doluydu tin hududu bin biçakla harp yasandi, sin gömüldü in içine, yarami tuzla sivadi her melek ve bin (sagopa) çile, gözümün içine igneler batirdi bu felek. Analiz ettim her günahta bir kelek, not aldim (red) not edildi, özrü diledim reddedildi, yasadim yanildim resmedildi, günahin payini buldum.
Yarını olmayan dünlere yazılmış her şiir ve şair olmuş her fikir ki kaleme düşmüş her sözü. Hep karanlık anlatıldı şarkılarda günyüzü. Yalpalayan ömürler aşikar hüzün görüntüsü. Yalnızlıkla sevişir oldun, karanlık hep zifir ve gökyüzünde güneşin doğum sancılarını bekledin. Doğmamış çocuktu doğacak, her ışık hazin sihir ki; hediye olacak her yarın manevi hazinedir, vasiyetimdir, cümlelerimin her kelimesi sahi asi, Sagopa yorgun tek tabanca 26 arifesi. Kimler önüne geçebilir zamanın akışının, cümlelerimin noktalarına kaç zamanda ulaşırım. Yaşarım iskeletler diyarında bir et parçasıyım. Varımı yoktan aldım. Daldım çoktan derin uykuma vardım, beklemekle geçti yıllarım ve kar beyazdı saçlarım, karamsar yazdı rhyme'larım ve tarumardı sabrım,harbi yaşadım benliğimle çok savaştım yazdım olmadı ve kaçtım, rap uzattı elini çekti kulağımı. 'yaz' dedi! Emir bir farzdır. Farzın adresinde sen ikamet halinde, bu Tanrı'dan bir arzdır. Öylesine güç oldu, böylesine bir gidişi resmetmek, kalemi makina yaptım, her çizikte kareler aldım, sundum önüne Yaradanın ve bekledim cevabını, hep cevapsız kaldı çağrım, bağırdım! ...
Asıl adı Yunus Özyavuz Olan Sagopa Kajmer,Kuheylan,Kafkef,Silahsız kuvvet,Rapin Evliyası mahlaslı Rap Sanatcısı
Mic Check Mahlasını Dj mahlasıdır Türkiyenin en eski ve en iyi Disk Jokeylerinden biridir.
ben suyun oldum bardak dolmadı -şarkılarının en güzel mısrası-
vardır içmeden de bir köşeye sızmışlığım
en kötü zamanlarımda arkadaşımdı yalnızlığım
dinlenesi ;)
Sen kendine özge bana uzak yaşadın
Düşledin düşlendin, gizledin gizlendin
Ya sabırlar çektin
Sabretmeyi öğrendin
koştun ulaşamadın
sana vardığımda çok değiştim
tanıyamadın
sen kendine özgesin bana çok uzak
sen kendine sevdalı bana yasak
sen kendine özgesin
içindeki dünyanın ışıklarıyla sarhoş
sen kendine özgesin
senden sonrası boş
kendinle yaşarsın
sana hayat hoş
benim acılarım bende kaynar
buhar olup bana yağar
sen hangi yöne yönelsem
içimde en büyük aşkla ilerlesem
hep ters yöne gidensin
ne zaman sana baksam
kendi aynanda sın
özlemlerim özgem benim
sen kendine özge kal
içinde taşıdıkların bende
gel gücün yeterse al
sen kendine özgesin
özgeliğin sende kalsın
bensiz işe yaramaz yalın
böyle vurdum duymaz
bilmem daha nasıl yaşarsın
o kadar yalnızsın ki
içimdeki sen bile sana küs
hadi daha fazlasını ver bu yüreğe
bunca acı az gelir sence
hadi daha çok acıt sancıt
hadi daha fazlasını tanıt
bu senmiydin
böyle çabuk terkeder miydin
sevmek var unutmak asla derdin
sen kendine özgesin
sen öldüren yaşatansın
kendi içinde sancıtansın
tek kelimeyle özgesin herşeye
herşey olan hiçbir şeye
kendine özge düşlerinle
yersiz zamansız hislerinle
daldın hayatıma en derine
bak boyunu aştı nehrim
kendine özge hislerinle
çıkamazssın ki su yüzüne
taşır sürükler sevdam
senide alır boğar
gülemezssin ki yer yüzünde
cesetsin her daim içimde
sorma nehrimin kaynağı nefretim
nefretin kaynağı sevgim
sen kendine özgesin
özgeliğinle gömüleceksin
aşk bahçelerimin sevgi tarlalarımın
tam ortasında kabrin
nefretim bir papatya
kokusu yaralarım
rengi kinim
sen kendine özgesin
hiç vazgeçmeyecek sin bilirim
canın cehhenneme
ruhun cennete
sevgin bana armağan
diyecek olsamda amannn! ! !
