ozan arif canım ozanım reisim söylüyenmiyenleri haykıran bedel ödemiş canımız.SİİRTte bile sesi sazı ve sözüyle bize davamızda moral destek veren abimiz.onu kimse susturamadı susmazda.o davanın efsanesi.siirtli alperenllerin moral kaynağı.iyiki varsın ozanımız abimiz.siirt bbp il bşkanı murat çakmakçı
ermenilere yapilan zulmü bertaraf etmek için atilan bu yalanlar tarihe kara bir leke olarak gececektir...arkadaslar tarih arastirmaciligi takim tutmaya benzemez,1 milyon ermeni katledildi...bütün dünya bunu biliyor...zulmü bizzat yasayanlar saniyesi saniyesine anlatiyor,fotograflari var,osmanli arsivlerinde belgeleri var,bunlarin hepsi yayinlandi....bütün bu belgelere bu insanlarin acilarina gözümüzü yumup milliyetci sarlatanlarin bol gazli sahte kahramanlik türkülerinemi inanalim...vicdanli olun biraz...
Bir ÜSTAD, Bir BİLGE, Bir DAVA adamı gönlümüzün sultanı, ayrılık gayrılık bilmez abimiz. allah davamıza hep beraber nice hizmetler etmeyi nasip eder inşallah
Türk İslam Ülküsüyle yanıp kavrulan Türkiye Sevdalısı milyonlarca yiğidin ozanı....vatan uğruna din uğruna memleket uğruna kısacası kutsal değerleri için yaşayan bu değerler için gerekirse ölebilecek bir Türk İslam sevdalısı Anadolu Yiğidi...........
Komünist veya sol eğilimli bir sanatçı olsaydı,dünyaca ünlü bir ozan olurdu (ki bence bir dünya ozanı) düşüncesindeyim.
Ayrıca edebi açıdan değerlendirildiğinde gelmiş geçmiş en büyük ozanlar arasında gösterilmesi gereken bir kişidir.Düşüncesinden dolayı sözde demokratikler tarafından mimlenmiş olup,aydınlığın vatanı satmak anlamına geldiği şu günlerde o ve onun gibi sanatçılara ne kadar çok ihtiyacımız olduğu ortadadır.
Diğer değerli ülkücü sanatçılar gibi Trt ekranlarına çıkartılmayan değerlerimizdendir kendisi...
Ayrıca muhteşem bir eserinide yazmadan geçemeyeceğim.
Meydan sizin...Onun bunun sözünü, Duyarsanız yazık olur vatana. Kuru lafla memleketin gözünü Boyarsanız yazık olur vatana.
Eğilin milletten yükselen sese Mavi boncuk dağıtmayın herkese Hoşgörü bezinden takım elbise Giyerseniz yazık olur vatana.
Bilinmeli Mataracı sürüsü Ötmemeli Yahya'ların borusu Aç beklerken memleketin yarısı Doyarsanız yazık olur vatana.
Düşman olup milli birlik çağrıma Koministler yara açtı böğrüme Siz de süngünüzü benim bağrıma Dayarsanız yazık olur vatana.
Beşik yapıp kollarımı dizimi Ben büyüttüm 'ordu' adlı kuzumu Ben büyüttüm diye benim gözümü Oyarsanız yazık olur vatana.
Dörtbin şehit verdik yurda hediye Düşünün bir defa acaba niye? Koministle beni aynı kefeye Koyarsanız yazık olur vatana.
Arif hazır size destan yazmaya Söz verdiniz ihaneti bozmaya Söz verdiniz kominizmi ezmeye Cayarsanız yazık olur vatana.
