ASLI’nda yüreğimdeki yanma ile ‘’yaşamayı özlemektir’’ senli özlemlerim.. Yazdım ilk gün mektubumu :) Sayılı gün çabuk geçer tesellisine sığındım da , kelime dağarcığım dumura uğradı sanki.. Çünkü hiç bir kelime karşılığı olamıyor özlemlerimin
Hiç umulmadık anda aklına gelir sesini özlersin,gülüşünü özlersin,onun ile sohbet etmeyi özlersin.Ben birde eski neşemi kendimi özledim dön eski haline..
Sevmeyi özledim biliyor musunuz? Kayıtsız şartsız bir gülüşü. Olur olmaz yerde ağzıma bir öpücüğün konmasını. Bir doğruya sevinmekten çok bir saçmalığa gülümseyebilen hoşgörüyü. Nerde kaldın ayazını değil, hoş geldin iyiliğini. Hiçbir şeyle yatışmayan yürek telaşını.
'Eskiden oturduğun o mahalle var ya orayı özlersin. Çocukluğunu özlersin. Senden gidenleri özlersin. Ölen yakınlarını özlersin. ‘Artık işime yaramaz’ deyip de çöpe attığın, Ya da birisine verdiğin oyuncaklarını özlersin. Geride bıraktığın insanları özlersin. En kötüsü ne biliyor musun? Özlediklerinin hiçbirisi geri gelmez. 'S A D E C E. Ö Z L E R S İ N'
Birden özleyiveriyorsunuz… Çoktan unuttuğunuzu sandığınız ya da yalnızca bir kere karşılaştığınız ve özlemek için yeteri kadar tanımadığınız birini bir sabah çılgınca özleyerek uyanıyorsunuz.
özlemek ne güzel bir kelimedir aslında.. yalansız saf ve duru.. insanın özünden, yüreğinin ırmaklar kadar temiz, okyanuslar kadar derinliğinden gelir.... özlemek güzeldir yalanı asla olmaz sarılıp sıkıca sarmak istersin kollarında özlediğini...özlendiğini bilmek huzur getirir insana hasretlik kokar cümlelerde.ayrılmışlık vardır belki kısa süreli belki kavuşmasız ayrılık.. ama yinede güzeldir özlemek buram buram sevda kokar... sevgi kelimesi bile yabancı kalır özledim denildiğinde... özlemek özden gelir sevmekse bazen sadece dildenn....
Giden gitsin, kimseye gönül koymadan bir türbedar hüznüyle beklemek ne güzeldir...mesafeler aciz, vakit çaresizdir.. Uzaklık ne ki, mesafelerde neyin nesi ki.. İnce bir sızı gibi inerken damlalar, dudaklar aynı duayı fısıldar..
Sevmeyi özledim biliyor musunuz? Kayıtsız şartsız bir gülüşü. Olur olmaz yerde ağzıma bir öpücüğün konmasını. Bir doğruya sevinmekten çok bir saçmalığa gülümseyebilen hoşgörüyü. Nerde kaldın 'ayazını' değil, 'hoş geldin' iyiliğini. Hiçbir şeyle dolmayan yürek telaşını...
Ama Sende Özleyeceksinnn..! Gözlerimi...Gülüşümü...Sesimi...Sana Bakışlarımı... ' Ben Fazla Sıkıntıya Kıskançlığa Gelemiyorum ' Demiştin yaa... Surekli Sana Yazmamı...Seninle İlgilenmemi...Seni Sıkmamı... Seni Herşeyden Herkesden Çok Kıskanmamı... Seni Sevmemi...ÖZLEYECEKSİN...
ÖZLEMEK: bütün vücudun alev alev yanması, boğazın düğümlenmesi, bedenine sığımamak, etrafında bulunan tüm nesneleri parçalamak istemek ama sesszice bir köşede ağlamaktır
Özlemek, işaretidir sevdiğinin. Özlemek, gözüne bir kez daha bakabilmek için çaba sarfetmektir. Özlemek, saflıktır. Özlemek, cahilliktir. Çünkü özlemek yada özlememek elimizde değildir, irademizle karşı çıkamayız. İrademizi kontrol edemediğimiz içinde cahil bir hareket yapmış oluruz.
