Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Ortaokulda, bizim yurt senelerimizde beraber kaldıgımız bir çocuk vardı. Aynı sınıftaydık da okulda. Orto 3 de gelmişti bizim yurda. Biz ondan eskiydik. İsmi Adem di. Ben de o zamanlar bir lakap takma tutkusu mu diim; yoksa başka bir şey mi diim; öyle bir şey vardı. Biliyorum lakap takmak dinimizce de pek hoş karşınana bir şey değil; ama çocukluk işte.
Bu çocuğun saçlarının önü bir garipti; yani ben öyle bir saç görmemiştim daha önce, ona hastı yani.
Sonra bir gün sabah, adamın üzerine giydiği şeyin göğüs kısmında yazan küçük yazıya takıldı gözüm: orjinal. Sonra suratına baktım, saçına baktım ve eminim bana sonradan çok küfrettiği o ismi buluverdim: orjinal. Eh yurt yeri adamın ismi bir kere çıktı mı gerçek ismini unuturlar. O da orjinal olmuştu :) 'Orjinal'