BİR DEVRİN DESTANI Oturdum, düşündüm, sebep ne neden? Kızıla değil de, ala kıydılar. Bazen Yunus, bazen Yavuz`ca giden, Yolcuya kıydılar, yola kıydılar. Allah için biri gerçeği görüp, Dökmedi zehrin tasını kırıp, Üstelik zehiri süngüyle sürüp, Ne tuhaf değil mi, bala kıydılar. İlâhi bir aşkla tütüp dururken, Ateşinde kızıl küfür erirken, Işığı yarına müjde verirken, Ocağa, ateşe, küle kıydılar. Baba evladına kıyar sanmazdım, Zaten kıyan el olsaydı tınmazdım, Önceden kıysalar yine yanmazdım, Zafere bir adım kala kıydılar. Bu söz yeni değil söylenmiş önce, Diken yaranırmış deveye anca, Deve çobanından bağban olunca, Dikeni bırakıp güle kıydılar. Ahte vefa var ya; umutmuş gardaş, O umut ki bizi uyutmuş gardaş, Baltalar sapını unutmuş gardaş, Ormana, ağaca, dala kıydılar. Çekilenler hayalimde yadımda, Anlatmakla bitmez iki adımda, Kırkdört`den seksen`e hesapladımda, Otuzaltıbuçuk yıla kıydılar. Bu gerçeği Arif olan söylüyor, Kıyanın kurduğu pilan söylüyor, Kim derse ki; gaflet, yalan söylüyor, Bunlar bize, bilee..bile kıydılar. İnanan ne zaman olmuş ki mağlup? Kıysalarda biziz yarin ki galip, Lâkin oynunu oynadı 'salip' Uşakları üç hilale kıydılar.
İŞ İŞTEN GEÇER İbret al gardaşım az kulak ver de, Ar`ım dersin amma, iş işten geçer, Kızıl âfat girer ise bu yurda, Zorum dersin amma, iş işten geçer. Tarlana tohumu mecbur ekersin, Ak alından emek teri dökersin, Hasatı el yapar boynun bükersin, Darım dersin amma, iş işten geçer. Varlığını göster gardaşım önce, Destek ol hemşerim ülkücü gence, Kızıl balyoz kuş beynine inince, Varım dersin amma, iş işten geçer. Üzülerek söylüyorum saz ile, Bu sözlerim kafanıza yazıla, Mavi, yeşil, beyaz döner kızıla, Sarım dersin amma, iş işten geçer. Dersin ki; benim de bir törem vardı, Davul zurnam ile kanım kaynardı, Erzurum`da dadaşlarım oynardı, Barım dersin amma, iş işten geçer. Arif`im sözümü yayın bucağa, İnciri dikerler senin ocağa, Her gece verirler başka kucağa, Karım dersin amma, iş işten geçer
BU HALE GELDİK Çok zevk aldık komşumuzun derdinden, Haz yapa haz yapa bu hale geldik. İkimiz bir üçüncünün ardından, Söz yapa söz yapa bu hale geldik. Adaletin ışığını söndürdük, Vurguncuyu avantaya kondurkuk, Uyuşturduk beyinleri dondurduk, Buz yapa buz yapa bu hale geldik. Seçim vakti çok sıvadık kolları, Boş geçirdik aradaki yılları, Kürsülerde eşşek gitmez yolları, Düz yapa düz yapa bu hale geldik. Hep gözümüz elin ekmek aşında, Böylelikle kaldık safın dışında, Kadın işte, erkek kumar başında, İz yapa iz yapa bu hale geldik. Gurbetçinin feryadını duymadık, Ürüşvetsiz vatanına koymadık, Gümrüklerde nesi kaldı soymadık, Kaz yapa kaz yapa bu hale geldik. Parçaladık yüce türkün ırkını, Ayrı dedik garbı ile şarkını, Üç rey için mezheplerin farkını, Koz yapa koz yapa bu hale geldik. Ne kanundan korktuk ne de fermandan, Kestik, yaktık, tarla yaptık ormandan, Çok savurduk den çıkmadı harmandan, Toz yapa toz yapa bu hale geldik. Kaş yaparken hep çıkardık gözleri, Heder oldu aşıkların sözleri, En basiti öz malımız sazları, Caz yapa caz yapa bu hale geldik. Çıkar için girdik binbir kılığa, Kaypaklıkta pes dedirtdik balığa, Kaplumbağa ile soluk soluğa, Hız yapa hız yapa bu hale geldik. İnatlıkta yarış yaptık keçiyle, Namussuzu kabul ettik suçuyla, Kel kız gibi ablamızın saçıyla, Poz yapa poz yapa bu hale geldik. Ozan Arif ne söylesin şu anda, Siz söyleyin şevk kalır mı insanda? Vatanını sevenleri zindanda, Köz yapa köz yapa bu hale geldik.
Bir dava uğrunda hayatını bağışlayan yüce bir insan... Allah sana uzun ömürler cersin.