Buralarda mevsim hala kış sevdiceğim. Duldalıklar da ölü kuşlar Toprağın altından çıkamayan nergizler... Oralarda mevsim ne? / Güneş orda da doğuyor mu? Sen de özlüyor musun beni?
” “özlemek ne zor kelime” diyor şair. özlememek daha zor, diyorum acizane. hiçbir şey yaşamamış gibiyim. her şeyi bir fincan çay içerken hatırlarım belki. aslında ne şair haklı ne ben. va’dedilen ülkelerin verilmemesi zor. ama va’dedilen ülkelerin va’dedilen ülke olmadığını fark etmek, bu daha zor. yitirilmiş yaşamların arkasında yitip gidiyoruz işte. senle de sensiz de olmayan ey şehir! senin için ne kadar çok acı çektim. karşılığını istemezdim. bilsen, bununla yetinebilirdim.
Hep aynı güçle özledim, özlemeyi hep iyi bildim. Kavuşmakta ise hep acemiyim.
ASLI’nda yüreğimdeki yanma ile ‘’yaşamayı özlemektir’’ senli özlemlerim..
Yazdım ilk gün mektubumu :)
Sayılı gün çabuk geçer tesellisine sığındım da , kelime dağarcığım dumura uğradı sanki..
Çünkü hiç bir kelime karşılığı olamıyor özlemlerimin
Hiç umulmadık anda aklına gelir sesini özlersin,gülüşünü özlersin,onun ile sohbet etmeyi özlersin.Ben birde eski neşemi kendimi özledim dön eski haline..
İnsan bazen kendini de ÖZLER
eski neşesini,mutluluğunu,tebessümlerini,Çocuksu ruhunu...:(
Özlemek ne kadar da kolay yazılıyor hani burnunun
direği sızlar derler ya kokusu gelir bir an yanındadır
sanki
- Özledin mi dedi?
- Parmak uçlarım sarardı tütünden dedim
Anlamadı. Anlaşamadık.
Sevmeyi özledim biliyor musunuz?
Kayıtsız şartsız bir gülüşü.
Olur olmaz yerde ağzıma bir öpücüğün konmasını.
Bir doğruya sevinmekten çok bir saçmalığa gülümseyebilen hoşgörüyü.
Nerde kaldın ayazını değil, hoş geldin iyiliğini.
Hiçbir şeyle yatışmayan yürek telaşını.
Şükrü ERBAŞ
Özledim.
Söyleyeceklerim bu kadar, kısa ve derin.
Cemal Süreya
'Eskiden oturduğun o mahalle var ya orayı özlersin.
Çocukluğunu özlersin.
Senden gidenleri özlersin.
Ölen yakınlarını özlersin.
‘Artık işime yaramaz’ deyip de çöpe attığın,
Ya da birisine verdiğin oyuncaklarını özlersin.
Geride bıraktığın insanları özlersin.
En kötüsü ne biliyor musun?
Özlediklerinin hiçbirisi geri gelmez.
'S A D E C E. Ö Z L E R S İ N'
Birden özleyiveriyorsunuz…
Çoktan unuttuğunuzu sandığınız
ya da yalnızca bir kere karşılaştığınız
ve özlemek için yeteri kadar tanımadığınız birini
bir sabah çılgınca özleyerek uyanıyorsunuz.
Ahmet Altan-özlemek
Özleyeceksin
Kızıyordu,küsüyordu,çok soru soruyordu
Ama beni seviyordu diyeceksin
Nazım Hikmet Ran
özlemek ne güzel bir kelimedir aslında.. yalansız saf ve duru.. insanın özünden, yüreğinin ırmaklar kadar temiz, okyanuslar kadar derinliğinden gelir.... özlemek güzeldir yalanı asla olmaz sarılıp sıkıca sarmak istersin kollarında özlediğini...özlendiğini bilmek huzur getirir insana hasretlik kokar cümlelerde.ayrılmışlık vardır belki kısa süreli belki kavuşmasız ayrılık.. ama yinede güzeldir özlemek buram buram sevda kokar... sevgi kelimesi bile yabancı kalır özledim denildiğinde... özlemek özden gelir sevmekse bazen sadece dildenn....
Giden gitsin, kimseye gönül koymadan bir türbedar hüznüyle beklemek ne güzeldir...mesafeler aciz, vakit çaresizdir..