sen kendine özgesin
kendine hediye kendine armağan
bak piç ettin şiiri
sözler tükendi kalem usandı
seni yazmaktan anam ağladı
biliyorum farkındayım
ne anlattıysam kafan almadı
sana değil duvar anlatsam
şimdi iki kez anlardı
anlatacaklarımı az da olsa tınlardı
ne oldu kızdın birden
hiç eser kalmadı özgeliğinden
biraz çabuk oku
daha çok uzun hikayem
sana kısa hikayeler yazdım
anlamadın
al birde uzun olsun dedim
ama pardon
bak yine canını yaktım
şimdi sen hiç konuşmaz
vicdan azabı çekerim sanırsın
aslında beni
en iyi sen tanırsın
umrumda degil şehvetin servetin
seni zengin kılacak
sevgim değil nefretim
kendine özge duvarlarınla
bak kendini hapsettin sonunda
ben çoktan alıştım karanlığa
sen yaşa birbaşına korkakça
daha çok şeyler kusacaktım amma
tadında kalsın olmasın çorba
evet biraz iğrenç oldu ama
güzel şeylerde yazdım sana
onların hatrına
sığınırım affına
yok daha bitmedi ama
hemen oh çekip rahatlama
affına sığındım ama
sana muhatacım sanma
ah kıyamam bak yine üzüldün
rahat ol hemen kasma
ne olur ya surat asma
hep gülerdin ya
hadi gene çığlık atsana
kahkahaların la kanatsana
amacım ezmek değil seni
yok yakışıyor gülmek sana
çokta güzelsin hani
dinle tekrarlıyorum
sen kendine özgesin bana özlem
dilimden sökülüp gelir her kelimem
ne yazdım pekte önemsemem
ha gelelim konun ana temasına
sen anlamazssın gelmez aklına
demen gereken bu onun acizliği
tamam acizim ühü ühü
ama benim acizliğimse yazılan
senin ezikliğin olan
sensin kendine özge olan
kendi içinde bile yalnız kalan
ha bende pek masum sayılmam
üzdüm seni senelerce
üzüntünü gizledin sevinç gösterilerinle
incittim kırdım çok yordum
bana koşarken senden kaçtım
şimdi hakkım değil elbet
seni senden istemek
bu sefer gerçekten affet
hadi yüreğine zahemet
bak çıkıyorum hayatından
az kaldı biraz sabret
içimizdeki birkaç damla
yak hadi yine katlet
nefret etmene az kaldı
hadi az daha gayret
bak yazdıkça yazılıyorum sana
sevgin soguk duyğular korkak
sanmaki bayılıyorum buna
bir rüyaydın
dikkat et ayılıyorum ama
dünyam döndükçe zalim
sende bende döneceksin
kalbime dikilip
dilimde cözüleceksin
bir beden fazla geldin
tenimde küçüleceksin
al sözlerimi çerçevelet
felsefen olsun sana bu hasret
bak nabzım durdu tekliyor kalbim
sağlıkçısın ya anlarsın dedim
sen kırdın kalbimi
söylesene varmı tedavim
çare sende boşa koşturma
bırak kalsın tıp ve bilim
al kırıklarımı avcuna
ya yaşar ya ölürüm
bak kaybolmaktayım milim milim
yinede anlamadıysan yuh sana
yine başa döndük bak ama
sen kendine özgesin bana çok uzak
sen kendine sevdalı bana yasak
dilim döndükçe
anlatıyorum seni sana
açık kapı çık git artık
üşütüyor rüzgarın perdeleri kapatsana
gariptir felsefem anlayamazssın
soguktur hücrelerim uyuyamazssın
