Chopin 2. Piyano Konçertosu'nu ilkinden daha önce, 1829'da tamamlamıştır... O yılın Ağustos ayında Viyana'da iki başarılı konser verip Prag, Teplitz, Dresden yoluyla 12 Eylül'de Polonya'ya döndükten sonra sırdaşı Titus'a gönderdiği mektupta şöyle der: 'İdealimdeki varlığı bulmuş olmam belki de benim için şanssızlık... Altı aydır tek bir söz söylemeden ona hizmet ettim... Konçertonun Adagio'sunu onun anısına ithaf ettim ve bu sabah, sana gönderdiğim küçük valsin esinini bana o verdi... 'X' işaretli yere dikkat et... Bunun ne demek olduğunu sadece sen anlayabilirsin...' Chopin âşıktı: 21 Nisan 1829'da konservatuarda şan öğretmeni Soliva'nın düzenlediği bir koro konserinde ilk kez gördüğü genç ve zarif şarkıcı Constantia Gladkowska (1810 - 1889) ile karşılaşınca kaderini bulduğuna inanmıştı ve tüm hislerini bu konçertosundaki ikinci bölüm Larghetto'da ortaya koyacaktı... Hattâ bu arada Prenses Radziwill'in davetlisi olarak gittiği Antonin'deki çiftlikte onun iki güzel kızı Chopin'e Constantia'yı bir an bile unutturamamıştı...
Chopin o sonbaharda hiç konser vermedi... Yalnızca babasının isim günü nedeniyle 6 Aralık'ta evde, sonra da 19 Aralık'ta özel bir davette çaldı... Kendini konçertosuna vermiş, özellikle orkestra partileriyle uğraşıyordu... 1830 Şubat'ının ilk haftasında tam kadrolu orkestra ile ilk provasını yaptı... 3 Mart günü de Chopin'lerin evinin resim odasında Kurpinski yönetimindeki küçük orkestra eşliğinde konçertosunu ve Polonya ezgileri üzerine Fantezi'sini (Op.13) başarıyla çaldı; artık büyük konsere hazırdı...
17 Mart 1830 günü Varşova Ulusal Tiyatrosu'ndaki konseri Polonyalı şef, besteci, kemancı, konservatuar profesörü Karol Kasimir Kurpinski (1785 - 1857) yönetti... O zamanın geleneğine göre büyük eserler bölüm bölüm çalınıyor, halkı sıkmamak için araya başka müzikler yerleştiriliyordu... Konser Joseph Elsner'in bir uvertürü ile başladı... Sonra Chopin konçertonun birinci bölümünü çaldı... Bunu korno için divertimento izledi... İlk yarının sonunda konçertonun ikinci ve üçüncü bölümleri seslendirildi... Konserin ikinci yarısında Chopin Polonya ezgileri üzerine Fantezi'sini çaldı... Büyük başarı üzerine konser 22 Mart'ta tekrarlanıyor; Chopin yüreğinde Constantia'ya adadığı eseri, Paris'e gittikten sonra onun 31 Ocak 1832'de bir tüccarla evlenerek sahne kariyerini bırakması üzerine Fransa'da kendisine çok destek olan Polonyalı Kontes Delphine Potocka'ya ithaf ediyordu... Paris yolculuğunda konçertonun orkestra partisyonu da kaybolacak, basılması 1836'ya kadar gecikecekti... Constantia da 20 Aralık 1889'daki ölümünden birkaç gün önce Chopin'in tüm mektuplarını ve anılarını yakacaktı...
...
2. Bölüm 4/4'lük ölçüde, La bemol Majör tonda, ağır ve genişçe (Larghetto) tempoda kısa bir orkestra girişiyle başlar... Piyanonun şiirsel katılımı hemen bir noktürn izlenimi verir... Chopin sırdaşı Titus'a (bkz: Titus Welliver) Adagio olarak tanımladığı bu Larghetto'da tüm duygularını, Constantia'ya olan aşkını dile getirdiğini yazmıştır... (Ama Constantia adı sonra Paris'te Maria Wodzinska, sonunda da George Sand adlarına dönüşecektir) . Bu bölümdeki hülyalı aşk ezgisi şiirsel süslemelerle bezenir... Piyanonun tüm parlaklığı, tüy gibi hafif trilleri, güzel figürleri, inci taneleri gibi dizilen pasajları ve kendine özgü rubato'su yalnızca bu tını çekiciliğini amaçlamış gibidir... Larghetto ABA olarak üç bölmeli sunulur; kontrast içeren orta bölmede ise, yaylı çalgıların tutkulu tremolosu ile oluşturulan çekici bir intermezzo'da piyanonun dramatik oktavlı resitatifi hayranlık yaratır... (Romantik piyano edebiyatının en gözde örneklerinden olan bu tarzı Liszt 20 yıl sonra Mi bemol Majör Piyano Konçertosu'nun Adagio'sunda kullanacaktır) . Bölüm orkestranın çok hafif eşliğinde piyanonun sanki aşkı damıtırmış gibi damla damla tınılarıyla sona erer...