Uzaklık ne ki, mesafelerde neyin nesi ki.. İnce bir sızı gibi inerken damlalar, dudaklar aynı duayı fısıldar..
Özleyeceksin! Kızıyordu, kıskanıyordu,
Küsüyordu, çok soru soruyordu ama
Beni seviyordu diyeceksin! ,,,
Sevmeyi özledim biliyor musunuz?
Kayıtsız şartsız bir gülüşü.
Olur olmaz yerde ağzıma bir öpücüğün konmasını.
Bir doğruya sevinmekten çok bir saçmalığa gülümseyebilen hoşgörüyü.
Nerde kaldın 'ayazını' değil, 'hoş geldin' iyiliğini.
Hiçbir şeyle dolmayan yürek telaşını...
Evet..! Ben Seni Daha Çok Özleyeceğimm...
Ama Sende Özleyeceksinnn..!
Gözlerimi...Gülüşümü...Sesimi...Sana Bakışlarımı...
' Ben Fazla Sıkıntıya Kıskançlığa Gelemiyorum ' Demiştin yaa...
Surekli Sana Yazmamı...Seninle İlgilenmemi...Seni Sıkmamı...
Seni Herşeyden Herkesden Çok Kıskanmamı...
Seni Sevmemi...ÖZLEYECEKSİN...
Özleyeceksin, kızıyordu, kıskanıyordu, küsüyordu, çok soru soruyordu; ama beni seviyordu diyeceksin...
'Birini ne kadar özlediğini ancak 'seni çok özledim'
Bile diyemeyeceğini farkettiğin anda anlarsın! ... (P.Freud) '
Hiç bir dil,
Özlemi taşıyacak kadar güçlü değil.
İnsan bu yüzden özledikçe sessizleşir..
ÖZLEMEK: bütün vücudun alev alev yanması, boğazın düğümlenmesi, bedenine sığımamak, etrafında bulunan tüm nesneleri parçalamak istemek ama sesszice bir köşede ağlamaktır
özlemek nefes aldıgında rahatsız olmandır....
özlemek yanındayken onu görememektir....
ve özlemek her zaman kalbte olandır...
Özlemek, işaretidir sevdiğinin.
Özlemek, gözüne bir kez daha bakabilmek için çaba sarfetmektir.
Özlemek, saflıktır.
Özlemek, cahilliktir.
Çünkü özlemek yada özlememek elimizde değildir, irademizle karşı çıkamayız.
İrademizi kontrol edemediğimiz içinde cahil bir hareket yapmış oluruz.
özlemek sabretmektir.usanmadan şafağı gözlemektir.yılları,ayları haftaları.günleri saatleri dakikaları hatta saniyeleri kovalamaktır..
Bizi iyi anlayanların hepsi uzaklarda
Bizlerde hep onların yanındayız..Uzaklarda.
S.Saygınoğlu
Buralarda mevsim hala kış sevdiceğim.
Duldalıklar da ölü kuşlar
Toprağın altından çıkamayan nergizler...
Oralarda mevsim ne? / Güneş orda da doğuyor mu?
Sen de özlüyor musun beni?
Özleyeceksin paşam!
'O olsaydı çok severdi.' diyeceksin..
zamanı uc uca eklemek..
üst üste yığmak..
yan yana dizmek..
ama bitirememek..
Seni Özlemek Nasıl Bir Borçsa Artık, Özle Özle Bitmiyor.
Özlemek bir damla yaş ise
Özlemek heryerde seni hissetmek ise
Özlemek yüreğindeki burukluğu atmaksa
♥ BEN SENI ÇOK ÖZLEDIM ♥
” “özlemek ne zor kelime” diyor şair. özlememek daha zor, diyorum acizane. hiçbir şey yaşamamış gibiyim. her şeyi bir fincan çay içerken hatırlarım belki. aslında ne şair haklı ne ben. va’dedilen ülkelerin verilmemesi zor. ama va’dedilen ülkelerin va’dedilen ülke olmadığını fark etmek, bu daha zor. yitirilmiş yaşamların arkasında yitip gidiyoruz işte.
senle de sensiz de olmayan ey şehir!
senin için ne kadar çok acı çektim.
karşılığını istemezdim.
bilsen, bununla yetinebilirdim.
ama bilmedin.. “