Ozan ARİF; bir TÜRK milliyetçisi, Başbuğ ALPASLAN TÜRKEŞ'in evladım dediği insan. Sazını ve sözünü hep milliyetçi dava için kullanmış, bu uğurda çok sevdiği öğretmenlik mesleğini bile bırakmış (bıraktırılmış) tır. Fakat şu anda ki M.H.P yönetimi tarafından dışlanmaya çalışılmış fakat başarılamamıştır. En sonunda da kendi iç hesaplaşmasında şu dizeler dökülmüş gönlünden, sazından;
Yeter gönül, yeter senden çektiğim Avuca sığmadın, ele sığmadın Yıllar yılı gözlerimden döktüğüm Yağmura sığmadın, sele sığmadın ****************************************** Sen bitmedin amma, ben artık bittim Sazımla beraber peşinden gittim O'nuda emrine amade ettim Mızrapa sığmadın, tele sığmadın ******************************************* Hizmet ettim, hizmet sana herşeyle Sonunda kocalttın ARİF'i böyle Şiir mi yazmadım? destan mı söyle Kelama sığmadın, dile sığmadın
Ama ne yapılırsa yapılsın, Milliyetçi davadaki yeri ve önemi son 12 ekim kongresinde bir daha görülmüştür. Bu dava OZAN'sız, Ozan davasız olmaz, olmuyor. O bir gönül eri, 'TÜRK MİLLETİNİN KARASEVDALISI'
Bundan böyle doğan bebek, açan çiçekler, Turan adlı bir ülkede büyüyecekler, Müslümanım, Türküm diye övünecekler, Arif için bir murattı gördük ya Rabbi Şükür olsun bu günlere erdik ya Rabbi..
Kahraman yalnızca bileği olan insan değildir. Yani fiziki kuvveti olan kimse değildir. Aynı zamanda yüreği ile de dertlere derman filizlerini ekleyen kimsedir. Ozan Arif bir döneme damgasını vurmuş, gerek kişiliği, gerek şahsiyeti, gerekse tavırlarıyla nadir rastlanan inanç adamlarından, ülkü erlerinden, yiğit alperenlerden birisidir. ÇAĞIMIZIN DEDE KORKUT'udur. Bugün Azerbaycan'ın neredeyse her yerinde bilinen, Avrupa'ya sürgün edilişinden beri dillerden düşmeyen OZAN'dır. Adı Arif Şirin. Ülkücü. Türk Milliyetçisi. Adam gibi adam. Ne söylenirse söylensin mükemmel bir insan.. 'ZATEN HEP HİLALİN KADERİ BUDUR ARADA BİR ÖNÜNE BULUTLAR DURUR BIR RUZGAR ESTIMI HILAL KURTULUR.. ÖLMEZ BU HAREKET ÖLMEZ BU DAVA..! '
GEÇTİ BU ÖMRÜM
Yaşım otuz, kırk oldu aha,
Yorula, yorula geçti bu ömrüm.
Ölüp, ölüp yeni baştan bir daha
Dirile, dirile geçti bu ömrüm.
Gidemedim şu feleğin suyuna,
Felek beni hep getirdi oyuna,
Kiriş yaptı çilesinin yayına,
Gerile gerile geçti bu ömrüm.
Hiç bakmadım zalimlerin çapına
Kafa tuttum, karşı koydu topuna,
Yanlız hakikatın, Hakk'ın ipine,
Sarıla sarıla geçti bu ömrüm.
Velakin hor gördü hayat beni hor,
Zor imiş hayatta eğilmemek zor!
Eğilmedim amma sen gel bana sor,
Kırıla, kırıla geçti bu ömrüm.
Millet dedim anlamadı derdimden,
Devlet dedim, kuyu kazdı ardımdan,
En sonunda en sevdiğim yurdumdan,
Sürüle, sürüle geçti bu ömrüm.
Senelerdir vatanımdan ırağım,
Ne mekanım belli, ne de durağım,
Yâd ellerde parça, parça yüreğim,
Yarıla yarıla geçti bu ömrüm.
Arif der ki; eremedim ahtıma,
Veda etmek üzere gemi rıhtıma,
Ele değil ele,kara bahtıma
Darıla darıla geçti bu ömrüm.
OZAN ARİF
ÇALIŞTIM
Şu yalan dünyada iki yakamı,
Birbirine değdirmeye çalıştım.
Ne malı düşündüm ne de makamı,
Zulmu büküp eğdirmeye çalıştım.
Gücü Hakk'tan üstün tutan illeti,
Tanımadım uyandırdım milleti,
Hak haklının dedim,haksız kuvveti,
Adalete boğdurmaya çalıştım.