1966'da Şostakoviç'in kalbi teklemeye başlamış, kemikleri zayıflamış ve 1967'de ayağı kırılmıştı... Dışarı ancak üçüncü eşi İrina'nın yardımıyla çıkabiliyor, paltosunu kendi başına giyemiyor, piyano çalmak ona büyük ıstırap veriyordu... Sağ elini iyi kullanamıyor, notaları sol elle yazmaya çalışıyordu... Arkadaşı Soljenitsin'in bildirilerine imza atmayı reddettiği için oportünist olarak tanımlanıyordu... Bestecinin anılarını Amerika'ya kaçırarak yayımlayan arkadaşı Volkov'a göre '...bu son dönem müziği ölüm karşısında duyulan korkuyu, uyuşukluğu, en sonda gelecekteki insanlığın hafızasına sığınmayı, güçsüz ve yürek parçalayıcı öfke patlamalarını duyurmaktadır... Ama en çok da, pişmanlık duyduğunun, affedilmek istediğinin sanılacağından korkar gibidir...' Müzik yazarı Peter G. Davis bunu şöyle tanımlar: 'Şostakoviç ölümü elleriyle kavramış ve açıklanamayan bir boşlukta kaybolmuş gibi görünüyor...'
Perry Como - Catch a Falling Star... (1958)
...
Ernest Bloch (1880 - 15.7.1959) 'Schelomo'
Felix Bloch (1905 - 1983)
Robert Bloch (1917 - 1994) 'The Psychopath' (1966)
Ernst Bloch (1885 - 1977)
...
'Duel Personality' (1966)
Chuck Jones
Maurice Noble
'Caccia alla volpe' (1966)
Vittorio De Sica
'Jalsaghar' (1958)
Satyajit Ray
'Kakushi-toride no san-akunin' (1958)
Akira Kurosawa
'The Dolly Sisters' (1945)
Irving Cummings
Lawrence Durrell - The Alexandria Quartet...
'Il buono, il brutto, il cattivo' (1966)
Sergio Leone
...
Chopin 2. Piyano Konçertosu'nu ilkinden daha önce, 1829'da tamamlamıştır... O yılın Ağustos ayında Viyana'da iki başarılı konser verip Prag, Teplitz, Dresden yoluyla 12 Eylül'de Polonya'ya döndükten sonra sırdaşı Titus'a gönderdiği mektupta şöyle der: 'İdealimdeki varlığı bulmuş olmam belki de benim için şanssızlık... Altı aydır tek bir söz söylemeden ona hizmet ettim... Konçertonun Adagio'sunu onun anısına ithaf ettim ve bu sabah, sana gönderdiğim küçük valsin esinini bana o verdi... 'X' işaretli yere dikkat et... Bunun ne demek olduğunu sadece sen anlayabilirsin...' Chopin âşıktı: 21 Nisan 1829'da konservatuarda şan öğretmeni Soliva'nın düzenlediği bir koro konserinde ilk kez gördüğü genç ve zarif şarkıcı Constantia Gladkowska (1810 - 1889) ile karşılaşınca kaderini bulduğuna inanmıştı ve tüm hislerini bu konçertosundaki ikinci bölüm Larghetto'da ortaya koyacaktı... Hattâ bu arada Prenses Radziwill'in davetlisi olarak gittiği Antonin'deki çiftlikte onun iki güzel kızı Chopin'e Constantia'yı bir an bile unutturamamıştı...
Chopin o sonbaharda hiç konser vermedi... Yalnızca babasının isim günü nedeniyle 6 Aralık'ta evde, sonra da 19 Aralık'ta özel bir davette çaldı... Kendini konçertosuna vermiş, özellikle orkestra partileriyle uğraşıyordu... 1830 Şubat'ının ilk haftasında tam kadrolu orkestra ile ilk provasını yaptı... 3 Mart günü de Chopin'lerin evinin resim odasında Kurpinski yönetimindeki küçük orkestra eşliğinde konçertosunu ve Polonya ezgileri üzerine Fantezi'sini (Op.13) başarıyla çaldı; artık büyük konsere hazırdı...
17 Mart 1830 günü Varşova Ulusal Tiyatrosu'ndaki konseri Polonyalı şef, besteci, kemancı, konservatuar profesörü Karol Kasimir Kurpinski (1785 - 1857) yönetti... O zamanın geleneğine göre büyük eserler bölüm bölüm çalınıyor, halkı sıkmamak için araya başka müzikler yerleştiriliyordu... Konser Joseph Elsner'in bir uvertürü ile başladı... Sonra Chopin konçertonun birinci bölümünü çaldı... Bunu korno için divertimento izledi... İlk yarının sonunda konçertonun ikinci ve üçüncü bölümleri seslendirildi... Konserin ikinci yarısında Chopin Polonya ezgileri üzerine Fantezi'sini çaldı... Büyük başarı üzerine konser 22 Mart'ta tekrarlanıyor; Chopin yüreğinde Constantia'ya adadığı eseri, Paris'e gittikten sonra onun 31 Ocak 1832'de bir tüccarla evlenerek sahne kariyerini bırakması üzerine Fransa'da kendisine çok destek olan Polonyalı Kontes Delphine Potocka'ya ithaf ediyordu... Paris yolculuğunda konçertonun orkestra partisyonu da kaybolacak, basılması 1836'ya kadar gecikecekti... Constantia da 20 Aralık 1889'daki ölümünden birkaç gün önce Chopin'in tüm mektuplarını ve anılarını yakacaktı...