açık kapı çık git dedim
kaçsan kaçsan kurtulamazssın
yüzüm gözüm toz içinde
çok düşledim her biçimde
doğru sandığım yollardaydım
yine kayboldum aşk içinde
en uzunu oldu yazdığım dizelerin
bak seni anlatır söylemlerim
al çak beynine çivi gibi
batar ama acıtmaz sözlerim
hadi şimdi nakaratı söyleyelim
bak piç ettin şiiri
sözler tükendi kalem usandı
seni yazmaktan anam ağladı
düzenine uyduk dünyanın
uyuduk uyandık
sevdik sevildik
kırdık kırıldık
incinip incittik
hep sonu ararken başa döndük
dünya koca bir değirmen
döndükçe ezildik
neyi nereye vardırdım
konu içinde konuyu aradım
sen sesli oku
ben içten yazardım
sen dıştan bak
ben içten sarardım
sen kendine özge ve
iki yüzlü bilmece
sen değerini bilmedin
sevme zamanı sevmedin
şimdi sarardı başakları aşkın
ziyan oldu hasatım görmedin
senin mi kırıldı kalbin
kör bile sezer
sen sezmedin
Özgesin ama kendince
Zalimsin bak içimde
Gel kır kalbimi yine
Ellerin ateş ömrüme
Seninde kırılır çemberin
İnan kendine bile kalmaz değerin
Ne yana baksa beni görür gözlerin
elveda demeye varmıyor dillerim
sessizce çıkıp gittim uyurken sen
zannetme döner gelirim istersen
zaten hep geceydi ömrümüz
uyurken sen ben çaresiz
ben uyurken sen çaresiz
güneş doğmasın derken
şafak söktü çaresiz
çok sıkıldım bak çok uzadı
bozuldu aşkın tadı kalmadı
her yolu denedim olmadı
yürüdüm ama sana varmadı
yoruldum hayat derman kalmadı
bir çıraydı aşkın tutuştup yanmadı
herşeyi göze aldım koştum sana yol bitti
varıp uzattım elimi ama tutan olmadı
döndüm geriye nasıl giderim diye
nereye gidiyorsun diyen olmadı
yalvardım ölüyorum bak diye
tabutumu hazırladın elinle
sende hiç saim kalmadı
bir duraktı ömrüm
duran duraklayan
bir anlık konaklayan
anılarım çok yorğun
son aracısın sen durağın
bir daha uğramasın yolun
bak bozuldu kafiyem kalmadı imgem
ister oku ister yırt at
adına şiir denir mi bilmem
birinci değil yirmibirinci sayfam
kaptanıyım geminin ama yok ki tayfam
sen yelkenisin rüzğarı sevdam
sür sürükle farketmez koy ya da liman
nereye varırsan var
ben arkanda kalacam
sen batsan bile
ben boğulacam
sen kendine özge yaşayacan
ben nefreti taşıyacam
yine doldurdun sayfalarımı
soldurdun yine yapraklarımı
çektin kılıcı böldün ikiye
hep yarım yaşadım aşklarımı
gözlerim sana bakarken donup kaldı
sevgimi nefret mi hadi çöz bakışlarımı
yine saçma sapan düşledim
umut ettim hep seni istedim
bir ara avucumdaydın ama
bak yine elimi silkeledim
şimdi en kestirmeler en uzun
ne tarifi var nede sonu yolun
ben koştukça sen yoruldun
bilmem hatayı nerde yaptım
sen sevgi istedin ben sana taptım
şimdi ruhum hasta aşkına
ben bu acıyı senden kaptım
bak yine olan oldu
baharda yapraklarım soldu
san kavuşmak güzeldi ama
gülmseyemedim gözlerim doldu
