'Ben oynamıyorum' derim bazen, öyle ciddi durumlarda şuursuzca çıkar ağzımdan ki, o an gerçekten yapmakta olduğumuz herşeyin vakit geçirmek için bir oyun olduğunu hissederim.
Kuralları işlerine geldiği gibi değiştirdiler mi Ayrılma vakti gelmiştir, ben oynamam! İşimden yada eşimden yada insanlardan!
hadi bakalım oyun... oy-maktan emir.. hehe.. komik...benim aklıma bu gelir hep... aslında oyun, bu hayatı bi taklittir ve tekrar öğrenmedir.... yaşamaya alışmadır, bu hayata bi 'warm up'tır..
Galip olan da yok malup olanda... Oyun olduğunu bilmeden kendi oyunumuzu oynuyoruz. Ellerimizide, ayaklarımızda ipler. Halbuki iplerin olduğunun bile farkında değiliz. Bu uyku ne zaman bitecek, bu oyun ne zaman bitecek. Neonlu Game Over yazılarını bekliyorum.....
"...Oyunun üzerine ne biliyorsam ondan öğrenmiştim...Ustam karşımda duruyordu..."
...Ama oyunun oynanması üzerine bilgi vermemişti...Satranca çok benzeyen bu oyunda taşların, yani bizlerin adı, satrançtaki gibiydi, kuralları hemen hemen aynıydı...Bİr iki noktada satrançtan ayrılınıyordu...O noktaları da başkan anlatmıştı bu sabah...Ne ki, satranç oynamasını bilip bilmediğimi kimse sormamıştı...Morların bilmesi gereksizdi zaten...Bir zamanlar biraz oynamış olduğum için, oyunu bilmiyorum diyerek işin içinden sıyrılmaya da kalkışmamıştım...Oynamak istemiştim, başından beri, onu gördüğümden, oyuna katılıp katılmayacağımı soruşundan beri...
Oyun büyüklerin de vazgeçmediği bir şey.
Oyun çocukların vazgeçemeğeceği bir şeydir.
oyunun kötü karakteriyim ama rolümü iyi yapıyorum...
'Ben oynamıyorum' derim bazen, öyle ciddi durumlarda şuursuzca çıkar ağzımdan ki, o an gerçekten yapmakta olduğumuz herşeyin vakit geçirmek için bir oyun olduğunu hissederim.
Kuralları işlerine geldiği gibi değiştirdiler mi
Ayrılma vakti gelmiştir, ben oynamam!
İşimden yada eşimden yada insanlardan!
başrolünde micheal douglasın oynadığı izlenilesi bi film.. sonu mükemmel...
hadi bakalım oyun... oy-maktan emir..
hehe.. komik...benim aklıma bu gelir hep...
aslında oyun, bu hayatı bi taklittir ve tekrar öğrenmedir.... yaşamaya alışmadır, bu hayata bi 'warm up'tır..
Galip olan da yok malup olanda... Oyun olduğunu bilmeden kendi oyunumuzu oynuyoruz. Ellerimizide, ayaklarımızda ipler. Halbuki iplerin olduğunun bile farkında değiliz. Bu uyku ne zaman bitecek, bu oyun ne zaman bitecek. Neonlu Game Over yazılarını bekliyorum.....
maskelerin düşüşü ve gerçeğin çıplaklığı.
Şuanda...
yarın.. ve hayatım boyunca oynayacağım ilk ve tek tiyatro sahnesi..
yaşamak
oyun
oyuna devam
biz hiç yorulmadık
biz hiç yenilmedik
desem yalan oyuna devam...
"...Oyunun üzerine ne biliyorsam ondan öğrenmiştim...Ustam karşımda duruyordu..."
...Ama oyunun oynanması üzerine bilgi vermemişti...Satranca çok benzeyen bu oyunda taşların, yani bizlerin adı, satrançtaki gibiydi, kuralları hemen hemen aynıydı...Bİr iki noktada satrançtan ayrılınıyordu...O noktaları da başkan anlatmıştı bu sabah...Ne ki, satranç oynamasını bilip bilmediğimi kimse sormamıştı...Morların bilmesi gereksizdi zaten...Bir zamanlar biraz oynamış olduğum için, oyunu bilmiyorum diyerek işin içinden sıyrılmaya da kalkışmamıştım...Oynamak istemiştim, başından beri, onu gördüğümden, oyuna katılıp katılmayacağımı soruşundan beri...
...Bilge Karasu...Göçmüş Kediler Bahçesi...
Şarkılar bir oyundur çoğu zaman ben baş roldeyim işte o zaman..bülent ortaçgil..