...
2. Bölüm 4/4'lük ölçüde, La bemol Majör tonda, ağır ve genişçe (Larghetto) tempoda kısa bir orkestra girişiyle başlar... Piyanonun şiirsel katılımı hemen bir noktürn izlenimi verir... Chopin sırdaşı Titus'a (bkz: Titus Welliver) Adagio olarak tanımladığı bu Larghetto'da tüm duygularını, Constantia'ya olan aşkını dile getirdiğini yazmıştır... (Ama Constantia adı sonra Paris'te Maria Wodzinska, sonunda da George Sand adlarına dönüşecektir) . Bu bölümdeki hülyalı aşk ezgisi şiirsel süslemelerle bezenir... Piyanonun tüm parlaklığı, tüy gibi hafif trilleri, güzel figürleri, inci taneleri gibi dizilen pasajları ve kendine özgü rubato'su yalnızca bu tını çekiciliğini amaçlamış gibidir... Larghetto ABA olarak üç bölmeli sunulur; kontrast içeren orta bölmede ise, yaylı çalgıların tutkulu tremolosu ile oluşturulan çekici bir intermezzo'da piyanonun dramatik oktavlı resitatifi hayranlık yaratır... (Romantik piyano edebiyatının en gözde örneklerinden olan bu tarzı Liszt 20 yıl sonra Mi bemol Majör Piyano Konçertosu'nun Adagio'sunda kullanacaktır) . Bölüm orkestranın çok hafif eşliğinde piyanonun sanki aşkı damıtırmış gibi damla damla tınılarıyla sona erer...
...
'Six Figures Getting Sick' (1966)
David Lynch
...
Chopin - 'Fantaisie-Impromptu' Op.66
Henri Poincaré (29.4.1854 - 1912)
Chopin - 'Grand duo' concertant for piano and violoncello on themes from 'Robert le Diable' by Meyerbeer...
Robert James Sawyer (29.4.1960 -
...
'Au hasard Balthazar' (1966)
Robert Bresson
'Madame X' (1966)
David Lowell Rich
...
1966'da Şostakoviç'in kalbi teklemeye başlamış, kemikleri zayıflamış ve 1967'de ayağı kırılmıştı... Dışarı ancak üçüncü eşi İrina'nın yardımıyla çıkabiliyor, paltosunu kendi başına giyemiyor, piyano çalmak ona büyük ıstırap veriyordu... Sağ elini iyi kullanamıyor, notaları sol elle yazmaya çalışıyordu... Arkadaşı Soljenitsin'in bildirilerine imza atmayı reddettiği için oportünist olarak tanımlanıyordu... Bestecinin anılarını Amerika'ya kaçırarak yayımlayan arkadaşı Volkov'a göre '...bu son dönem müziği ölüm karşısında duyulan korkuyu, uyuşukluğu, en sonda gelecekteki insanlığın hafızasına sığınmayı, güçsüz ve yürek parçalayıcı öfke patlamalarını duyurmaktadır... Ama en çok da, pişmanlık duyduğunun, affedilmek istediğinin sanılacağından korkar gibidir...' Müzik yazarı Peter G. Davis bunu şöyle tanımlar: 'Şostakoviç ölümü elleriyle kavramış ve açıklanamayan bir boşlukta kaybolmuş gibi görünüyor...'
...
'Siyahlı Kadın' (1966)
Süreyya Duru
'A Man for All Seasons' (1966)
Fred Zinnemann
'Andrey Rublyov' (1966)
Andrei Tarkovsky
'Batman' (1966)
Leslie H. Martinson
Grigori Perelman (1966 -
'This Property Is Condemned' (1966)
Sydney Pollack
Pablo Picasso - Nu monolithique... (1958)
11.9.1966 – C. E. Woolman, American Airlines founder (b. 1889)
- Truman Capote's 'Black and White Ball' (The Party of the Century) is held in New York City...
28.11.1966
- U.S. doctor Sam Sheppard is acquitted in his second trial for the murder of his pregnant wife in 1954...
16.11.1966
- Turkey and Greece intend to start negotiations about the situation in 'Cyprus'.
14.5.1966
'Persona' (1966)
Ingmar Bergman
- Continental Airlines commences operations...
15.7.1934
- First flight of the Boeing 367-80, prototype for both the Boeing 707 and C-135 series...
15.7.1954
- She was living a double life...
(Twin Peaks)
SAUL - (Bell, Joshua, Zazzo, René Jacobs & Concerto Köln)
'La Double vie de Véronique' (1991)
Krzysztof Kieslowski
irène jacob...