Velakin olmadı gücüm yetmedi
Zulmün karanlığı geçip gitmedi
İs veren mumları gözüm tutmadı
Ben güneşi doğdurmaya çalıştım.
Hilalden korktular güneşi bırak,
Baktım ki vahdeti çatlatmış kurak,
Yürekler çöl olmuş beyinler çorak,
Çöle yağmur yağdırmaya çalıştım.
Çerkezini, gürcüsünü, kürdünü,
Ayırmadan en küçük bir ferdini,
Müslüman-Türk aleminin derdini,
Şu sırtıma yığdırmaya çalıştım.
Her sefer düşerken kapıp 'üç ay'ı,
Yeniden başlattım kutlu kavgayı,
Türk -İslam sevdası denen sevdayı
Bir ömüre sığdırmaya çalıştım
Seni anlar Arif 'taban' dediler
İlin, aşiretin, oban dediler
İsterse sağarmış çoban dediler
Tekeden süt sağdırmaya çalıştım.
OZAN ARİF
ozan arif canım ozanım reisim söylüyenmiyenleri haykıran bedel ödemiş canımız.SİİRTte bile sesi sazı ve sözüyle bize davamızda moral destek veren abimiz.onu kimse susturamadı susmazda.o davanın efsanesi.siirtli alperenllerin moral kaynağı.iyiki varsın ozanımız abimiz.siirt bbp il bşkanı murat çakmakçı
ermenilere yapilan zulmü bertaraf etmek için atilan bu yalanlar tarihe kara bir leke olarak gececektir...arkadaslar tarih arastirmaciligi takim tutmaya benzemez,1 milyon ermeni katledildi...bütün dünya bunu biliyor...zulmü bizzat yasayanlar saniyesi saniyesine anlatiyor,fotograflari var,osmanli arsivlerinde belgeleri var,bunlarin hepsi yayinlandi....bütün bu belgelere bu insanlarin acilarina gözümüzü yumup milliyetci sarlatanlarin bol gazli sahte kahramanlik türkülerinemi inanalim...vicdanli olun biraz...
lololo....
Ya işte bu maganda destanlarıyla cahil-cühelanın ideolojisinin köküne kibrit suyu döktü.
Şiirleriyle, milletini yanlış yollara sürüklenmekten kurtardı.
Keşke bu magandalar çoğalsa...
ANLAT
Dile gel be Anadolu'm dile gel,
Dile gel bugünü dünü de anlat.
Kimse beni dinlemiyor hele gel,
Hele gel istersen bunu da anlat.
Anlat,çünkü ben anlatsam can sıkar
Muş çalışır, İstanbul yer,Muş bakar.
İzmir mağmur, Bursa şenmiş ne çıkar
Yozgat'ı Bitlis'i,Van'ı da anlat.
Sen anlat,bulunur elbet bir duyan
Yerli krem beğenmezken şu bayan
Ağustos ayında orak sallayan
Sıcaktan kavrulan teni de anlat.
Hep sustun harama helal denirken
Bağrında öksüzün hakkı yenirken
Küfür kara kara filizlenirken
Yüreğe gömülen dini de anlat.
Sen vatansın susma, söyle adını,
Çeken bilir her acının tadını.
Üstünde yaşayan karabudunu,
Budun'dan habersiz han'ı da anlat.
Yaraların eskimedi çok yeni
Kan gölüyken biliyorum ben seni
Kurşunların ıslak çaldığı dünü
Dün'lerin yediği gün'ü de anlat.
Ne günü unut sen ne de geceyi
Unutmaktan ateş sardı bacayı
Kanlı katil yetiştiren hocayı
İlimi, irfanı, feni de anlat.
Bir selden kurtuldun kim idi bendin
Bendi de bilirsin seli de kendin
Hangi yöne sürüklenmek istendin?
Gelecek öğrensin yönü de anlat.
Tarih bazen inkar eder gerçeği.
Birliğine kim sapladı bıçağı?
Su ile beslenmez huzur çiçeği
Çiçeği besleyen kanı da anlat.
Şu ananın gözündeki yaşa bak!
Şu mezarın başındaki taşa bak!
Ne yazıyor doğumuna yaşa bak!
Uğrunda verilen canı da anlat.
Tekme vuran çok olurmuş düşküne
Arif miydi bomba koyan köşküne?
Suçlu isem susma Allah aşkına,
Beni de beni de...beni de anlat.