sözlerim senin için dizilecek
ne yaşadık herkes bilecek
yazılanların yarısı değil hepsi gerçek
sen ne yöne istersen o yöne al çek
bir zamanlar tutsaktın bana
şimdi sahibim oldun sanma
bırakıp giderim hiç düşünmem
seni sevdiğime aldanma
Özgesin ama kendine
Herşey döner dengine
Ben giderim sen kal
Lanet olsun sevgine
Hadi gücün yeterse durdur
Bir daha yüreğimi soldur
Benim aşkım içimde yaşar
Bedenim aşkıma sur dur
bak bu yazılanlar sondur
anlamayacak beyinsiz çoktur
çözemediysen bir ip ucu
senin için saim yoktur
neden sevdim ki anlamadım
hep doğruyu söyledim saklamadım
sende seviyordun yalanmış
neden değiştin anlamadım
sen duyacaklarını duydun
alacaklarını çoktan aldın
zafer senin oldu ama yalnız kaldın
hep tek kişilikse zaferlerin
hep tek kal buda bedduam olsun
seninde baharın solsun
gözlerin hep dolsun
bir daha istersem kalbini
yüreğin cehhennemim olsun
yandım yeterince alevlerdeyim
anlatamam sana ne hallerdeyim
göz nizam gerekir görmen için
en yakınında yadellerdeyim
senin okuduğunu ben yaşarım
yazılanlar hep senin başarın
sen okuduğunu anlamasanda
ben anladığımı yazarım
daha beni öldüremedin ama
daha derin kazılır mezarım
bak bir sayfaya daha başladım
sana dair ne varsa hep taşladım
omzuna değil başımı duvara yasladım
kurumuştu gözlerim
sayende yeniden yaşladım
bak bıktırdın defol git artık
bunca zaman seni düşünüp seni usladım
yazık değilmi zamanımı çaldın
sevincimi aldın
artık gittim sen orda kaldın
sen ışık sandın ama
ben yandım
inandığım tek gerçeğim
kocaman bir yalandın
farketmedim en kötü melek
ben peri sandım
sen şeytandın
ben övünmüyorum yazdıklarımla
sen övün ama çektiklerimle
nede olsa sensin kendine özge
aptalmış kendini akıllı sayan her bilge
artık ismin yok AnToLoJiM de
sevdan beynimdeki çıban piskolojimde
ne zaman sıksam kanayacak
öylece dursa bana batacak
iyisimi al hançeri beynime çak
bak bu dilden daha neler akacak
gözlerim senden uzak ama
arkandan bakacak
döner sırtını gidersin hadi git
şimdi söyle kim daha alçak
hayat işte bu paslı kör bıçak
bak adına bir şiir daha yazdım
nefretimi ne kadar kussam
bir o kadar daha azdım
binbir cümle vardı aklımda
sana ağırmı geldi
en sadesini yazdım
kalbimde yaşananları dilime sardım
sen zalim güneş ben eriyen kardım
sıcaklığın değildi eriten
o kadar soguktun ki
ben kendi kendime yandım
sen kendine özgesin
ben seni ben sandım
seviyorum ayrılmak yok dedin
safmışım yalanlarına kandım
sevdim seni bu yüzden sancılandım
hayatsın dedim en büyük anlamı yükledim
hayat geride kaldın
ben yol aldım
şimdi seni yürüyorum adım adım
tükeniyor yolun siliniyor adın
aslında yokmuş ihtiyacım yeni anladım
seni bu yaraya ilaç sandım
şimdi daha sağlam amaçlarım
yerin yok artık boş kalsın yamaçlarım