OZAN ARİF
Bozulmuş
On bir yıl sonra gördüm yurdumu
Toprağı bozulmuş,taşı bozulmuş
Açamadım kimselere derdimi
Halkın yüzde yetmişbeşi bozulmuş
Edirne'den Van'a Van'dan Mersin'e
Muğla'sından başla yürü Kars'ına
Kapılmayan yoktur para hırsına
İzmir'i,Konya'sı Muş'u bozulmuş
Haramı helali incele de bak
Ya aptal diyorlar ya avanak
Haram dolu haram tencere tabak
Ekmeği bozulmuş,aşı bozulmuş
İyi varsa alınmasın sözüme
İyi miyi görünmedi gözüme
Bakarak kararmış üzüm üzüme
Kurunun yanında yaşı bozulmuş
Köprünün altından çok sular akmış
İyiler yerine lükse bırakmış
Sevdalar fuhuşa sekse bırakmış
Gönüllerin artık düşü bozulmuş.
Bir kahveye kırk yıl hatır yok şimdi
Ne kırk yıl kırk saniye çok şimdi
Hatıra gönüle karın tok şimdi
Gaddar olmayanın işi bozulmuş
Vatan vatan tabii vatan vatan da
Esrar satan da var,karı satan da
Çıkıyorlar akşam güneş batanda
Erkekler değişmiş,dişi bozulmuş.
Vatan için millet için döğüşmüş,
Mana için maddeyle boğuşmuş
İnsanlarda bile ölçü değişmiş
Bozulmaz dediğim kişi bozulmuş.
Baştakiler ne yaparsa elbette
Aynısını yapacaktır millette
Ah Arif ah,vatanımız cennet de
Velakin balığın başı bozulmuş.
OZAN ARİF
Bayram Duası
Ya Rabbi tadına bütün milletin,
Varacağı bayramlara eriştir
Milletinin yarasını devletin,
Saracağı bayramlara eriştir
Devletin milletin verip el ele
Kimsenin kimseyi etmeden köle,
Zenginin fakirin gönül gönüle
Gireceği bayramlara eriştir.
Fukaranın rezil olduğu değil,
Hastanede rehin kaldığı değil,
Memurların zekat aldığı değil
Vereceği bayramlara eriştir.
Her mübarek bayram gelince böyle,
İşçi köylü mahzun olmasın öyle,
Cebinde harçlığı göğsünü şöyle
Gereceği bayramlara eriştir.
Enflasyon insin diye çok estim,
Anladım ki biraz hayalperestim,
İnmesinden artık umudu kestim
Duracağı bayramlara eriştir.
Ya Rabbi halimiz ayandır sana,
Tahammül kalmadı dökülen kana,
Savaşın kavganın, terörün sona
Ereceği bayramlara eriştir.
Sağımız solumuz düşmanla kaplı,
Sırtımızda nifak hançeri saplı.
Yüreklerin birlik beraber toplu
Vuracağı bayramlara eriştir.
Ben desem devletin gücüne gider,
Bunlar ne av yapar ne koyun güder,
Hepimizi başta gerçek bir lider
Göreceği bayramlara eriştir.
OZAN ARİF
Yeter Artık
Yeter be! Üstüme çok gitmesinler,
Ülkücülük haddi aşmak değildir.
Bana ülkücülük öğretmesinler,
Ülkücülük yoldan şaşmak değildir.
Ülkücü kavrulur her nefesinde
Ocak ateşinde ocak isinde
Sistemin düdüklü tenceresinde
'Kelle paça' gibi pişmek değildir.
Merkezmiş herkesmiş bilmem ne derken
Erken unuttular Türkeş'i erken
Ülkücülük 'ülkü' elden giderken
Hoplayıp zıplayıp çoşmak değildir.
Seneden seneye mezar ıslayıp,
'Türkeşçilik' yapmak ayıptır ayıp
Sırf bununla Ülkücülük taslayıp
Bozkurtun derdini deşmek değildir.
Köylü bile öküz alsa işine,
Dişine bakıyor önce dişine
Ülkücülük her hıyarın peşine
Bir avuç tuz alıp koşmak değildir.
Düşünen ve konuşanı ezerek,
Soru soran ülkücüyü bozarak
Cevaptan ziyade ona kızarak
Köpürmek değildir taşmak değildir.
Ülkücülük makamları koz yapıp,
Gönülleri ufalayıp toz yapıp
Elaleme gık yok bize poz yapıp
Kabarmak değildir pişmek değildir.
Bu sevda gönlüne aldıklarına
Vefayı öğretir bulduklarına
Kötü günde muhtaç olduklarına
İyi günde mezar eşmek değildir.
Ülkücülük böyle utanmazlaşıp,
Sevdayı unutup hatta yozlaşıp
Geçmişine sövenlerle uzlaşıp
Arif'in peşine düşmek değildir.
OZAN ARİF
ozan mı...bu mu..hadii canım..
Ozan Arif, en büyük Türk ozanlarındandır.Orta Asya'dan beri süregelen
ozanlık geleneğinin günümüzdeki halkasıdır.
Ozan Arif,öz ve duru Türkçe ile her biri bir şaheser olan şiirler ve destanlar yazmış,usta sazıyla sözlerini seslendirmiştir.
Ozanlık sadece saz çalmak değildir.Ozanlık sazın ve sözün birleşerek bilgeliğe uzanmasıdır.
Günümüzün bilge ozanı,Dede Korkut'u,büyük söz ve saz ustası,gerçek ozan,OZAN ARİF'e selam olsun.
o belli bir kesimin ozanı ozanlık kültürünü yozlaştıran bir koşeye sıkıştıranlardan neden bir kesime ozanlık olurmu
saz tınkırdatmak ozanlıksa hepimiz ozanız
Tam bir ozan...
ozan ve arif kelimeleri birbirlerine o kadar uzakki...
YAZIKLAR OLSUN!
Zulümle geçemez gemi denizi,
Batırmazsak bize yazıklar olsun.
Suçsuz yattığımız zindanda sizi,
Yatırmazsak bize yazıklar olsun.
Zaman gebe, saat o yüzden sancır.
Bu îmanı zaptedemez bu zincir.
Hepinizin ocağında bir incir,
Bitirmezsek bize yazıklar olsun
Arif der ki; unutmayın şunları,
Unutmayın yaktığınız canları,
Fitil fitil burnunuzdan bunları,
Getirmezsek bize yazıklar olsun.
olsa olsa oyunbozan arif olurdu...
Bir ÜSTAD, Bir BİLGE, Bir DAVA adamı gönlümüzün sultanı, ayrılık gayrılık bilmez abimiz. allah davamıza hep beraber nice hizmetler etmeyi nasip eder inşallah
Türk İslam Ülküsüyle yanıp kavrulan Türkiye Sevdalısı milyonlarca yiğidin ozanı....vatan uğruna din uğruna memleket uğruna kısacası kutsal değerleri için yaşayan bu değerler için gerekirse ölebilecek bir Türk İslam sevdalısı Anadolu Yiğidi...........
Komünist veya sol eğilimli bir sanatçı olsaydı,dünyaca ünlü bir ozan olurdu (ki bence bir dünya ozanı) düşüncesindeyim.
Ayrıca edebi açıdan değerlendirildiğinde gelmiş geçmiş en büyük ozanlar arasında gösterilmesi gereken bir kişidir.Düşüncesinden dolayı sözde demokratikler tarafından mimlenmiş olup,aydınlığın vatanı satmak anlamına geldiği şu günlerde o ve onun gibi sanatçılara ne kadar çok ihtiyacımız olduğu ortadadır.
Diğer değerli ülkücü sanatçılar gibi Trt ekranlarına çıkartılmayan değerlerimizdendir kendisi...
Ayrıca muhteşem bir eserinide yazmadan geçemeyeceğim.
Meydan sizin...Onun bunun sözünü,
Duyarsanız yazık olur vatana.
Kuru lafla memleketin gözünü
Boyarsanız yazık olur vatana.
Eğilin milletten yükselen sese
Mavi boncuk dağıtmayın herkese
Hoşgörü bezinden takım elbise
Giyerseniz yazık olur vatana.
Bilinmeli Mataracı sürüsü
Ötmemeli Yahya'ların borusu
Aç beklerken memleketin yarısı
Doyarsanız yazık olur vatana.
Düşman olup milli birlik çağrıma
Koministler yara açtı böğrüme
Siz de süngünüzü benim bağrıma
Dayarsanız yazık olur vatana.
Beşik yapıp kollarımı dizimi
Ben büyüttüm 'ordu' adlı kuzumu
Ben büyüttüm diye benim gözümü
Oyarsanız yazık olur vatana.