sensin galibi benim bitti savaşlarım
yaralandığım yerden hayata tekrar başlarım
kazandın özgeliğinle
çare yok mecbur alkışlarım
dönüyor çarkı Dünya nın
bak ağrıyor her yanım
peşinden koştum bıkmadım
ruhumda bile senin adın
çok sevdim inanmadın
ölüyorum ve akıyor kanım
kelimelerin acısı dilden döküldüğü zaman
yüreğimi sancıtır geçmişte yaşanılan
kahramanısın hikayemin
sana hesap sormaz anlatılan
dönersem ALLAH canımı alsın
gidiyorum bavullarım sende kalsın
bir kaç anı bıraktım sana
bakar bakar ağlarsın
tutuşup alev olsan kendi payına yanarsın
benim acım vız gelir
sen ğene kendine kanarsın
artık nasıl yaşarsan yaşa
ömrün acılarımla donansın
bıraktım herşeyi gidiyorum
değer verdiğim tek kalansın
ben kerem sem nerdesin aslım
yaşananlar gerçek sen yalansın
bu Dünya çöplük misali
içinde en kötü kokuyla yanansın
ben vaz geçtim herşeyden
seninde yolların tıkansın
ben bu acıyla ölürsem
cesedim göz yaşınla yıkansın
biliyorum sen kendine özgesin
aşkın için ölsem bile
sen karanfiller takarsın
ben kapılarımı kitledim aşka
sen daha çok kapılar açarsın
böyle devam edersen Özge
bu kafayla daha çok yaşarsın
çoğu şeyi kalbime gizledim
dile döksem aklıma şaşarsın
yitirdim mutluluğu gidiyorum
peşimden gelme boşa koşarsın
elveda artık duy son sözümü
okumak istemezssen yum kör gözünü
al içimden sil tüm izini
hep ben konuştum dinliyorum şimdi
geç oldu ama ne söylersen boş
ben gidiyorum sen istediğine koş
2005 te tanıştık şimdi 2007
hiç bişey olamadık iki yıl tükendi
elveda demeye en doğru an
artık boşa geçmesin zaman
ne yaptımki böyle soldurdun
sen ciğerimi acıyla doldurdun
nefes almaya vardı umudum
acı çekmiyim diyemi öldürdün
sana showmen demiyorum ama
bak herkesi bize güldürdün
iyi başlayıp güzel bitemezmiydi
aşkımız bize yetemezmiydi
kırılıp ağlamaya müsait yüzümüz
sence birgün gülemezmiydi
o boşa çok konuşan dilin
birgün olsun kal diyemezmiydi
sana yalvardığımı sanma
ne yani SAİM gidemezmiydi
20.08.07
Saim ERGÜL
[email protected]
ben RAPtim
çok mantık teptim
HİÇ değil HEPtim
KOYU KARAMSAR renktim
velhasıl çiftesinde PEKtim
binlercesinekarşı YEKtim! ! !
Sagopa: Misirda bulunan gizemli bir piramid..
Kajmer: Bu gizemli piramidi arastirmak icine giren ve duvarlarina Kajmer yazan bi bilim adamı.. sanırım cıkamamıs icinden..
Sagopa Kajmer: Bence Türkce Rap bi yana.. Dunyanin en iyi Rapperi.
Bi kalem bu kadarmı yakısır kagida, kelimeler ard arda düserken bu kadar mı güzel olur cümle :)
SAGO KeyKeyKeyKey!
ahh saqooo ahh koLoo
Böyle isim kulağa güzel gelio. Süper adam yani kısaca mükemmel.Ama şarkılarında kötü adamları gösteriyor.
haaaahhhh bende tam oni soriyidim gurban o nidir üyle sagopa kajmer midir katmer midir biledimkiiiiiii.