Dörtbin şehit verdik yurda hediye
Düşünün bir defa acaba niye?
Koministle beni aynı kefeye
Koyarsanız yazık olur vatana.
Arif hazır size destan yazmaya
Söz verdiniz ihaneti bozmaya
Söz verdiniz kominizmi ezmeye
Cayarsanız yazık olur vatana.
Ozan Arif saz omuzda,
Yoktur Başka dostumuzda,
Yaradan var üstümüzde,
Kula minnet etmem gayri.
ALLAH RAZI OLSUN KENDİSİNDEN
BANA BENİ GÖRMEMİ SAĞLADIĞI İÇİN
adam gibi adam...
Aynı şehirden olmamızla övündüğüm tek insan.
BİR DEVRİN DESTANI
Oturdum, düşündüm, sebep ne neden?
Kızıla değil de, ala kıydılar.
Bazen Yunus, bazen Yavuz`ca giden,
Yolcuya kıydılar, yola kıydılar. Allah için biri gerçeği görüp,
Dökmedi zehrin tasını kırıp,
Üstelik zehiri süngüyle sürüp,
Ne tuhaf değil mi, bala kıydılar.
İlâhi bir aşkla tütüp dururken,
Ateşinde kızıl küfür erirken,
Işığı yarına müjde verirken,
Ocağa, ateşe, küle kıydılar. Baba evladına kıyar sanmazdım,
Zaten kıyan el olsaydı tınmazdım,
Önceden kıysalar yine yanmazdım,
Zafere bir adım kala kıydılar.
Bu söz yeni değil söylenmiş önce,
Diken yaranırmış deveye anca,
Deve çobanından bağban olunca,
Dikeni bırakıp güle kıydılar. Ahte vefa var ya; umutmuş gardaş,
O umut ki bizi uyutmuş gardaş,
Baltalar sapını unutmuş gardaş,
Ormana, ağaca, dala kıydılar.
Çekilenler hayalimde yadımda,
Anlatmakla bitmez iki adımda,
Kırkdört`den seksen`e hesapladımda,
Otuzaltıbuçuk yıla kıydılar. Bu gerçeği Arif olan söylüyor,
Kıyanın kurduğu pilan söylüyor,
Kim derse ki; gaflet, yalan söylüyor,
Bunlar bize, bilee..bile kıydılar.
İnanan ne zaman olmuş ki mağlup?
Kıysalarda biziz yarin ki galip,
Lâkin oynunu oynadı 'salip'
Uşakları üç hilale kıydılar.
İŞ İŞTEN GEÇER
İbret al gardaşım az kulak ver de,
Ar`ım dersin amma, iş işten geçer,
Kızıl âfat girer ise bu yurda,
Zorum dersin amma, iş işten geçer. Tarlana tohumu mecbur ekersin,
Ak alından emek teri dökersin,
Hasatı el yapar boynun bükersin,
Darım dersin amma, iş işten geçer. Varlığını göster gardaşım önce,
Destek ol hemşerim ülkücü gence,
Kızıl balyoz kuş beynine inince,
Varım dersin amma, iş işten geçer.
Üzülerek söylüyorum saz ile,
Bu sözlerim kafanıza yazıla,
Mavi, yeşil, beyaz döner kızıla,
Sarım dersin amma, iş işten geçer. Dersin ki; benim de bir törem vardı,
Davul zurnam ile kanım kaynardı,
Erzurum`da dadaşlarım oynardı,
Barım dersin amma, iş işten geçer. Arif`im sözümü yayın bucağa,
İnciri dikerler senin ocağa,
Her gece verirler başka kucağa,
Karım dersin amma, iş işten geçer
BU HALE GELDİK
Çok zevk aldık komşumuzun derdinden,
Haz yapa haz yapa bu hale geldik.
İkimiz bir üçüncünün ardından,
Söz yapa söz yapa bu hale geldik. Adaletin ışığını söndürdük,
Vurguncuyu avantaya kondurkuk,
Uyuşturduk beyinleri dondurduk,
Buz yapa buz yapa bu hale geldik. Seçim vakti çok sıvadık kolları,
Boş geçirdik aradaki yılları,
Kürsülerde eşşek gitmez yolları,
Düz yapa düz yapa bu hale geldik.
Hep gözümüz elin ekmek aşında,
Böylelikle kaldık safın dışında,
Kadın işte, erkek kumar başında,
İz yapa iz yapa bu hale geldik. Gurbetçinin feryadını duymadık,
Ürüşvetsiz vatanına koymadık,
Gümrüklerde nesi kaldı soymadık,
Kaz yapa kaz yapa bu hale geldik. Parçaladık yüce türkün ırkını,
Ayrı dedik garbı ile şarkını,
Üç rey için mezheplerin farkını,
Koz yapa koz yapa bu hale geldik.
Ne kanundan korktuk ne de fermandan,
Kestik, yaktık, tarla yaptık ormandan,
Çok savurduk den çıkmadı harmandan,
Toz yapa toz yapa bu hale geldik. Kaş yaparken hep çıkardık gözleri,
Heder oldu aşıkların sözleri,
En basiti öz malımız sazları,
Caz yapa caz yapa bu hale geldik. Çıkar için girdik binbir kılığa,
Kaypaklıkta pes dedirtdik balığa,
Kaplumbağa ile soluk soluğa,
Hız yapa hız yapa bu hale geldik.
İnatlıkta yarış yaptık keçiyle,
Namussuzu kabul ettik suçuyla,
Kel kız gibi ablamızın saçıyla,
Poz yapa poz yapa bu hale geldik.
Ozan Arif ne söylesin şu anda,
Siz söyleyin şevk kalır mı insanda?
Vatanını sevenleri zindanda,
Köz yapa köz yapa bu hale geldik.
Bir dava uğrunda hayatını bağışlayan yüce bir insan...
Allah sana uzun ömürler cersin.
Ozan ARİF; bir TÜRK milliyetçisi, Başbuğ ALPASLAN TÜRKEŞ'in evladım dediği insan. Sazını ve sözünü hep milliyetçi dava için kullanmış, bu uğurda çok sevdiği öğretmenlik mesleğini bile bırakmış (bıraktırılmış) tır. Fakat şu anda ki M.H.P yönetimi tarafından dışlanmaya çalışılmış fakat başarılamamıştır. En sonunda da kendi iç hesaplaşmasında şu dizeler dökülmüş gönlünden, sazından;
Yeter gönül, yeter senden çektiğim
Avuca sığmadın, ele sığmadın
Yıllar yılı gözlerimden döktüğüm
Yağmura sığmadın, sele sığmadın
******************************************
Sen bitmedin amma, ben artık bittim
Sazımla beraber peşinden gittim
O'nuda emrine amade ettim
Mızrapa sığmadın, tele sığmadın
*******************************************
Hizmet ettim, hizmet sana herşeyle
Sonunda kocalttın ARİF'i böyle
Şiir mi yazmadım? destan mı söyle
Kelama sığmadın, dile sığmadın
Ama ne yapılırsa yapılsın, Milliyetçi davadaki yeri ve önemi son 12 ekim kongresinde bir daha görülmüştür. Bu dava OZAN'sız, Ozan davasız olmaz, olmuyor. O bir gönül eri, 'TÜRK MİLLETİNİN KARASEVDALISI'
Bundan böyle doğan bebek, açan çiçekler,
Turan adlı bir ülkede büyüyecekler,
Müslümanım, Türküm diye övünecekler,
Arif için bir murattı gördük ya Rabbi
Şükür olsun bu günlere erdik ya Rabbi..
Kahraman yalnızca bileği olan insan değildir. Yani fiziki kuvveti olan kimse değildir. Aynı zamanda yüreği ile de dertlere derman filizlerini ekleyen kimsedir.
Ozan Arif bir döneme damgasını vurmuş, gerek kişiliği, gerek şahsiyeti, gerekse tavırlarıyla nadir rastlanan inanç adamlarından, ülkü erlerinden, yiğit alperenlerden birisidir.
ÇAĞIMIZIN DEDE KORKUT'udur. Bugün Azerbaycan'ın neredeyse her yerinde bilinen, Avrupa'ya sürgün edilişinden beri dillerden düşmeyen OZAN'dır.
Adı Arif Şirin. Ülkücü. Türk Milliyetçisi. Adam gibi adam. Ne söylenirse söylensin mükemmel bir insan..
'ZATEN HEP HİLALİN KADERİ BUDUR
ARADA BİR ÖNÜNE BULUTLAR DURUR
BIR RUZGAR ESTIMI HILAL KURTULUR..
ÖLMEZ BU HAREKET ÖLMEZ BU DAVA..! '
Tanrı Türk'ü korusun ve yüceltsin..